Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, εύχεται σε όλους και όλες ολόψυχα:
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
με υγεία, αγάπη, ειρήνη
Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, εύχεται σε όλους και όλες ολόψυχα:
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
με υγεία, αγάπη, ειρήνη
μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης
Ὁ ὅσιος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (1905-1991)
καί τό ὑμναγιολογικό του ἔργο.
Οἱ νεότερες
ἔρευνες
Ἡ ἐν ἐξελίξει ἔρευνά μας, πτυχές τῆς ὁποίας
παρουσιάζονται στήν παρούσα εἰσήγηση, εὐελπιστεῖ νά συμπληρώσει ἕνα σκέλος τῆς
προηγηθείσας ἐπιστημονικῆς ἔρευνας σχετικά μέ τήν ὑμναγιολογική παραγωγή τοῦ ὁσίου
Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, ἀλλά καί νά ἐμπλουτίσει με νέα στοιχεῖα τήν οὔτως ἤ
ἄλλως πλούσια βιογραφία του.
Κατά τήν ἑβδομηκονταετῆ ἐνασχόλησή του μέ τήν ἐκκλησιαστική ποίηση ὁ
ὅσιος Γεράσιμος παρήγαγε ἕνα ἐντυπωσιακό σέ ἔκταση καί ποιότητα ὑμνογραφικό ἔργο, τό ὁποῖο μᾶς
παραδόθηκε σέ 47 ὀγκώδεις τόμους (μέ σύνολο σελίδων 35.442) καί ὑπολογίζεται σέ
περισσότερα ἀπό 2000 Ὑμνογραφήματα τῆς περιόδου
1931-1991. Πρόκειται γιά ἔργα πού ἀποτελοῦν ἀνεκτίμητη παρακαταθήκη καί
τά ὁποῖα ἀσφαλῶς πλουτίζουν τήν Ἐκκλησιαστική Γραμματεία μας.
Ἡ Ἐκκλησία μας ἀποδέχθηκε πολὺ νωρὶς τὸ ἔργο
τοῦ νέου ὑμνογράφου της καὶ τὸ ἐνέταξε στή θεία λατρεία, παράλληλα μὲ τὰ ἔργα
τῶν προγενέστερων μεγάλων ὑμνογράφων. ὁ ὅσιος Γεράσιμος καθίσταται μιὰ ἀπὸ τὶς σπάνιες
περιπτώσεις ὑμνογράφων, τῶν ὁποίων τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ ἔργου ἀξιοποιήθηκε
ἀμέσως στὴν λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Σημαντικό τμῆμα ἀπό τά ὑμνογραφήματά
του ἔχουν ἤδη ἐνσωματωθεῖ στά ἐν χρήσει Μηναῖα (16 περίπου Ἀκολουθίες) ἤ ἔχουν
τεθεῖ σέ λειτουργική χρήση ἐκδιδόμενα σέ αὐτοτελῆ τεύχη καί ψάλλονται σέ ὅλον
τόν ὀρθόδοξο κόσμο, ὅπου λειτουργοῦν ὀρθόδοξοι ναοί καί μοναστήρια. Παράλληλα,
πληθώρα χειρογράφων ἤ δακτυλογραφημένων κειμένων παραδίδουν Ἀκολουθίες,
Παρακλητικούς Κανόνες, Χαιρετιστήριους Οἴκους, ἀναπληρώσεις Ἀκολουθιῶν, Ἱκετήριες
Εὐχές καί ἄλλα ὑμνογραφήματα, ἀλλά καί περιστατικές εὐχές καί ποιητικά ἐπιγράμματα
σέ ἱερές εἰκόνες, πού περιμένουν ὑπομονετικά στίς πλούσιες βιβλιοθῆκες, κυρίως
τῶν ἀθωνικῶν σκηνωμάτων, τόν ἐκδότη τους.
Ὅπως ἦταν
φυσικό, ἡ καθολική ἀναγνώριση τῆς ἀξίας τοῦ ἔργου τοῦ ὁσίου Γερασίμου στάθηκε ἡ
αἰτία γιά τήν ἀπονομὴ πρός τό σεβάσμιο πρόσωπό του διαφόρων διακρίσεων, τόσο
ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν Πολιτεία. Παρ᾿ ὅλα αὐτά ἡ γνώση τῆς ὑμνογραφικῆς
παραγωγῆς τοῦ ὁσίου Γερασίμου δέν ἔχει ἀκόμη μελετηθεῖ μέ συστηματικό τρόπο
παρά μόνο ἀποσπασματικά καί ἐπιφανειακά. Για παράδειγμα νά ἀναφέρουμε ὅτι δέν ἔχουν
ἐρευνηθεῖ οἱ πηγές τῶν ἔργων του καθώς καί οἱ ἐπιδράσεις πού τό
ἔργο αὐτό εἶχε λάβει ἀπό προγενεστέρους ἤ, πού μέ τή σειρά του, ἤσκησε
στούς μεταγενεστέρους ὑμνογράφους, ἐντός καί ἐκτός Ἁγίου Ὄρους.
Στήν ἐν
ἐξελίξει ἔρευνά μας ἀξιοποιοῦνται τά εὑρήματα ἀπό τή μέχρι σήμερα ἔρευνα περί
τοῦ ὑμναγιολογικοῦ ἔργου τοῦ ὁσίου Γερασίμου, καί παρουσιάζονται καινούργια, τά
ὁποῖα ἀφοροῦν σέ ἄγνωστα καί ἀδημοσίευτα ὑμνογραφήματα ἀλλά καί στόν τρόπο
συγκροτήσεως ὑμνογραφικῶν συλλογῶν, ὅπως τό Ἑβδομαδάριον, τό Θεοτοκάριον
καί ὁ Ἐνιαύσιος Στέφανος τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Ἰδιαίτερη
ἔμφαση στην ἔρευνα δίνεται ἐπίσης στά ἁγιολογικά κείμενα τοῦ ὁσίου Γερασίμου
ὅπως βιογραφίες-Συναξάρια ἁγίων ἀλλά καί Ὑπομνήματα γιά διάφορες ἑορτές καί
λειτουργικές ἀνάγκες, κυρίως ἁγιορειτικῶν μοναστικῶν σκηνωμάτων. Πρόκειται γιά
ἔργα τῆς σημαίνουσας αὐτῆς ἁγιορειτικῆς
προσωπικότητας, στά ὁποῖα ἡ μέχρι σήμερα
ἔρευνα δέν ἔχει ἐστιάσει, καθώς οἱ περισσότερες ἀναφορές γίνονται στα ποιητικά-
ὑμνογραφικά κείμενα τοῦ Ὁσίου.
Ἡ διαχρονική ὑμνογραφική παραγωγή στό Ἅγιον Ὄρος
περιβάλλεται τήν πορφύρα τῆς αἰωνιότητας. Ἐπιπροσθέτως, τό ὑμναγιολογικό ἔργο
τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Ὑμνογράφου, μᾶς φωτίζει καί μέ τίς ἀνταύγειες τῆς
ἁγιότητος. Γι᾿ αὐτό καί ἡ ἐν ἐξελίξει αὐτή ἔρευνα εὐελπιστεῖ νά ἀναδείξει τήν τεράστια
συμβολή τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ ἁγιορείτη ὑμνογράφου στήν ἀνάπτυξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς
μας Ὑμνογραφίας (ἰδιαίτερα στή νεότερη ἐποχή) καί νά ἀποτελέσει ἐλάχιστη συμβολή
στήν Ἀθωνική
Προσωπογραφία καί στή μελέτη τῆς
πνευματικῆς κίνησης στό Ἅγιον Ὄρος στό πέρασμα τῶν αἰώνων.
Περίληψη τῆς εἰσηγήσεως
τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου κατά τό Ζ΄ Διεθνές Ἐπιστημονικό Ἐργαστήριο
τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἐστίας. Θεσσαλονίκη. Μουσεῖο Βυζαντινοῦ Πολτισμοῦ. 8
Δεκεμβρίου 2023.
μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης
Ὁ ὅσιος Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (1905-1991) καί τό ὑμναγιολογικό του ἔργο. Οἱ νεότερες ἔρευνες
Ζ΄ Διεθνές Ἐπιστημονικό Ἐργαστήριο τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἐστίας.
Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2023 ὥρα 19.15
Θεσσαλονίκη. Μουσεῖο Βυζαντινοῦ Πολιτισμοῦ. Αἴθουσα "Στέφανος Δραγούμης".
Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2023
Συμεών Ἀ. Πασχαλίδης
«Η ΕΞΑΚΤΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟ∆ΟΞΟ ΚΟΣΜΟ: ΤΑ ΜΕΤΟΧΙΑ»
Τά ἁγιορειτικά μετόχια ὡς χῶροι πνευματικῆς δημιουργίας
«Η ΕΞΑΚΤΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟ∆ΟΞΟ ΚΟΣΜΟ: ΤΑ ΜΕΤΟΧΙΑ»
Για τη λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ.
Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2023
Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ
ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΩΣ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ
Συμεών Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
Πρόεδρος Τμ. Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας ΑΠΘ
Διευθυντὴς Πατριαρχικοῦ Ἱδρύματος Πατερικῶν Μελετῶν
Άρθρο του Συμεών Α. Πασχαλίδη στην επετειακή έκδοση της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος Αγίου Όρους,
ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ,
Ἐπετειακὴ ἔκδοση 200 ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἀνεγέρσεώς του (1819 - 2019)
Για τη λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ.
Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
«Εἰκονογραφικά Νεομαρτύρων. Οἱ ἀπεικονίσεις τους στό Ἅγιον Ὄρος κατά τόν 19ο καί τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰώνα»
Ἡ μελέτη αὐτή τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου δημοσιεύθηκε στά Πρακτικά τοῦ E’ Ἐπιστημονικοῦ Συμποσίου Νεοελληνικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τέχνης (Ἀθήνα 15-16 Δεκεμβρίου 2017), Ἀθήνα 2020, σελ. 379-400.
Για τη λήψη της μελέτης, πατήστε ΕΔΩ.
Φωτογραφικό ἀφιέρωμα στήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία πού
τελέστηκε στό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσι
τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων.
Τῶν ἐν Ἄθῳ Ἁγίων ὁ χορός: Ἁγιορειτικόν Πανάγιον
Τό παρόν ἄρθρο τοῦ γέροντος Παταπίου δημοσιεύθηκε στό περιοδικό ΑΘΩΝΙΤΗΣ, τεῦχος 100 τοῦ ἔτους 2017, σελ. 8-9.
Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023
Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ
Συμμετοχή τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου στό Ζ΄ Ἐπιστημονικό Συμπόσιο Νεοελληνικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Τέχνης, Θεολογική Σχολή Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Ἀθήνα 2 Ἀπριλίου 2023, με θέμα:
Ὁ ναός τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου στό Προκόπι τῆς Καππαδοκίας.
Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 26 Ιουλίου 2023
Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ
Ἡ τῶν οὐρανῶν ὑψηλοτέρα ὑπάρχουσα, καὶ τῶν Χερουβὶμ ἐνδοξοτέρα, καὶ πάσης κτίσεως τιμιωτέρα, ἡ δι' ὑπερβάλλουσαν καθαρότητα, τῆς ἀϊδίου οὐσίας δοχεῖον γεγενημένη, ἐν ταῖς τοῦ Υἱοῦ χερσί, σήμερον τὴν παναγίαν παρατίθεται ψυχήν, καὶ σὺν αὐτῇ πληροῦται τὰ σύμπαντα χαρᾶς, καὶ ἡμῖν δωρεῖται τὸ μέγα ἔλεος.
Ὁ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ εὔχεται σέ ὅλους τούς ἀναγνῶστες μας, ἀλλά καί τούς προσκυνητές τοῦ Ἁγίου Ὄρους ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ καί πλούσια τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου καί τῆς ἐν πρεσβείαις ἀκοιμήτου Θεοτόκου.
Συμεών Πασχαλίδης
Eκφάνσεις της λογιότητας στο Άγιον Όρος κατά την Παλαιολόγεια περίοδο
2014,
Η' ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚO ΣΥΝEΔΡΙΟ: ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΟΣΥΝΗ |
Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 7 Ιουνίου 2023
Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ
Βιντεοσκοπημένη Εἰσήγηση τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου στό 6ο Διεθνές Ἐπιστημονικό Ἐργαστήριο τῆς Ἁγιορειτικής Ἐστίας, Θεσσαλονίκη 9-11 Δεκεμβρίου 2022, Μουσεῖο Βυζαντινοῦ Πολιτισμοῦ, μέ θέμα:
"Ἄγνωστες φορητές εἰκόνες τοῦ ἱερομονάχου Διονυσίου τοῦ ἐκ Φουρνᾶ καί τοῦ ἐργαστηρίου του στό Ἅγιον Ὄρος. Οἱ νεότερες ἔρευνες."
Ὁ μακαριστός π. Νεκτάριος
γεννήθηκε τό 1921 στήν Αἴγινα καί μεγάλωσε μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῆς ἱερῆς
μνήμης τοῦ ἁγίου Νεκταρίου.Ὑπῆρξε πνευματικό τέκνο τοῦ γέροντα π. Ἱερωνύμου
Ἀποστολίδη, ἀπό τόν ὁποῖο διδάχθηκε τή δύναμη τῆς προσευχῆς καί τῆς ἀγάπης. Τό
1937 πῆγε στήν Κόρινθο γιά νά φοιτήσει στήν ἐκεῖ Ἐκκλησιαστική Σχολή καί
συνδέθηκε πνευματικά μέ τόν εὐλαβῆ καί ἀποστολικό μητροπολίτη Κορίνθου Μιχαήλ,
τόν ὁποῖο μνημόνευε πάντοτε, μέχρι τέλους, μέ βαθύ σεβασμό καί εὐγνωμοσύνη. Ὁ
ἐπίσκοπος διέκρινε τήν ἀνυπόκριτη πίστη καί εὐσέβεια τοῦ νεαροῦ σπουδαστῆ καί
τόν χειροτόνησε διάκονο καί ἀργότερα πρεσβύτερο. Ἀπό ἐκείνη τή στιγμή καί
ἔπειτα ὁ π. Νεκτάριος, ἀρχιμανδρίτης καί πνευματικός πλέον, λησμόνησε τόν ἑαυτό
του καί τόν θυσίασε ὁλοκληρωτικά στή διακονία τοῦ Κυρίου καί τοῦ λαοῦ του.
Ὑπηρέτησε τήν Κορινθία ἄοκνα μέχρι τήν κοίμησή του. Συνδέθηκε ἰδίως μέ τόν
Συνοικισμό τῶν μικρασιατῶν προσφύγων, ἀλλά ἡ ἀγάπη του σκόρπισε πλούσια καί σέ
κάθε γωνιά τῆς κορινθιακῆς γῆς.
Στά 1943 χειροτονήθηκε Διάκονος στόν ναό τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Συνοικισμοῦ Κορίνθου, τοῦ
ὁποίου ὑπῆρξε ἐφημέριος ἀπό τό 1947-2002 ὁπότε καί συνταξιοδοτήθηκε.
Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε τό 1945 στόν καθεδρικό ναό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου
Κορίνθου ἀπό τόν μητροπολίτη Κορινθίας Μιχαήλ. Ἐχρημάτισε Πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεως
Κορίνθου τίς περιόδους 1945-1946, 1948-1949, 1951-2018. Τό 1952 ἵδρυσε τήν
Μονή τοῦ Ὁσίου Παταπίου, ἐνῶ ἀργότερα ἵδρυσε τίς ἀνδρῶες Μονές τοῦ Ἀποστόλου
Παύλου στήν κορυφή τῶν Γερανείων (1977), τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Νέου στό
Μαλαγάρι Περαχώρας καί τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στήν Περαχώρα Κορινθίας.
Διακρίθηκε κυρίως
σέ τρεῖς τομεῖς τῆς διακονίας του: Κατ᾿ ἀρχήν στόν τομέα τῆς ἱεραποστολῆς.
Ὑπῆρξε ὑπόδειγμα ἱεραποστόλου. Κήρυξε τό Εὐαγγέλιο μέ ζῆλο, μέ ἀνιδιοτέλεια, μέ
κακοπάθεια. Περιόδευε ὡς ἱεροκήρυκας καί κατηχητής μέχρι σχεδόν τόν θάνατό του.
Θεωροῦσε τήν ἱεραποστολή ὡς τό πρώτιστο ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καί μολονότι ἱδρυτής
Ἱερᾶς Μονῆς δέν παρέλειπε νά προσεύχεται καί νά ἐνισχύει μέ κάθε τρόπο τό ἔργο
τῶν ἱεραποστολικῶν Ἀδελφοτήτων.
Ὑπῆρξε ἀκόμη μέγας ἐλεήμων. Ἑκατοντάδες
ἄνθρωποι μαρτυροῦν τίς εὐεργεσίες πού δέχθηκαν ἀπό τά τίμια χέρια του. Εἶναι
χαρακτηριστικό μάλιστα ὅτι ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Ὁσίου Παταπίου διαθέτει καί οἶκο
εὐγηρίας γιά ἄπορες ἡλικιωμένες γυναῖκες, διότι ὁ γέροντας πίστευε, ὅπως καί ὁ
Μ. Βασίλειος, ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη καί ἡ διακονία τῶν δοκιμαζομένων ἀδελφῶν εἶναι
ἕνα ἀπό τά βασικά χρέη τοῦ μοναχοῦ. Ὑπῆρξε, τέλος, καί διακριτικός Πνευματικός
πού ἀνέπαυσε στό πετραχήλι του ἑκατοντάδες ψυχές. Πόσοι Κορίνθιοι ἀλλά καί
πλῆθος ἀδελφῶν ἀπό ἄλλα μέρη ὀφείλουν τήν πνευματική τους προκοπή στήν ἀπλανῆ
καθοδήγησή του! Καί πόσοι ὁμολογοῦν ὅτι στηρίχθηκαν σέ ὧρες δύσκολες ἀπό τήν
παρουσία του στήν ζωή τους! Αὐτό ἄλλωστε τό ἔργο του ἦταν ἐκεῖνο πού θεμελίωσε,
στερέωσε καί ἀνέδειξε τό εὐλογημένο μοναστήρι τῶν Γερανείων.
Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχασε
ἕναν ἄξιο λειτουργό της, εἴμαστε ὅμως βέβαιοι ὅτι κέρδισε ταυτόχρονα ἕναν
πύρινο πρεσβευτή στόν οὐρανό. Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή του!
Μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης
Πνευματικό τέκνο
τοῦ ἀειμνήστου π. Νεκταρίου Μαρμαρινοῦ
Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 26 Απριλίου 2023
Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ (Α΄ ΜΕΡΟΣ)
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ (B΄ ΜΕΡΟΣ)
Ὁ ὅσιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης φρόντιζε ὅλους τούς μοναχούς τῆς μονῆς του καί ἰδιαιτέρως τούς ἀσθενεῖς, τούς ὁποίους ὑπηρετοῦσε προσωπικῶς.
Στίς διδασκαλίες του ὑπενθύμιζε ὅτι στήν κοινοβιακή βιοτή, ὅπως καί τήν ἐρημητική, σκοπός τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἡ προετοιμασία γιά τόν φωτισμό ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέσῳ τῆς καθάρσεως τῆς διανοίας, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ὁ ὅσιος Ἀθανάσιος, μέ τό προσωπικό του παράδειγμα ἐμπέδωσε στούς μοναχούς του τήν ἀδιάλειπτη ἐκζήτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ζέση πρὄς τήν κατά Θεόν στενή καί τεθλιμμένη ὁδό καί τήν ἑκουσία συμμετοχή στό πάθος τοῦ Χριστοῦ.
Μέ τό ἀέναο παράδειγμά του, ἰδιαιτέρως διά τοῦ μαρτυρικοῦ του θανάτου,
ἔδειξε ὅτι Μοναχισμός σημαίνει πόθος τῆς τελειότητος.
[Ἀπόσπασμα ἀπό σχετική μελέτη τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου]
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
Ἡ τέχνη τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς:
Πετρόκτιστο Προσκυνητάρι τῆς Ἁγίας Τριάδος, πλησίον τοῦ ἀρσανᾶ τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων.
Τόπος προσευχῆς καί ἀναπαύσεως.
Ἔργο Ἰουλίου τοῦ 2021, ἐπί Δικαίου Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου
Ἁγιορειτικά Κοιμητήρια: χῶρος
ἐνδιάμεσος σέ ἀναμονή τῆς Ἀνάστασης
ἀφιερωμένο στή μνήμη τοῦ γέροντος Παύλου Καυσοκαλυβίτου (+ 1/14 Ἰουνίου 2023)
Κάθε τόπος ἄσκησης στό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἕνας κόσμος ἔξω ἀπό τόν κόσμο.
Οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες ζοῦν κυρίως μέσα στό χρόνο τῆς θείας λατρείας καί τῆς ἱστορίας τοῦ μοναστικοῦ σκηνώματος στό ὁποῖο ζοῦν· ἔχουν ἰδιαίτερα ἔντονη τή συνείδηση τῆς συνέχειάς της. Οἱ νυχθήμερες ἀκολουθίες, οἱ ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες, οἱ πανηγύρεις, οἱ μέ ἰδιαίτερο τρόπο ἑορταζόμενες μεγάλες δεσποτικές καί θεομητορικές ἑορτές, μεταμορφώνουν τήν καθημερινότητα, κορυφώνουν μέ ἐντάσεις τή βίωσή της, ἀλλάζουν τήν ποιότητα τοῦ χρόνου. Ἀνατρέπεται ὁ χρόνος καί ἀντί νά μᾶς ὁδηγήσει πρός τόν θάνατο, πηγαίνει ἀντίστροφα πρός τήν ζωή, πρός Αὐτόν πού εἶναι «τό φῶς τοῦ κόσμου» καί ὁ ὁποῖος εἶπε «ὁ ἀκολουθών μοι ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς». Γι᾿ αὐτό δέν μετροῦμε πλέον τίς ἡμέρες ἀπό τό πρωΐ ὥς τό βράδυ, ἀλλά ἀρχίζει ἡ λειτουργική ἡμέρα ἀπό τόν ἑσπερινό, ἀπό τό σκότος μᾶς ὁδηγεῖ πρός τό φῶς, μέσα στό Φῶς τοῦ Χριστοῦ.
Ἔξω ἀπό τόν
περίβολο μιᾶς ἁγιορείτικης μονῆς, ἀλλά κοντά σ᾿ αὐτήν ἤ, ἀναφερόμενοι σέ σκῆτες,
κοντά στό Κυριακό, βρίσκεται τό Κοιμητήριο, χῶρος καί χρόνος ἐνδιάμεσος, σέ ἀναμονή
τῆς Δευτέρας Παρουσίας. Τήν ἱερότητά του καθιερώνει ναός καί ὁριοθετεῖ
περίβολος καί σταυροί. Εἶναι ὁ χῶρος τῶν «πλειόνων», τῆς ἀόρατης, τῆς
θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας. Ἐξόδιος ἀκολουθία, μνημόσυνα, σαρανταλείτουργα, ἐλεημοσύνες,
ἀφιερώματα, ὅλ᾿ αὐτά ὑπηρετοῦν τή συλλογική μνήμη τῶν πατέρων, τήν ὑπέρβαση τοῦ
φόβου τοῦ θανάτου, πού εἶναι ὅριο τοῦ προσωπικοῦ χώρου καί χρόνου. Σέ ἀναμονή τῆς
Ἀνάστασης...
Κατά
τήν ἐκδημία πρός Κύριον ἑνός ἀπό τούς ἀδελφούς, κατά τήν ὁποία ὅλοι οἱ πατέρες,
ἐν πομπῇ, τόν συνοδεύουν στήν τελευταία του ἐπίγεια κατοικία, προσφέροντάς του
τόν τελευταῖο ἀσπασμό. Λίγο πρίν τήν ταφή του, ὁ τυπικάρης διαβάζει, ἐν ὀνόματι
τοῦ ἀποθανόντος μοναχοῦ, τόν παρακάτω κατανυκτικό καί συγκλονιστικό λόγο:
«Ἐπάνω εἰς ὅλα τά καλά ἔργα ὅπου
κάνωμεν εἰς τήν ζωήν ταύτην, τό κυριώτερον εἶναι τοῦτο, καθώς μᾶς λέγει ὁ
Κύριος, τό νά συγχωρῶμεν πάντοτε τά σφάλματα τῶν ἀδελφῶν μας, εἴ τι ὡς ἄνθρωποι
καί αὐτοί πρός ἡμᾶς πταίουσιν... Διά τοῦτο καί ὁ σήμερον χωρισθείς ἀφ᾿ ἡμῶν καί
πρό ὀφθαλμῶν ἡμῶν κείμενος νεκρός συνάδελφος ἡμῶν, ὅστις συνέζησε καί
συνανεστράφη μεθ᾿ ἡμῶν πολλούς χρόνους, προσπίπτει νῦν τῷ πνεύματι ἀοράτως καί
παρακαλεῖ πάντας ἡμᾶς δεόμενος μετά δακρύων, ζητῶν τήν τελευταίαν ἀδελφικήν καί
ἐγκάρδιον συγχώρησιν, εἰς ὅσα καί αὐτός ὡς ἄνθρωπος ὁμοιοπαθής ἔσφαλε, εἰς τόν
καθένα ἀπό ἐμᾶς ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως καί καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον, εἴτε μέ λόγον ἐλύπησε
καί παρεπίκρανέν τινα, ἤ μέ ἔργον ἔβλαψε, ἤ ἀδίκησε, ἤ ἐζημίωσε εἰς ὅλον τό
διάστημα τῆς ζωῆς του˙ ὅλοι ὁμοῦ κοινῶς καί κατ᾿ ἰδίαν εὐχόμενοι πρός Κύριον νά
τόν συγχωρήσωμεν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας μας, λέγοντες τό, ‘’Ὁ Θεός συγχωρήσοι καί ἐλεήσοι
αὐτόν’’ (γ΄) καί ΄΄μετά τῶν ἁγίων ἀναπαύσοι τήν ψυχήν αὐτοῦ΄΄. Ἀμήν».
Ἀπόσπασμα Ὁμιλίας σέ
κοιμηθέντα ἀδελφό, πού ἐκφωνεῖται πάνω ἀπό τόν τάφο του στό Κοιμητήριο, «εἰς ἐπήκοον»
ὅλων τῶν πατέρων (ἀπό χειρόγραφο τῆς
Βιβλιοθήκης τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων)
Τό παρόν κείμενο ἀφιερώνεται εὐλαβικά στή μνήμη τοῦ
προσφάτως ἀγαθῇ τῇ μνήμῃ κοιμηθέντος μοναχοῦ Παύλου Καυσοκαλυβίτου (1936-2023).
Ἀσκήθηκε ἐπί 73 χρόνια στήν Καλύβη τῆς Ἁγίας Ἄννης τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος
Καυσοκαλυβίων, τά περισσότερα ὡς ὑποτακτικός τοῦ ἀειμνήστου ἱερομονάχου
Νικάνορος Καυσοκαλυβίτου. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!
Οἱ φωτογραφίες εἶναι ἀπό τήν ἐξόδιο Ἀκολουθία καί τήν ταφή του (Πέμπτη 2/15 Ἰουνίου 2023).
Άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 10 Μαίου 2023
Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
Στιγμές ἀνεμελιᾶς στήν αὐλή καλύβης στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Φωτογραφία: μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης
Κατά τήν παρελθοῦσα Κυριακή τῶν Μυροφόρων 2023 ἡ Ἱερά Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου πανηγύρισε τή μνήμῃ τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου. Τῆς Πανηγύρεως προεξῆρχε ὁ Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως κος Ἀμφιλόχιος.