Στό Περιβόλι τῆς Παναγίας βρέθηκε τίς μέρες αὐτές ὁ σεβασμιώτατος μητροπολίτης Ἴμβρου καί Τενέδου κος Κύριλλος, προσκεκλημένος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας ὅπως προεξάρχει τῆς Πανηγύρεως τῆς ἱερᾶς Καλύβης Ἁγίου Ἀκακίου, ἐπί τῆ μνήμῃ τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.
Ὁ ὅσιος Ἀκάκιος ὁ Καυσοκαλυβίτης (1630-1730) εἶναι ἕνας ἀπό τούς ὁσίους πού ἐβλάστησαν στό φυτώριο τῶν ἁγίων ἀνδρῶν, τό παγκράτιο τῆς ἀσκήσεως, τήν πατρίδα τῶν μοναζόντων, τήν παλαίστρα ὑπερφυῶν ἀσκήσεων καί τό ὁρμητήριο πνευματικῶν ἀναβάσεων, τό Ἅγιον Ὄρος. Ὁ ὅσιος Ἀκάκιος ἔχει κυρίαρχη θέση στό ἁγιορείτικο ἁγιολόγιο, ὄχι μόνο λόγω τῆς ἄκρας ἀσκήσεως καί τῶν πολλαπλῶν χαρισμάτων του ἤ ἐπειδή εἶναι ἱδρυτής τῆς δεύτερης κατά τάξιν σκήτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ διακονία του στήν Ἐκκλησία ὡς «ἀλείπτου» θεωρεῖται ἀπό ὅλους τούς μελετητές, ἐξίσου σημαντική καί δυναμογόνος. Εἶναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ὅτι ὁ ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, στό ἔργο του Νέον Μαρτυρολόγιον, ἔχει συμπεριλάβει καί τόν Βίο τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, ἄν καί αὐτός δέν εἶχε μαρτυρικό τέλος, "...διά τήν ὑπεράνθρωπον πολιτείαν του καί τούς τρεῖς Ὁσιομάρτυρας ὁποῦ ἔκαμε", ἀναφερόμενος στούς ὁσιομάρτυρες Ρωμανό, Νικόδημο καί Παχώμιο. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται πανορθοδόξως στίς 12 Ἀπριλίου, ἡμερομηνία τῆς ὁσιακῆς του κοιμήσεώς του. Στήν ἀσκητική ὅμως παλαίστρα του, τό ἱερό Σπήλαιο καί τήν ὁμώνυμη Καλύβη του στή Σκήτη Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων, ὁ ὅσιος Ἀκάκιος τιμᾶται τήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων, μέ ὁλονύκτιο Πανηγυρική Ἀγρυπνία.
Ἔτσι καί ἐφέτος, κατά τήν παρελθοῦσα Κυριακή τῶν Μυροφόρων 2024 ἡ Ἱερά Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου πανηγύρισε τή μνήμῃ τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου. Τῆς Πανηγύρεως, τῇ εὐλογίᾳ τοῦ παναγιωτάτου οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κου Βαρθολομαίου, προεξῆρχε ὁ σεβασμιώτατος μητροπολίτης Ἴμβρου καί Τενέδου κος Κύριλλος, συγχοροστατοῦντος τοῦ πανοσιολογιωτάτου καθηγουμένου τῆς Μεγίστης Λαύρας ἀρχιμανδρίτου Προδρόμου.
Οἱ ἐκδηλώσεις τῆς Πανηγύρεως ξεκίνησαν τό Σάββατο τό πρωΐ 18 Μαΐου, μέ τή Θεία Λειτουργία στό ἀνακαινισμένο ἱερό παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη, πού βρίσκεται πλησίον τῆς πανηγυρίζουσας ἱερᾶς Καλύβης. Ἀκολούθησε ἡ ὑποδοχή τῆς ἐφέστιας ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ ἁγίου Ἀκακίου, ἔργο τοῦ ἐργαστηρίου τῆς πανηγυρίζουσας ἱερᾶς Καλύβης, ἀπό τόν χῶρο πού φυλάσσεται, σέ ἀνθοστόλιστο προσκυνητάρι τοῦ παρεκκλησίου τῆς Καλύβης.
Τό μεσημέρι τῆς ἴδιας ἡμέρας ἔγινε ὑποδοχή στήν πανηγυρίζουσα ἱερά Καλύβη Ἁγίου Ἀκακίου τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἴμβρου καί Τενέδου καθώς καί τοῦ Καθηγουμένου τῆς Μεγίστης Λαύρας. Τούς ἐπίσημους προσκεκλημένους συνόδευε πολυμελής χορεία ἁγιορειτῶν πατέρων ἀπό τίς ἱερές μονές Μεγίστης Λαύρας, Γρηγορίου, Φιλοθέου, καί ἀπό πατέρες τῶν φιλόμουσων ἀδελφοτήτων τῆς Καλύβης τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων τῆς Νέα Σκήτης καί τῶν Δανιηλαίων ἀπό τά Κατουνάκια, κληρικοί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πού διακονοῦν στήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀχρίδος καί κληρικοί τῶν Μητροπόλεων Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως καί Φωκίδος καθώς καί ἄλλων ἱερέων, μοναχῶν καί λαϊκῶν ἀδελφῶν ἀπό διάφορες περιοχές τῆς πατρίδας μας ἀλλά καί ἀπό τή Ρουμανία. Εἶχε προηγηθεῖ νωρίτερα τό προσκύνημα στό σεπτό Κυριακό τῆς Ἁγίας Τριάδος καί στή συνέχεια, ἡ λαμπρή ὑποδοχή στήν πανηγυρίζουσα ἱερά Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου ἀπό τόν Γέροντα αὐτῆς ὁσιολογιώτατο μοναχό Πατάπιο καί τούς παρευρισκομένους πανηγυριστές καί διακονητές, πατέρες καί λαϊκούς ἀδελφούς. Σύσσωμη ἡ χορεία τῶν πανηγυριστῶν, μαζί μέ τόν Σεβασμιώτατο καί τόν ἅγιο Καθηγούμενο, κατῆλθαν καί προσκύνησαν στό Σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου, ὅπου ἀσκεῖτο ἐπί πενῆντα χρόνια ὁ ἑορταζόμενος Ὅσιος.
Κατά τό ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου ἐτελέσθη ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ ἐπί τῆς ἀρχαίας στέρνας τοῦ ἁγίου Ἀκακίου, ὅπου κατά θαυμαστό τρόπο ὑπάρχει ἀκόμη καί σήμερα, 300 χρόνια μετά, βρόχινο νερό, εὔγευστο καί διαυγέστατο ἀπό τήν προσευχή τοῦ ἁγίου Ἀκακίου. Ἀπό τό νερό αὐτό, γνωστό καί ὡς «πρῶτο Ἁγίασμα», ἐγεύθησαν ἅπαντες οἱ συμμετέχοντες, κάτι πού συμβαίνει ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, μόνο κατά τήν ἡμέρα τῆς Πανηγύρεως.
Μετά τήν πανηγυρική Τράπεζα ἀκολούθησε ἡ Ἀγρυπνία τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων καί τοῦ ὁσίου Ἀκακίου στό περικαλλές παρεκκλήσι τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (ἀνέγερση τό 1747 καί ἱστόρηση τό 1759). Κατά τήν ἀγρυπνία ἔψαλλαν μέ ὅλη τους τήν ψυχή ὁ γέρων Δαμασκηνός Νεοσκητιώτης μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Λάζαρος Καρανδρέας, οἱ Γρηγοριάτες πατέρες Γεώργιος καί Σπυρίδων, πατέρες τῆς ἱερᾶς Μονῆς Μακαριωτίσσης Θηβῶν καί Παρακλήτου Ἀττικῆς καί Καυσοκαλυβίτες πατέρες. Συμμετεῖχαν πατέρες ἀπό τίς γειτονικές ἀσκητικές περιοχές τῆς Κερασιᾶς καί τοῦ Ἁγίου Νείλου. Κατά τήν ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, μετά τοῦ σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Κυρίλλου συλλειτούργησαν ὁ καθηγούμενος τῆς Μεγίστης Λαύρας ἀρχιμ. Πρόδρομος, οἱ κληρικοί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀρχιμανδρίτης Κύριλλος καί πρωτοπρεσβύτερος Ἐλευθέριος, ὁ ἀρχιμ. Νεκτάριος Καλύβας μεγαλόσχημος τῆς Καλύβης Ἁγίου Ἀκακίου καί ὁ ἱεροδιάκονος Νεκτάριος Νεασκητιώτης.
Μετά τό καθιερωμένο κέρασμα στό Συνοδικό παρατέθηκε πλούσια πανηγυρική Τράπεζα ὅπου παρακάθησαν περί τούς ἑξήκοντα πέντε πανηγυριστές. Κατά τήν Τράπεζα, ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τόν Γέροντα τῆς Καλύβης π. Πατάπιο γιά τήν πρόσκληση καί τή δυνατότητα πού τοῦ ἔδωσε νά τιμήσει τόν ἱδρυτή τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων ἀλλά καί ἐκ τῶν ἐπιφανεστέρων ὁσίων τοῦ Ἁγιορειτικοῦ Παναγίου καί μίλησε γιά τήν ἀνάγκη πού ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά μιμηθοῦμε, κατά τό δυνατόν, τίς θεοειδεῖς ἀρετές τοῦ ἁγίου Ἀκακίου ὡς λύση στά ἀδιέξοδα τῆς σημερινῆς κοινωνίας. Ζήτησε δέ ἀπό τούς συνδαιτημόνες πατέρες καί ἀδελφούς νά εὔχονται ὑπέρ αὐτοῦ ὅπως συνεχίζει νά διακονεῖ ἀξίως τήν μεγαλωσύνη τοῦ Θεοῦ στήν δύσκολη αὐτή νησιωτική ἐπαρχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, πού σέ παλαιότερες ἐποχές καί γιά αἰῶνες ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία μεγαλουργοῦσε. Μετά τήν Τράπεζα ἐψάλλη ὑπό τῶν πατέρων τό Πολυχρόνιο τοῦ Σεβασμιωτάτου ὅπως τοῦ παρέχει ὁ Θεός ὑγεία ἀλλά καί ὁ ἅγιος Ἀκάκιος τήν εὐχή του, πρός συνέχισιν τοῦ ἀρχιερατικοῦ καί ποιμαντικοῦ ἔργου του. Πολυχρόνιο ἐψάλλη ὁμοίως καί στόν ἅγιο Καθηγούμενο τῆς Μεγίστης Λαύρας ὅπως, διά πρεσβειῶν τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, δίδει ὁ Κύριος ὑγεία καί δύναμη στόν ἀγῶνα του καί στό ποιμαντικό του ἔργο. Νά σημειωθεῖ ὅτι ὁ ἀρχιμ. Πρόδρομος εἶναι καί ὁ Γέροντας τοῦ π. Παταπίου, γέροντος τῆς πανηγυρίζουσας ἱερᾶς Καλύβης.
Οἱ ἑορταστικές ἐκδηλώσεις τῆς Πανηγύρεως συνεχίστηκαν τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων, μέ τόν μεθέορτο πανηγυρικό Ἑσπερινό, τόν Μνημόσυνο τῶν Κτητόρων τῆς Καλύβης ἀλλά καί τήν ἱερά Παράκληση στό Σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου. Τῶν Ἀκολουθιῶν προεξῆρχε ὁ σεβασμιώτατος κ. Κύριλλος, ὁ ὁποῖος, ἀκούραστος καί ἐνισχυμένος ἀπό τήν χάρη τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, ἔψαλλε μεγαλοπρεπῶς.Ἡ Παράκληση συνοδεύτηκε ἀπό τήν καθιερωμένη λιτανεία περί τό ἱερό Σπήλαιο, κατά τήν ὁποία ἅπαντες οἱ συμμετέχοντες ἔφεραν μεθ᾿ ἑαυτῶν ἱερά λείψανα καί ἱερές εἰκόνες. Ἀκολούθησε πανηγυρική Τράπεζα.
Οἱ ἐκδηλώσεις τῆς Πανηγύρεως ὁλοκληρώθηκαν τήν ἑπομένη ἡμέρα, Δευτέρα 20 Μαΐου, μέ Θεία Λειτουργία στό παρεκκλήσι τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου τῆς πανηγυρίζουσας ἱερᾶς Καλύβης κατά τήν ὁποία, συλλειτούργησαν πατέρες, οἱ ὁποῖοι, λόγω τῆς στενότητος τοῦ χώρου δέν εἶχαν λειτουργήσει κατά τήν κυρία ἑορτή. Χοροστάτησε ἀλλά καί συνέψαλλε ὁ Σεβασμιώτατος Κύριλλος. Κατά τήν Θεία Λειτουργία ἐτιμήθη ὁ ἑορτάζων ὁσιομάρτυς Παχώμιος ἐκ τῶν μαθητῶν τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε στίς 7 Μαΐου 1730.
Κατά τήν ἀποχώρηση τοῦ ἁγίου Ἴμβρου καί Τενέδου ἀλλά καί τοῦ καθηγουμένου τῆς Μεγίστης Λαύρας, ὁ Γέροντας τῆς Καλύβης π. Πατάπιος, ἐμφανῶς συγκινημένος γιά τήν λαμπρότητα τῆς Πανηγύρεως ἀλλά καί συντονιζόμενος μέ τήν χαρά τοῦ Σεβασμιωτάτου, τοῦ Καθηγουμένου ἀλλά καί τῶν πανηγυριστῶν πατέρων καί ἀδελφῶν γιά τή συμμετοχή τους σέ αὐτήν, εὐχαρίστησε ἅπαντας γιά τήν ἀγάπη καί τή διακονία τους καί εὐχήθηκε ὑγεία, καί τίς διηνεκεῖς πρεσβεῖες τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου σέ αὐτούς καί τίς οἰκογένειές τους. Στόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς, ὁ Σεβασμιώτατος καί οἱ περί Αὐτόν ἐκλεκτοί πανηγυριστές συνοδεύτηκαν ἀπό τόν π. Πατάπιο στή Βιβλιοθήκη τῆς Σκήτης τῶν Καυσοκαλυβίων καί στόν τάφο τοῦ ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου καί στήν Καλύβη τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὅπου ὁ Ἅγιος ἀσκήθηκε.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Πηγή: Romfea.gr
