26 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΟΣΙΟΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ - ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

5 Ἰουλίου/18 Ἰουλίου

Μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου

Αρχίζει απόψε ο πανηγυρικός εορτασμός της μνήμης του Οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου, με την μεγαλοπρεπή αγρυπνία στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας.

« Την εν σαρκί ζωήν σου κατεπλάγησαν αγγέλων τάγματα πώς μετά σώματος προς αοράτους συμπλοκάς εχώρησας αοίδιμε και κατετραυμάτισας των δαιμόνων τας φάλαγγας. Όθεν Αθανάσιε ο Χριστός σε ημείψατο πλουσίαις δωρεαίς. Διό Πάτερ πρέσβευε σωθήναι τας ψυχάς ημών »

Καθολικό της Μονής Μεγίστης Λαύρας

Αεροφωτογραφία της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΣ ΤΕΛΕΙΩΘΕΝΤΕΣ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ: ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΝ ΛΑΥΡΑΣ (Μέρος Γ')

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ: ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΝ ΛΑΥΡΑΣ (ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΡΙΓΩΝΗ)

 Ἁγιορείτικη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη.


Προσκυνητάριον της Βασιλικής και Σεβασμίας Μονής Μεγίστης Αγίας Λαύρας
Μακάριος Τριγώνης, 1772 (Μέρος Γ')

1. Αγιορείτικη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη. Προσκυνητάριον Λαύρας (Μέρος Α')  
2. Αγιορείτικη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη. Προσκυνητάριον Λαύρας (Μέρος Β')  

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΛΟΥ

Ἀπόψε στό Ἅγιο Ὅρος ἡ Ἀγρυπνία γιά τούς Ἁγίους Ἀποστόλους Πέτρο καί Παῦλο (29 Ἰουνίου/12 Ἰουλίου)

 Πανηγυρίζει ἡ Ἱερά Μονή Καρακάλλου

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Ἀκολουθίαι καί Μαρτύρια τῶν ἁγίων ἐνδόξων τεσσάρων νέων ὁσιομαρτύρων Εὐθυμίου, Ἰγνατίου, Ἀκακίου καί Ὀνουφρίου, τῶν ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ὑπέρ Χριστοῦ ἀθλησάντων, συγγραφέντα ὑπό Ὀνουφρίου τοῦ Ἰβηρίτου...

Ἐκδίδονται δέ ὑπό Ἀκακίου μοναχοῦ Προδρομίτου..., ἐν Ἀθήναις 1869.

ΤΑ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΑ – ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΩΡΑΪΤΙΔΗ

Επλησιάσαμεν τώρα προς τα Καυσοκαλύβια μίαν πολύ σεμνήν και αγιωτάτην Σκήτην, της οποίας διακρίνομεν ήδη τας καταλεύκους καλύβας της εις μιαν ξηροτάτην πλαγιάν απολήγουσαν εις την θάλασσαν………….. Και ιδού συναντώμεν άλλαις ψαρόβαρκαις κοσμικών και μοναχών αλιέων, οπού επιτυχόντες τοιαύτην θαλασσογαλήνην εψαύρευον με τα ποικιλώνυμα της αλιείας όργανα. Κ΄ εβλέπομεν συχνά συχνά διάφορα είδη ιχθύων οι οποίοι σπαρράσοντες εξαγκιστρόνοντο, ή εξεμπλέκοντο από τα δίκτυα, και ερρίπτοντο πηδώντες εις την κοιλίαν της αλιάδος.

Αλλά πριν φθάσωμεν εις τα Καυσοκαλύβια συναντώμεν δυο ξερονήσους την μιαν μεγαλειτέραν της άλλης, τας οποίας εν ώρα τρικυμίας υπερπηδώντα αυτάς τα κύματα θραυόμενα επάνω των με αφρούς και συριγμούς εξαφανίζουσιν ολοτελώς. Αι νησίδες αύται απεσπάσθησαν από της βραχώδους ακτής κατά τα 1872 ότε συνέβησαν εδώ μεγάλοι σεισμοί καταστρεπτικοί, ιδίως εν Χίω. Ονομάζεται δε η μεγαλειτέρα Άγιος Χριστόφορος, εν η υπήρχε μικρά Σκήτη, της οποίας φαίνονται τα ερείπια.

Και τώρα ευρισκόμεθα ακριβώς εις τα Καυσοκαλύβια μίαν από τις μαγευτικωτέρας Σκήτας του Άθωνος αποτελουμένην από τεσσαράκοντα ευρυχώρους και πολύ μεγαλοπρεπείς και επί τερπνών θέσεων καλύβας, έχουσαν δε ωραιότατον Κυριακόν τιμώμενον επ΄ ονόματι της Αγίας Τριάδος κτισθέν κατά τον 17^ον αιώνα και με ένα ευρυχωρότατον Νάρθηκα κτισθέντα κατά το 1804.

Κατά την μεγάλην Επανάστασιν του 1821 εντός του Ναού τούτου κατέφυγον χιλιάδες γυναικοπαίδων εκ της Χαλκιδικής. Προ του Κυριακού υπήρχε μια παμμεγίστη αγρία δρυς φυτευθείσα υπό του οσίου Ακακίου, ασκήσαντος ενταύθα και τελειωθέντος το 1730 μ.Χ. Αλλά το 1804 ευρύναντες οι ασκηταί τον Νάρθηκα, κατέχωσαν και κατεβόλιασαν το υπερήφανον δένδρον βαθιά εις την γην εις απόστασιν 10 μέτρων, οπόθεν οι κλώνοι του ριζωθέντος και αναβλαστήσαντος, υψήθησαν πάλιν εις μιαν σκιερωτάτην δρυν, σκιάζουσαν ολόκληρον το προαύλιον του Ναού.

Το κωδωνοστάσιον πυργοειδές και πάγκαλον εκ πελεκητών μαρμάρων, έμπροσθεν του Καθολικού, καθιστά γραφικώτατον στο σύνολον του όλου Ναού. Τούτο ανήγειρεν εκ βάθρων Ιωακείμ ο Γ΄ (ο Οικ. Πατριάρχης) συμπάθειαν ιδιαιτέραν τρέφων προς την ωραίαν αυτήν Σκήτην.

Αι καλύβαι της Σκήτεως είναι εγκατεσπαρμέναι εν μέσω των δυσπροσίτων βράχων ωσάν φωλεαί αετών, άνωθεν των οποίων υψούται ο ουρανοκατασκεύαστος Άθως με την υπερνεφή κορυφήν του. Το έδαφος κατ΄ ακολουθίαν της Σκήτεως είναι ξηρότατον και στείρον, αλλά δια της φιλοπονίας των ασκητών, και δια του αφθόνου ύδατος, όπερ θαυμαστώς δια της προσευχής του οσίου Ακακίου ανέβλυσε, κατέστη γονιμώτατον^. και ούτω λαμπρώς πρασινοβολεί καθ΄ όλον σχεδόν το έτος. Κατέρχονται δε αι καλύβαι μέχρι της θαλάσσης, από της οποίας άφθονος άγρα προσκομίζεται από τους παρά την ακτήν ιδίως οικούντας ασκητάς, οσάκις επιτρέπει την αλιεία η ευδία, ήτις όμως σπανιώτατα επισκέπτεται τας συνήθως αγρίας αυτάς του Ακράθου παραλίας.

Η ωραία αύτη και μεγαλοπρεπής Σκήτη ονομάσθγ Καυσοκαλύβια από του πρώτου ενταύθα ασκήσαντος οσίου Μαξίμου, ακμάσαντος κατά το 1320, όστις εσυνήθιζε να μεταλλάσει καλύβην καίων την παλαιάν και εγκαθιστάμενος εις νέαν, εξ ου και ονομάσθη Καυσοκαλύβη.

Ενταύθα ακμάζει η ζωγραφική και η ξυλογλυπτική, των πλείστων ασκητών καταγινομένων εις τας ωραίας αυτάς τέχνας. Η ζωγραφική μάλιστα τόσον ευδοκίμησιν έσχεν εν αυτή, ώστε απετελέσθη ενταύθα ιδία σχολή περιώνυμος και πολυθαύμαστος, η σχολή των Γιασαφαίων από του πρώτου ιδρυτού αυτής του Ιωάσαφ, ου η ωραιοτάτη και μεγαλοπρεπεστάτη ως ανάκτορον καλύβη κείται εν τω μέσω της Σκήτης πλησίον του Κυριακού, προκαλούσα την έκπληξιν και τον θαυμασμόν των προσκυνητών και εν γένει των παραπλεόντων την εγγύς ακτήν. Πάντες οι επίσημοι αντιπρόσωποι των γραμμάτων και τεχνών, οίτινες κατά τους χρόνους τούτους μάλιστα μετά ιδιαιτέρας αγάπης επισκέπτονται τον Άθωνα, το μέγα αυτό και ανεκτίμητον ζωντανόν της Βυζαντινής Τέχνης μουσείον, ημέτεροι και ξένοι, πολλήν αγαλλίασιν αισθάνονται φιλοξενούμενοι εις τα αρχονταρίκια της καλύβης των Γιασαφαίων, τα όντως αρχοντικά και πλούσια, και θεωρούντες εκ του πλησίον τους νεαρούς της ενδόξου αυτής Σχολής μαθητάς, εργαζομένους υπό την οδηγίαν των διαδόχων του ιδρυτού αυτής Ιωάσαφ, όστις προ ετών απέθανεν, αφήσας ανεξάλειπτον το όνομά του ως μιαν περίλαμπρον σφραγίδα της εξηκουσμένης τεχνοτροπίας του. 

ΠΗΓΗ: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 Μεγίστη Λαύρα. Ἡ περίτεχνη Φιάλη τῆς Μονῆς μπροστά στό Καθολικό.

Φωτογραφία Παταπίου μοναχοῦ

 ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 «Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ ἐν τῷ Ἄθῳ διά προσταγῆς τῆς Θεοτόκου ἐκβλύζει ὕδωρ ἐκ τῆς πέτρας».

Τοιχογραφία τοῦ 1820 στόν νότιο νάρθηκα τοῦ Κυριακοῦ τῆς Σκήτης Ἁγ. Τριάδος Καυσοκαλυβίων. 

Ἐργαστήριο Καρπενησιωτῶν ζωγράφων ὑπό Μητροφάνους μοναχοῦ τοῦ ἐκ Βιζύης.