Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

ΑΘΩΝΙΚΗ ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ: ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΩΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1839 (Α)

Ἁγιορείτικη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη.

Πατριαρχική και Συνοδική Εγκύκλιος Επιστολή,  
Διακηρύχθεισα παρα του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Κυρίου Κυρίου Γρηγορίου και της περι Αυτόν Ιεράν Σύνοδον, κατά των ήδη  αναφανεισών Λατινικών Καινοτομιών και τις Επιστολή του αοιδίμου Ευγενίου του Βουλγάρεως περί αυτών.
(Κωνσταντινούπολη 1839), (μέρος Α')


 




Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

Ο ΓΕΡΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ



Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου

               Ὁ γέ­ρων Χα­ρά­λαμ­πος Καυσοκαλυβίτης (+ 1938)

  ­νας ἀπό τούς ὑ­πο­τα­κτι­κούς τοῦ γέ­ρον­τος Ἰ­σι­δώ­ρου γιά τόν ὁ­ποῖο ἔ­γινε ἀ­να­φορά πιό πάνω, ἦ­ταν καί ὁ μο­να­χός Χα­ρά­λαμ­πος ἀπό τό Κα­στελ­λό­ριζο, πού ἐ­κάρη μο­να­χός σέ  ἡ­λι­κία ἑ­βδο­μῆντα χρο­νῶν· «τε­λώ­νιο τῆς θά­λασ­σας, πού ἔ­ζησε φου­ΐ­στρος στά βα­πό­ρια καί τα­ξί­δεψε ἴ­σαμε τόν Κί­τρινο πο­ταμό τῆς Κί­νας», ὅ­πως χα­ρα­κτη­ρι­στικά ση­μει­ώ­νει γι’ αὐ­τόν ὁ ἀ­εί­μνη­στος Φώ­της Κόν­το­γλου.
   Ὁ γερο-Χα­ρά­λαμ­πος γιά τήν ἁ­πλό­τητα, τήν εἰ­λι­κρινῆ με­τά­νοια καί τήν ἁ­γνό­τητα τῆς καρ­διᾶς του ἀ­ξι­ώ­θηκε νά προ­γνω­ρί­σει τήν ἡ­μέρα τοῦ θα­νά­του του λέ­γον­τας:
- Ὅ­ταν θά κτυ­πή­σει ἡ καμ­πάνα τοῦ Ἁ­γίου Γε­ωρ­γίου γιά τόν νέο Δι­καῖο, θά κτυ­πή­σει καί γιά τόν γερο-Χα­ρά­λαμπο.
   Τήν ἡ­μέρα τῆς μνή­μης τοῦ ἁ­γίου Γε­ωρ­γίου, δη­λαδή στίς 23 Ἀ­πρι­λίου, γί­νον­ται σέ ὅ­λες τίς ἀ­θω­νι­κές σκῆ­τες οἱ ἐ­κλο­γές γιά τήν ἀ­νά­δειξη τοῦ νέου Δι­καίου· εὐ­χά­ρι­στο γιά κάθε Σκήτη γε­γο­νός πού ἀ­να­κοι­νώ­νε­ται καί συ­νάμα ὑ­πο­γραμ­μί­ζε­ται μέ χαρ­μό­συ­νες καμ­πά­νες. Ἔτσι, ἐ­κεῖ­νον τόν Ἀ­πρί­λιο τοῦ 1938, ἡ καμ­πάνα κτύ­πησε γιά δύο αἰ­τίες καί μέ δύο ρυ­θμούς: πρῶτα πα­νη­γυ­ρικά γιά τόν νέο Δι­καῖο καί ἔ­πειτα πέν­θιμα γιά τήν κοί­μηση τοῦ γερο-Χα­ρά­λαμ­που.
  Ἔ­γραφε λίγο ἀρ­γό­τερα ὁ π. Ἰ­σί­δω­ρος στό φίλο του Φώτη Κόν­το­γλου, ἀ­ναγ­γέ­λον­τάς του τήν ὁ­σι­ακή κοί­μηση τοῦ ὑ­πο­τα­κτι­κοῦ του:                     
  «Ἀ­δελφέ Φώτη,
   Μέγα δυ­στύ­χημα εἰς τό σπίτι μας. Ἐ­χά­σαμε τόν γέρο Χα­ρά­λαμπο. Μᾶς ἔ­φυγε διά τό αἰ­ώ­νιον τα­ξίδι. Ἕως τήν ὥρα τοῦ θα­νά­του εἶχε τά λο­γικά του, καί ὅλο μᾶς ἐ­δί­δα­σκε. Οὔτε εἶδα, οὔτε θά ἰδῶ τοι­οῦ­τον θά­να­τον. Ἀ­φοῦ ἐ­κοι­νώ­νησε τῶν Ἀ­χράν­των Μυ­στη­ρίων, μᾶς ἀ­πο­χαι­ρέ­τησε μέ τό χα­μό­γελό του, καί ἔ­κλεισε τά μα­τά­κια του».
«Εἰς μνη­μό­συ­νον αἰ­ώ­νιον ἔ­σται δί­και­ος».       


Ἀπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου, «Ἁγιασμένες Μορφές τῶν Καυσοκαλυβίων. Ἀπό τόν ὅσιο Μάξιμο ὥς τόν γέροντα Πορφύριο», Ἅγιον Ὄρος 2013, σ. 205-206.

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

2 Δεκεμβρίου: Μνήμη Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου



Γέροντα εύχου και υπέρ ημών των αναξίων και αθλίων, που κάτι σημαν­τικό δεν κάναμε ακόμη για τη σωτηρία της ψυχής μας.
ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ. ΦΟΡΗΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ.
 Ι. ΚΑΛΥΒΗ ΑΓ. ΑΚΑΚΙΟΥ. ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.  ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2014


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἰχνηλάτης τῶν πάλαι πατέρων γέγονας, Ἁγιωνύμου τοῦ Ὄρους ἀσκήσας Σκήτῃ σεπτῇ, Τριάδος τῆς Ζωαρχικῆς, τῶν Καυσοκαλυβίων, ἄβυσσος θείων δωρεῶν, λυτήρ δεινῶν ἀσθενειῶν, ἐδείχθης ὦ θεοφόρε. Πορφύριε οἰκουμένης, πάσης, ποιμήν ἡμῶν καί στήριγμα.