ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ: ΕΙΣΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

 Πατάπιος μοναχός Καυσοκαλυβίτης

Φθά­νο­ντας ἡ πο­ρεί­α μας πρός τό Πάσχα, στό ἀ­πο­κο­ρύ­φω­μά της, ἑ­ορ­τά­ζουμε σήμερα τήν θρι­αμ­βευ­τι­κή εἴ­σο­δο τοῦ Χρι­στοῦ στά Ἱ­ε­ρο­σό­λυ­μα. Σήμερα, Κυριακή τῶν Βαΐων, ὑποδεχόμαστε κι ἐμεῖς τόν σιωπηλό, προβληματισμένο καί κατά πάντα περίλυπο Ἰησοῦ, πού εἰσέρχεται στήν Ἁγία Πόλη.

 Στήν ὀρθόδοξη εἰκονογραφία τῆς ἑορτῆς τῆς Κυ­ρι­α­κῆς τῶν Βα­ΐ­ων, ἄν σταθοῦμε μπροστά στήν εἰκόνα, θά παρατηρήσουμε ὅτι τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ ἔχει μία περίσκεψη καί φαίνεται νά ἀπέχει ἀπό τά ὅσα συμβαίνουν γύρω του. Γι᾿ αὐτό καί σιωπᾶ⋅ δέν χαιρετᾶ⋅ δέν εὐλογεῖ⋅ δέν θαυματουργεῖ⋅ δέν προσέχει στά ὠσσανά. Ὅλ᾿ αὐτά γνωρίζει ὅτι εἶναι τά σημάδια μιᾶς μαρτυρικῆς πορείας πού μέλλει νά διανύσει.

  Γι᾿ αὐτό κι ἐμεῖς, δέν πρέ­πει νά πα­ρα­μεί­νου­με στούς πα­νη­γυ­ρι­σμούς τῆς ἡ­μέ­ρας αὐ­τῆς.

  Ὁ Χρι­στός ἐ­πεί­γε­ται νά σταυ­ρώ­σει τήν ἁ­μαρ­τί­α, γι­ά νά θα­να­τώ­σει τό θά­να­το καί νά ἀ­να­στή­σει τόν ἄν­θρω­πο.

  Ἄν ἐ­πι­θυ­μοῦ­με βα­θει­ά νά ἑ­νω­θοῦ­με μέ τόν Χρι­στό καί νά μπο­ρέ­σου­με νά βρε­θοῦ­με δί­πλα Του τή στι­γμή τῆς δό­ξας Του, ὁ­φεί­λου­με νά Τόν ἀ­κο­λου­θή­σου­με στό Πά­θος Του· νά συ­σταυ­ρω­θοῦ­με καί συ­ντα­φοῦ­με μ᾿ Αὐ­τόν.

  Ἔλεγε κάποτε ἕνας ἁγιορείτης γέροντας: «Ὁ Χριστός μᾶς θέλει λεβέντες καί παλληκάρια». Καί δέν ἐννοοῦσε τίποτα λιγότερο ἤ τίποτα περισσότερο ἀπό ἐκεῖνο πού ἐκφράζει ἡ φαινομενικά κοσμική αὐτή εἰκόνα: Δυνατό καί ἡρωϊκό ἄνθρωπο, γυμνασμένο στό σῶμα ἀλλά κυρίως στήν ψυχή, ἕτοιμο γιά ἀγῶνες, γιά ἤττες καί γιά νίκες.

  Γιατὶ ὅπως ὁ Χριστός, ἔτσι κι ἐμεῖς, ἀπὸ τὴ θλίψη τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ πάθους, ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὸ θάνατο, φθάνουμε στὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως, πρὸς τὴν ὁποία καὶ πορεύομαστε μὲ κουράγιο καὶ δύναμη.

  Στήν πορεία πρός τήν συνάντησή μας μέ τόν ἀναστημένο Χριστό, τόν Θεό μας, στόν ὁποῖο πρέπει κάθε δόξα, τιμή καί προσκύνηση, στούς αἰώνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν!

       Κα­λήν Ἀ­νά­στα­ση !

Θεομητορικό μονοπάτι προς το Πάσχα

Του γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

 

Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος εἶναι ἕνα ἀέναο καί συνεχές ταξίδι. Ἕνα ἐσώτερο ταξίδι στά πιό οἰκεῖα σημεῖα τῆς καρδιᾶς μας. Εἶναι ἕνα πέρασμα.
Ἕνα παράθυρο μυστικό πού μᾶς τό ἀνοίγει ἡ ἴδια ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί αὐτή ἀναλαμβάνει νά μᾶς φέρει εἰς ἑαυτόν, νά σοῦ δείξει τόν τρόπο. Καί εἶναι ὁ τρόπος της, ἡ ὑπακοή στό θεῖο θέλημα.
«Βρές τήν πόρτα πού ὁδηγεῖ στήν καρδιά σου. Εἶναι ἡ ἴδια πόρτα πού ὁδηγεῖ καί στόν Θεό», μᾶς προτρέπει ὁ ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος.
Μόνο πού στόν Ἀκάθιστο Ὕμνο, ἡ Μεσίτρια τοῦ σύμπαντος κόσμου, ἡ καθοδηγήτρια Ὑπεραγία Θεοτόκος, διακριτικά ἀνοίγει, πρός ὥρας, ὅλα τά καταπετάσματα καί ὅλες τίς πόρτες καί μᾶς ἀφήνει μέ ἐλευθερία καί χωρίς καταναγκασμό νά πλησιάσουμε καί νά νιώσουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Καί νά προχωρήσουμε πρός τό Πάσχα, πρός τήν Ὁδό, τήν διάβαση, τόν Χριστό.
 

Στή λειτουργική μας ζωή αὐτές οἱ Παρασκευές τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀποτελοῦν μίαν ἀκόμη νησίδα εὐφροσύνης μέσα στήν Ἄνοιξη καί τήν προετοιμασία γιά τό Πάσχα, πού κάνει ὅλα τά ὡραῖα καί ὄμορφα νά φαίνονται κατορθωτά, εὐκολοπλησίαστα. Εἶναι ἕνα θεομητορικό μονοπάτι, πού μᾶς ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στή σταυροαναστάσιμη πορεία πρός τό Πάσχα.
Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος εἶναι ἕνα ἀκόμη δῶρο τῆς Παναγίας στήν ἀνθρωπότητα, ἀλλά καί στόν καθένα μας προσωπικά, μέσα σ᾿ αὐτήν τήν ἐγκάρδια κοινότητα καί ἀτμόσφαιρα τῆς ἀκολουθίας αὐτῆς.

Μέ τήν εὐκαιρία λοιπόν τῆς ἀποψινῆς πανευφρόσυνης ἑορτῆς, ἄς εὐχηθοῦμε νά βρισκόμαστε ὅλοι κάτω ἀπό τήν θεομητορική σκέπη τῆς Παναγίας, ὥστε, ἑνωμένοι μαζί της, νά μποροῦμε καί ἐμεῖς νά ἀποκτήσουμε πνευματικούς ὀφθαλμούς γιά νά ἔχουμε αὐτογνωσία, νά βλέπουμε τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, καθώς ἐπίσης καί τόν τρόπο μέσα ἀπό τόν ὁποῖον θά μπορέσει νά ἐπιτευχθεῖ ἡ ἀνάπλαση καί ἀναδημιουργία μας.

Γιά νά μπορέσουμε νά ἀκούσουμε κι ἐμεῖς τήν Παναγία νά μᾶς λέει, τό «Χαῖρε κι ἐσύ, ὑμνητά μου», πού ἄκουσε μία μέρα ἕνας εὐλαβής Ἁγιορείτης μοναχός, ὅταν στεκόμενος μέ καί υἱική στοργή καί ἀγάπη μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, ἔψαλλε, ὅπως κι ἐμεῖς σήμερα, τούς Χαιρετισμούς πρός αὐτήν.

Ὁ Χριστός, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού σαρκώθηκε ἀπό τήν Παρθένο Μαρία καί εἰσέβαλε στήν τραγική ἀνθρώπινη ἱστορία γιά νά μεταμορφώσει τά πάντα καί νά ἑνώσει τήν γῆ μέ τόν οὐρανό, εἴθε, διά πρεσβειῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου, νά μᾶς στέλνει πλούσια τήν χάρη καί τό ἔλεός Του!

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ συγγραφέα, πού πραγματοποιήθηκε στόν ἱερό ναό Ἁγίας Μαρίνης Ἄνω Ἡλιούπολης, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν κατά τήν Ἀκολουθία τῶν Β΄ Χαιρετισμῶν, στίς 29 Μαρτίου 2024.

 

 

Πηγή: romfea.gr

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ

 Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024.

   

Για την λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ

ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

             

                     Τό σταυροαναστάσιμο ἦθος τῆς Ὀρθοδοξίας

                                                                     τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

 Μέ τήν χά­ρη τοῦ Θε­οῦ, ἡ ἀ­νη­φο­ρι­κή καί κο­πι­α­στι­κή πο­ρεί­α τῆς Με­γά­λης Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς, πρός τή συ­νά­ντη­σή μας μέ τόν ἀ­να­στη­μέ­νο Χρι­στό, ἔφθασε ἤδη στό μέσον της. Τρίτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν καὶ ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τὸν τίμιο Σταυρό, γιὰ νὰ ἐνισχυθοῦμε στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα τῆς περιόδου αὐτῆς, πού εἶναι καιρός ὁ εὐπρόσδεκτος τῆς μετανοίας γιά ὅλους μας...

[...] Βλέ­πο­ντας καί προ­σκυ­νῶ­ντας εὐ­λα­βι­κά τό Σταυ­ρό τοῦ Χρι­στοῦ, ἀρ­χί­σα­με νά δι­α­κρί­νου­με τό φῶς τῆς Ἀ­να­στά­σε­ώς Του. Ὅ­ποι­ος θέ­λει νά ἀ­κο­λου­θή­σει τό δρό­μο πού ὁ­δη­γεῖ στόν ἀ­να­στη­μέ­νο Χρι­στό, πρέ­πει νά ἀρ­νη­θεῖ τόν ἑ­αυ­τό του καί νά ση­κώ­σει τό σταυ­ρό του, σταυ­ρώ­νο­ντας τόν ἐ­γω­κε­ντρι­σμό του καί τή φι­λαυ­τί­α του. Αὐτό τό μήνυμα λάβαμε μέ τήν χάρη τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ σήμερα, Κυ­ρι­α­κή τῆς Σταυ­ρο­προ­σκυ­νή­σε­ως, πού ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τήν προσκύνησή του... 

[...] Τό ἦθος τῆς ὀρθοδοξίας μας εἶναι σταυρώσιμο καί ἀναστάσιμο μαζί, μέ λίγα λόγια, σταυροαναστάσιμο. Σταυρός καί ἀνάσταση εἶναι τόσο ἀλληλένδυτα δεμένα μεταξύ τους στήν παράδοση μας, πού δέν μποροῦμε νά κάνουμε λόγο γιά Σταυρό χωρίς νά ἀτενίζουμε τήν Ἀνάσταση καί ἀντιστρόφως. Μέ τόν Σταυρό κατεπόθη ὁ θάνατος, μέ τόν Σταυρό εἴδαμε την ἀνάσταση, ἀλλά καί μέ τόν σταυρό τόν δικό μας θά δοῦμε μόνο ἀνάσταση προσωπική καί πραγματική. 

  «Ἡμεῖς κηρύττομεν Ἰησοῦν Χριστόν καί τοῦτον ἐσταυρωμένον καί τοῦτον δέ ἀναστάντα», διακυρήττει ὁ Ἀπόστολος.

 Αὐτόν τόν Ἐσταυρωμένο καί ἀναστάντα Ἰησοῦ Χριστό, ἀσπαζόμαστε καί προσκυνοῦμε σήμερα, τιμώντας καί ἀσπαζόμενοι τόν Τίμιο Σταυρό Του. Εἶναι ἡμέρα σταυροαναστάσιμη. Γιατί, ὄχι μόνο ἀντλοῦμε δύναμη καί ἐλπίδα στό μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὄχι μόνο λαμβάνουμε ὑπόδειγμα σταυροαναστάσιμης βιοτῆς καί χαρμολύπης, ἀλλά κυρίως προκηρύττουμε τῆς Ἀναστάσεως τά τρόπαια, προεορτάζουμε τήν πασχαλινή πανήγυρη, ὁμολογοῦμε τήν βιωματική πεποίθηση πώς ὁ Χριστός ἀνέστη! 

  Αὐτή ἡ χαρά, ἡ πίστη ἄς φωτίσει καί ἄς χαράξει τήν καρδιά μας, ἀδελφοί μου και εἶναι γιά ὅλους ἐμᾶς πρόγευση τῆς Ἀναστάσεως, τῆς κλητῆς καί ἁγίας ἡμέρας τοῦ Πάσχα. 

 (Ἀποσπάσματα Ὁμιλιῶν τοῦ γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, στόν μητροπολιτικό ἱερό ναό Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος Κατερίνης καί Τιμίου Σταυροῦ Κατερίνης τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κίτρους Κατερίνης καί Πλαταμῶνος, κατά τήν Κυριακή 7 Ἀπριλίου 2024. Οἱ φωτογραφίες προέρχονται ἐπίσης ἀπό τίς ἐκδηλώσεις αὐτές).

 

ΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Οἱ συνεργάτες τοῦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

εὔχονται σέ ὅλους τούς ἀναγνῶστες καλή, εὐλογημένη καί καρποφόρο πνευματικά Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Ἑσπέρας, Μέγα Προκείμενον... ἤ τῆς κυρα-Σαρακοστῆς τὰ εἰσόδια

Τό μενεξεδί δειλινό, ἡ μεγάλη καμπάνα τοῦ πρώτου κατανυκτικοῦ ἑσπερινοῦ, κι ὕστερα ἡ μικρὴ ἡ σύναξη τῶν πιστῶν, τῶν ὅσων πιστῶν, ποὺ περιμένουν μὲ τὸ ἄκουσμα τοῦ Μεγἀλου Προκειμένου νὰ δοῦν κι ἐφέτος νὰ εἰσοδεύει ἡ Κυρὰ-Σαρακοστή. Σοβαρή, σιωπηλή, μὲ τὸ λιπόσαρκο κορμί της νὰ κινεῖται ἀνάλαφρα μέσα στὸ νυχτωμένο ναὸ ποὺ εὐωδιάζει θυμίαμα, μελισσοκέρι καὶ τὸ ἄρωμα ποὺ ἔμεινε ἀπό τὴν πρωϊνὴ τὴ λειτουργία. Ποιὸς ξέρει, ἴσως νὰ τὸ ἀναδίνει κι ὁ Ἀμνὸς τῆς Προηγιασμένης ποὺ περιμένει πάνω στὴ Ἁγία Τράπεζα «σφαγιασθῆναι καὶ δοθῆναι εἰς βρῶσιν τοῖς πιστοῖς» (βλ. Χερουβικὸ Μ. Σαββάτου)...

Ἑσπέρας προκείμενον, λοιπόν, «Μὴ ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τοῦ παιδός σου ὅτι θλίβομαι...». Οἱ στίχοι ἀκτινοβολοῦν μὲ ἀκρίβεια στὶς ψυχὲς τὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως, ποὺ ἄν καὶ ἀργεῖ, ἀχνοφέγγει στὸ βάθος τοῦ χρόνου, τοῦ χρόνου ποὺ ἄρχισε νὰ ντύνεται ἀπό ἀπόψε τὰ μώβ τοῦ πένθους. Μέχρι νὰ σκορπιστοῦν οἱ δάφνες καὶ τὰ ἄνθη τοῦ Μ. Σαββάτου στὸ «Ἀνάστα ὁ Θεός...», μαζὶ μὲ τὸ φωτεινό, τὸ ἀνοιξιάτικο χαμόγελο. Μέχρι τότε ὅμως...

Μέχρι τότε ὁ δρόμος εἶναι μακρὺς καὶ ἀνηφορικὸς. Κάπου-κάπου, σιμὰ στὰ βράδυα τῶν Χαιρετισμῶν, στὰ χαρμολυπικὰ τὰ Σάββατα καὶ τὶς φωτεινὲς τὶς Κυριακές, ξαποσταίνουμε, ὡς τὸ βράδυ τῆς Κυριακῆς ὅμως, ποὺ θ᾿ ἀκουστεῖ καὶ πάλι τὸ Μέγα Προκείμενο. Τότε, λοιπόν, θὰ περάσει ἀπό ἐμπρὸς μας ξανὰ ἡ Κυρα-Σαρακοστή, γιὰ νὰ μᾶς θυμίζει τὴν παρουσία της κι ἐμεῖς θὰ φυτέψουμε στὴν ψυχὴ μας ἄλλον ἔνα σπόρο ὑπομονῆς, καθὼς θὰ συλλαβίζουμε τὴν εὐχὴ τοῦ ''Ἁγίου τῆς κατανύξεως'', τοῦ ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου. «Ναὶ, Κύριε, πνεῦμα ὑπομονῆς χάρισαί μοι..»

Ὅταν μὲ τὴ νύχτα ποὺ ἔρχεται, ἐπιστρέφουμε στὰ σπίτια μας, νοιώθουμε νὰ μᾶς συντροφεύει ἡ Κυρα-Σαρακοστὴ καὶ νὰ θρονιάζεται σὲ περίοπτη θέση, ἀφοῦ προηγουμένως μαζέψει ὅλα τὰ ἐδέσματα τῆς Τυρινῆς καὶ μᾶς θυμίσει τὸ τραγούδι ποὺ τὸ ἔλεγαν οἱ παλιὲς οἱ γιαγιές, ποὺ σήμερα δὲν ὑπαρχουν πιὰ καὶ μόνο τὰ λόγια τους περπατοῦν ἀνάμεσά μας, ὅπως οἱ σεβάσμιοι οἱ ἴσκιοι τους...

«Πάει οὑ κριάτους πέθανι / ψυχουμαχάει κι οὑ τύρους / κι παίρνει τὴ περηφανιά οὑ σκόρδους κι οὑ κρουμύδους».

Ἀπό κεῖ καὶ πέρα, ἀφοῦ μᾶς σερβίρει τὰ εὐώδη νηστίσιμα καὶ ντύσει τὸ σπίτι μὲ τῆς χαρμολύπης τὸ χιτῶνα, μᾶς ὁδηγεῖ στὸ εἰκονοστάσι καὶ μὲ περισσὴ φροντίδα μᾶς δείχνει τὴ Σταύρωση καὶ τὴν εἰς Ἅδου Κάθοδο τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ μᾶς φιλέψει μετὰ τὴν ἐλπίδα, ὅπως ὁ παπᾶς τὸ ἀντίδωρο στὴν Προηγιασμένη...

π. Κωνσταντῖνος Καλλιανός. Σκόπελος

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ

 

 Σειρά Διαλέξεων καί Ὁμιλιῶν ἀπό τόν γέροντα Πατάπιο Καυσοκαλυβίτη πραγματοποιήθηκαν στή Ρουμανία, τήν περίοδο 10-18 Δεκεμβρίου 2023.

Ἡ βασική διάλεξη, μέ βασικό θέμα: 

«Ἀπό τόν ὅσιο Ἀκάκιο τόν Καυσοκαλυβίτη ὥς τόν ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη: Ἀνταύγειες αἰωνιότητος ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος» 

ἐκφωνήθηκε στήν ἑλληνική γλώσσα μέ ταυτόχρονη μετάφραση στή ρουμανική, ὑπό τόν τίτλο:

DE LA SFÂNTUL ACACHIE CAFSOCALIVITUL LA SFÂNTUL PORFIRIE CAFSOCALIVITUL: REPERE ALE VEȘNICIEI DE LA MUNTELE ATHOS!).

  Ἡ Διάλεξη πραγματοποιήθηκε διαδοχικά στίς πόλεις Μπρασόβ (στήν αἴθουσα τελετῶν τῆς Στρατιωτική Λέσχης Cercul Militar Brasov, μέ τή συνδιοργάνωση τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καί Ἀναλήψεως Μπρασόβ καί τῶν ἐκδόσεων Epifania), 

στήν πόλη Ταργκόβιστε (στό Τμῆμα Ὀρθόδοξης Θεολογίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βλαχίας καθώς καί στό Ἐκκλησιαστικό Θεολογικό Σεμινάριο «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος»), 

 

 στήν πρωτεύουσα Βουκουρέστι (στόν ἱερό ναό Προφήτη Ἠλία λέ Γκράντ)

 καθώς καί στήν πόλη Κλούζ (στήν Ὀρθόδοξη Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Κλούζ μέ τή συνδιοργάνωση τῆς ἱερᾶς Μονῆς Φλορέστι καί τοῦ φιλανθρωπικοῦ Κέντρου «Ἅγιος Ὀνούφριος»).

 Μετά τό πέρας τῶν Ὁμιλιῶν ἀκολούθησε ἐκτενῆς διάλογος τοῦ π. Παταπίου μέ τό πολυπληθές ἀκροατήριο μέ τή βοήθεια μεταφραστή.

  Παράλληλα μέ τήν Διάλεξη πραγματοποιήθηκε ἡ Παρουσίαση τοῦ νέου βιβλίου τῶν ἐκδόσεων  τῆς Ἱ. Καλύβης Ἁγίου Ἀκακίου μέ τόν Βίο τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου (Σειρά: Sfinţii Sfântului Munte, Ἅγιον Ὄρος 2023). 

Τό βιβλίο, γραμμένο στή ρουμανική γλώσσα ὑπό τόν τίτλο:

 «SFÂNTUL ACACHIE KAVSOKALIVITUL. Pelerinaj la Sfânta sa Chilie din Muntele Athos» 

καί μέ ἐκτενῆ Εἰσαγωγή ὑπό τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, προλογίζει ὁ καθηγούμενος τῆς Μεγίστης Λαύρας ἀρχιμ. Πρόδρομος. Πρόκειται, ὅπως τόνισαν οἱ παρουσιαστές του, πανεπιστημιακοί καί λόγιοι κληρικοί, γιά μία πρώτη γνωριμία καί προβολή τῆς μεγάλης αὐτῆς ἁγιορειτικῆς μορφῆς στό φιλάγιο ρουμανικό κοινό.

 Καί στίς τέσσερεις πόλεις οἱ ἐκδηλώσεις ἦταν διανθισμένες μέ τήν προβολή δύο ντοκυμανταίρ πού ἀφοροῦσαν τήν ἁγιορειτική Σκήτη Καυσοκαλυβίων ὅσο καί τόν ὅσιο Πορφύριο ὥς Καυσοκαλυβίτη μοναχό (μέ τή χρήση ρουμανικῶν ὑπέρτιτλων) καθώς καί μέ Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα πού ἔψαλλαν νεανικές καλλίφωνες Χορωδίες μέ παραδοσιακές στολές. 

Ὁ Ἁγιορείτης ὁμιλητής μίλησε ἐπίσης σέ σύναξη μοναζουσῶν στήν ἱερά Μονή Ντεάλου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Τιργκοβιστίου, κατόπιν αἰτήματος τῆς καθηγουμένης.

 Ἐπιπροσθέτως, συνεργάστηκε μέ τόν ἑλληνομαθῆ καθηγητή τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Τιργκόβιστε Ἴον Κροϊτόρου γιά τήν διόρθωση λαθῶν (κατά τή μεταγραφή τους) ἑλληνικῶν ἐπιγραφῶν σέ κειμήλια πού ἐντόπισε ὁ π. Πατάπιος στίς ἱερές Μονές Nucet, Dealu καί Viforâta καί  στόν ἱστορικό ναό τῆς Μεταστάσεως τῆς  Θεοτόκου τοῦ ἔτους 1584 στήν Ἡγεμονική Aὐλή τῆς Târgoviște.

  Εὐχάριστη ἔκκπληξη ἀποτέλεσε γιά τόν λόγιο Ἁγιορείτη μοναχό ἡ ἀποκάλυψη πρόσφατης τοιχογραφίας τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, ὁ ὁποῖος ἀπεικονίζεται μαζί μέ τόν ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη, στόν ἱερό ναό Ἀναλήψεως καί Ἁγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, στά περίχωρα τῆς πόλης Μπρασόβ. Ἡ ἱστόρηση τοῦ ὁσίου Ἀκακίου εἶναι ἡ πρώτη σέ ναό τῆς ὀρθόδοξης αὐτῆς χώρας. Νά σημειωθεῖ ὅτι στόν ἴδιο ἱερό ναό φυλάσσεται φορητή εἰκόνα τοῦ ὁσίου Πορφυρίου, ἔργο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου.

 Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἐπιλογική ὁμιλία τοῦ π. Παταπίου (στήν πρωτότυπη ἑλληνική γλώσσα) κατά τίς ἤδη ἀναφερθεῖσες ἐκδηλώσεις στή Ρουμανία.

(…) «Ἡ ὑ­ψηλή πνευ­μα­τι­κό­τητα τοῦ βίου τῶν ἁ­γι­α­σμέ­νων Ἁγιορετικῶν μορ­φῶν, πάν­τοτε δυ­να­μο­γό­νος, ζων­τανή καί ζω­τική, διαπερνάει τά σύνορα, σπάει τό φρά­γμα τοῦ χρό­νου, προ­σπερ­νάει τίς ἀ­σί­γα­στες ἱ­στο­ρι­κές κα­ται­γί­δες καί τίς ἀν­θρώ­πι­νες πε­ρι­πέ­τειες, γιά νά κτυ­πή­σει σάν πνευ­μα­τικό ξυ­πνη­τήρι στό ἀ­νή­συχο, ὀ­μι­χλῶ­δες καί ἀν­τα­ρι­α­σμένο «σή­μερα».

    Ὁ σύγ­χρο­νος ἄν­θρω­πος τῆς προ­η­γμέ­νης ψη­φι­α­κῆς τε­χνο­λο­γίας καί τῶν κο­σμο­ϊ­στο­ρι­κῶν ἐ­πι­στη­μο­νι­κῶν ἀ­να­κα­λύ­ψεων ἔ­μαθε νά κα­τευ­θύ­νει τίς μη­χα­νές ἀλλ᾿ ὄχι καί τόν ἑ­αυτό του. Δυ­σκο­λεύ­ε­ται νά ζή­σει ἀ­νε­πη­ρέ­α­στος ἀπό τά δι­α­λυ­τικά σύν­δρομα τῆς πά­σης φύ­σεως αἰ­χμα­λω­σίας. Συν­τρί­βε­ται σέ ἰ­δε­ο­λο­γι­κούς ὀγ­κό­λι­θους.

     Ἡ ἁ­γι­α­σμένη πο­ρεία τῶν Ἁγιορει­τῶν Ἁ­γίων πρός συ­νάν­τησή τους μέ τόν Χρι­στό, ἄς ση­μα­το­δο­τή­σει τό μέλ­λον μας καί ἄς μᾶς ἐμ­πνεύ­σει νά χρω­μα­τί­σουμε τή ζωή μας ἀπό τόν «κα­λόν ἀ­γῶ­να» στά χα­ρα­κώ­ματα τῆς θείας ἀ­γά­πης, πού εἶ­ναι «ἀ­γάπη ἀ­χόρ­τα­γη», κατά τόν ἅ­γιο Σι­λου­ανό τόν Ἀ­θω­νίτη, τόν νεότερο Ἁγιορείτη Ἅγιο.

      Ὁ τρό­πος καί ὁ δρό­μος τῆς θε­ώ­σεως καί τῆς σω­τη­ρίας τοῦ ἀν­θρώ­που εἶ­ναι αἰ­ώ­νιος καί ἀ­σφα­λής. Εἶ­ναι ὁ δρό­μος τῶν Ἁ­γίων!

     Οἱ ἁ­γι­α­σμέ­νες Ἁγιορειτικές μορ­φές, τόσο τοῦ παρελθόντος ὅσο καί τῶν ἡμερῶν μας, ἀπό τόν ὅσιο Πέτρο τόν Ἀθωνίτη, τόν πρῶτο ἅγιο οἰκιστή τοῦ Ἄθωνα καί τόν ὅσιο Ἀκάκιο τόν ἱδρυτή τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων μέ­χρι καί τούς σύγ­χρονούς μας, ὁσίους Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη καί Πορ­φύ­ριο τόν Καυ­σο­κα­λυ­βίτη, ἔ­φθα­σαν στόν ἐ­ρά­σμιο τόπο, πού ὅ­λοι προ­σκλη­θή­καμε νά κα­τοι­κή­σουμε.

      Καί ἐπειδή ζοῦμε σέ δύσκολους καιρούς ὅπου ἀλλεπάλληλες κρίσεις μαστίζουν τήν κοινωνία μας, θά ἤθελα νά κλείσω μέ ἕνα -ὅπως θέλω νά πιστεύω- αἰσιόδοξο μήνυμα πρός ὅλους.

    Ὅπως ἔγραψε ὁ Ντοστογιέφσκι, «ἡ ὀμορφιά θά σώσει τόν κόσμο». Ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆς θά σώσει τόν κόσμο, ἀκόμα κι ἄν γύρω μας ὅλα μοιάζουν νά γκρεμίζονται, ὅπως φαίνεται νά συμβαίνει στήν ἐποχή μας. Γι᾿ αὐτό δέν πρέπει νά χάνουμε τό θάρρος μας. Ἄς στραφοῦμε στήν ψυχή μας, ἄς ἑνωθεῖ αὐτή μέ τόν Θεό καί μέσα ἀπ᾿ αὐτή τήν ἕνωση καί τήν ἐνατένιση, θά μπορέσουμε, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, νά διαπεράσουμε μέ ἀσφάλεια τό πέλαγος τῆς φουρτουνιασμένης ζωῆς μας».

  Οἱ φωτογραφίες τῆς παρούσας ἀνάρτησης προέρχονται ἀπό τίς παραπάνω δραστηριότητες τοῦ π. Παταπίου στή Ρουμανία.

 

ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓ. ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

 

Μέ κατάνυξη, μέ ὁλονύκτιο πανηγυρική ἀγρυπνία ἀλλά καί μεθεόρτιο Θεία Λειτουργία στήν Ἱερά Σκήτη Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων τιμήθηκε ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη (13/26 Ἰανουαρίου 2024).

Τόσο στό Κυριακό τῆς πανηγυρίζουσας Σκήτης ὅσο καί στό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσι τῆς ἔρημης καλύβης τοῦ Ἁγίου Μαξίμου (τήν μεθεπόμενη ἡμέρα, στίς 15/28 Ἰανουαρίου), οἱ Καυσοκαλυβίτες πατέρες συνεόρτασαν μέ ἄλλους Ἁγιορεῖτες πατέρες καί προσκυνητές τῆς Σκήτης τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως

 τοῦ ὁσίου Μαξίμου, 

τοῦ πρώτου οἰκιστοῦ τῶν Καυσοκαλυβίων καί ἑνός ἀπό τούς μεγαλύτερους Ἁγιορεῖτες Ἁγίους πού ἤκμασε κατά τόν 14ο αἰώνα καί ὁ ὁποῖος θεωρεῖται ἀπό τίς διαπρεπέστερες ἁγιορειτικές ἀσκητικές μορφές σέ ὅλους τούς αἰῶνες.

  Στήν ἀνάρτηση αὐτή παρατίθενται φωτογραφικά στιγμιότυπα ἀπό τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία τελέστηκε τήν μεθεπομένη τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Μαξίμου (15/28 Ἰανουαρίου 2024)

 στό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη τῆς ἔρημης ὁμώνυμης Καλύβης, καθώς καί ἀπό τήν κοπή τῆς Ἁγιοβασιλόπιτας πού ἀκολούθησε στήν Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου, ἡ ὁποία εἶχε καί τήν διοργάνωση τῆς Πανηγύρεως. 

Ἡ εἰκόνα τοῦ ἁγίου Μαξίμου στήν ἀρχή τῆς παρούσας ἀνάρτησης εἶναι σύγχρονη ἁγιογραφία διά χειρός Γεωργίου Μίχου, ὁ ὁποῖος καί τήν ἀφιέρωσε στό πανηγυρίζον παρεκκλήσι.