ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ (E΄ ΜΕΡΟΣ)

Άρθρο του μοναχού Παταπίου Καυσοκαλυβίτου που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 26 Απριλίου 2023

 

 

Για την λήψη του άρθρου, πατήστε  ΕΔΩ 

 
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ (Α΄ ΜΕΡΟΣ)

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ (B΄ ΜΕΡΟΣ)

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ (Γ΄ ΜΕΡΟΣ)

ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΑΓΙΟΙ (Δ' ΜΕΡΟΣ).

ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΑΓΙΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ 2023. ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΜΕΝΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ 1 (ΥΠΟΔΟΧΗ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΓ. ΑΚΑΚΙΟΥ - ΑΓΙΑΣΜΟΣ)

Κατά τήν 1η Μαΐου 2023 (29 Ἀπριλίου μέ τό ἁγιορείτικο ἡμερολόγιο) ἡ Ἱερά Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου πανηγύρισε τή μνήμῃ τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου. Τῆς Πανηγύρεως προεξῆρχε ὁ σεβασμιώτατος μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως κος Ἀμφιλόχιος. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται πανορθοδόξως στίς 12 Ἀπριλίου, ἡμερομηνία τῆς ὁσιακῆς του κοιμήσεώς του. Στήν ἀσκητική ὅμως παλαίστρα του, τό ἱερό Σπήλαιο καί τήν ὁμώνυμη Καλύβη του στή Σκήτη Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων, ὁ ὅσιος Ἀκάκιος τιμᾶται τήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων, μέ ὁλονύκτιο Πανηγυρική Ἀγρυπνία.

Κατόπιν ἐπιθυμίας πολλῶν ἀναγνωστῶν μας δημοσιοποιοῦμε βιντεοσκοπημένο ὑλικό ἀπό τήν Πανήγυρη αὐτή. Τό ὑλικό παρατίθεται σέ  σειρά ἀναρτήσεων ἀπό τό ἱστολόγιό μας, κατά τή χρονική διαδοχή τῶν γεγονότων. 

 

 

 ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΑΓΙΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ 2023. ΥΠΟΔΟΧΗ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΓ. ΑΚΑΚΙΟΥ - ΑΓΙΑΣΜΟΣ

 

 

Περιγραφή τῆς Πανηγύρεως μπορεῖτε νά δεῖτε στόν σχετικό σύνδεσμο παρακάτω.

 

Ἐξήνθησεν ἡ Ἔρημος: Πανηγυρίζοντας τή μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ

Ὁ ὅσιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης φρόντιζε ὅλους τούς μοναχούς τῆς μονῆς του καί ἰδιαιτέρως τούς ἀσθενεῖς, τούς ὁποίους ὑπηρετοῦσε προσωπικῶς. 

Στίς διδασκαλίες του ὑπενθύμιζε ὅτι στήν κοινοβιακή βιοτή, ὅπως καί τήν ἐρημητική, σκοπός τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἡ προετοιμασία γιά τόν φωτισμό ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέσῳ τῆς καθάρσεως τῆς διανοίας, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ὁ ὅσιος Ἀθανάσιος, μέ τό προσωπικό του παράδειγμα ἐμπέδωσε στούς μοναχούς του τήν ἀδιάλειπτη ἐκζήτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ζέση πρὄς τήν κατά Θεόν στενή καί τεθλιμμένη ὁδό καί τήν ἑκουσία συμμετοχή στό πάθος τοῦ Χριστοῦ.

  Μέ τό ἀέναο παράδειγμά του, ἰδιαιτέρως διά τοῦ μαρτυρικοῦ του θανάτου, ἔδειξε ὅτι Μοναχισμός σημαίνει πόθος τῆς τελειότητος.

                   

   [Ἀπόσπασμα ἀπό σχετική μελέτη τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου]

"Ο Ἅγιος θεραπεύει τοῦ μοναχοῦ τόν πόδα". Σκηνή ἀπό τόν Βίο τοῦ ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ ἐν τῶ Ἄθῳ. Τοιχογραφία τοῦ ἔτους 1820 στή Λιτή τοῦ Κυριακοῦ τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων, Καρπενησιώτες ζωγράφοι.
 

Η ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Ἡ τέχνη τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς:

Πετρόκτιστο Προσκυνητάρι τῆς Ἁγίας Τριάδος, πλησίον τοῦ ἀρσανᾶ τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων. 

Τόπος προσευχῆς καί ἀναπαύσεως.

Ἔργο Ἰουλίου τοῦ 2021, ἐπί Δικαίου Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου

 

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ: ΧΩΡΟΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

                                                                                    τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

         Ἁγιορειτικά Κοιμητήρια: χῶρος ἐνδιάμεσος σέ ἀναμονή τῆς Ἀνάστασης

                                   ἀφιερωμένο στή μνήμη  τοῦ γέροντος Παύλου Καυσοκαλυβίτου (+  1/14 Ἰουνίου 2023)

Κάθε τόπος ἄσκησης στό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἕνας κόσμος ἔξω ἀπό τόν κόσμο.

Οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες ζοῦν κυρίως μέσα στό χρόνο τῆς θείας λατρείας καί τῆς ἱστορίας τοῦ μοναστικοῦ σκηνώματος στό ὁποῖο ζοῦν· ἔχουν ἰδιαίτερα ἔντονη τή συνείδηση τῆς συνέχειάς της. Οἱ νυχθήμερες ἀκολουθίες, οἱ ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες, οἱ πανηγύρεις, οἱ μέ ἰδιαίτερο τρόπο ἑορταζόμενες μεγάλες δεσποτικές καί θεομητορικές ἑορτές, μεταμορφώνουν τήν καθημερινότητα, κορυφώνουν μέ ἐντάσεις τή βίωσή της, ἀλλάζουν τήν ποιότητα τοῦ χρόνου. Ἀνατρέπεται ὁ χρόνος καί ἀντί νά μᾶς ὁδηγήσει πρός τόν θάνατο, πηγαίνει ἀντίστροφα πρός τήν ζωή, πρός Αὐτόν πού εἶναι «τό φῶς τοῦ κόσμου» καί ὁ ὁποῖος εἶπε «ὁ ἀκολουθών μοι ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς». Γι᾿ αὐτό δέν μετροῦμε πλέον τίς ἡμέρες ἀπό τό πρωΐ ὥς τό βράδυ, ἀλλά ἀρχίζει ἡ λειτουργική ἡμέρα ἀπό τόν ἑσπερινό, ἀπό τό σκότος μᾶς ὁδηγεῖ πρός τό φῶς, μέσα στό Φῶς τοῦ Χριστοῦ.

  Ἔξω ἀπό τόν περίβολο μιᾶς ἁγιορείτικης μονῆς, ἀλλά κοντά σ᾿ αὐτήν ἤ, ἀναφερόμενοι σέ σκῆτες, κοντά στό Κυριακό, βρίσκεται τό Κοιμητήριο, χῶρος καί χρόνος ἐνδιάμεσος, σέ ἀναμονή τῆς Δευτέρας Παρουσίας. Τήν ἱερότητά του καθιερώνει ναός καί ὁριοθετεῖ περίβολος καί σταυροί. Εἶναι ὁ χῶρος τῶν «πλειόνων», τῆς ἀόρατης, τῆς θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας. Ἐξόδιος ἀκολουθία, μνημόσυνα, σαρανταλείτουργα, ἐλεημοσύνες, ἀφιερώματα, ὅλ᾿ αὐτά ὑπηρετοῦν τή συλλογική μνήμη τῶν πατέρων, τήν ὑπέρβαση τοῦ φόβου τοῦ θανάτου, πού εἶναι ὅριο τοῦ προσωπικοῦ χώρου καί χρόνου. Σέ ἀναμονή τῆς Ἀνάστασης...

Κατά τήν ἐκδημία πρός Κύριον ἑνός ἀπό τούς ἀδελφούς, κατά τήν ὁποία ὅλοι οἱ πατέρες, ἐν πομπῇ, τόν συνοδεύουν στήν τελευταία του ἐπίγεια κατοικία, προσφέροντάς του τόν τελευταῖο ἀσπασμό. Λίγο πρίν τήν ταφή του, ὁ τυπικάρης διαβάζει, ἐν ὀνόματι τοῦ ἀποθανόντος μοναχοῦ, τόν παρακάτω κατανυκτικό καί συγκλονιστικό λόγο:

  «Ἐπάνω εἰς ὅλα τά καλά ἔργα ὅπου κάνωμεν εἰς τήν ζωήν ταύτην, τό κυριώτερον εἶναι τοῦτο, καθώς μᾶς λέγει ὁ Κύριος, τό νά συγχωρῶμεν πάντοτε τά σφάλματα τῶν ἀδελφῶν μας, εἴ τι ὡς ἄνθρωποι καί αὐτοί πρός ἡμᾶς πταίουσιν... Διά τοῦτο καί ὁ σήμερον χωρισθείς ἀφ᾿ ἡμῶν καί πρό ὀφθαλμῶν ἡμῶν κείμενος νεκρός συνάδελφος ἡμῶν, ὅστις συνέζησε καί συνανεστράφη μεθ᾿ ἡμῶν πολλούς χρόνους, προσπίπτει νῦν τῷ πνεύματι ἀοράτως καί παρακαλεῖ πάντας ἡμᾶς δεόμενος μετά δακρύων, ζητῶν τήν τελευταίαν ἀδελφικήν καί ἐγκάρδιον συγχώρησιν, εἰς ὅσα καί αὐτός ὡς ἄνθρωπος ὁμοιοπαθής ἔσφαλε, εἰς τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως καί καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον, εἴτε μέ λόγον ἐλύπησε καί παρεπίκρανέν τινα, ἤ μέ ἔργον ἔβλαψε, ἤ ἀδίκησε, ἤ ἐζημίωσε εἰς ὅλον τό διάστημα τῆς ζωῆς του˙ ὅλοι ὁμοῦ κοινῶς καί κατ᾿ ἰδίαν εὐχόμενοι πρός Κύριον νά τόν συγχωρήσωμεν ἐξ ὅλης τῆς καρδίας μας, λέγοντες τό, ‘’Ὁ Θεός συγχωρήσοι καί ἐλεήσοι αὐτόν’’ (γ΄) καί ΄΄μετά τῶν ἁγίων ἀναπαύσοι τήν  ψυχήν αὐτοῦ΄΄. Ἀμήν». 

 Ἀπόσπασμα Ὁμιλίας σέ κοιμηθέντα ἀδελφό, πού ἐκφωνεῖται πάνω ἀπό τόν τάφο του στό Κοιμητήριο, «εἰς ἐπήκοον» ὅλων τῶν πατέρων  (ἀπό χειρόγραφο τῆς Βιβλιοθήκης τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων)  

Τό παρόν κείμενο ἀφιερώνεται εὐλαβικά στή μνήμη τοῦ προσφάτως ἀγαθῇ τῇ μνήμῃ κοιμηθέντος μοναχοῦ Παύλου Καυσοκαλυβίτου (1936-2023). Ἀσκήθηκε ἐπί 73 χρόνια στήν Καλύβη τῆς Ἁγίας Ἄννης τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων, τά περισσότερα ὡς ὑποτακτικός τοῦ ἀειμνήστου ἱερομονάχου Νικάνορος Καυσοκαλυβίτου. Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!

 Οἱ φωτογραφίες εἶναι ἀπό τήν ἐξόδιο Ἀκολουθία καί τήν ταφή του (Πέμπτη 2/15 Ἰουνίου 2023).

Εξήνθησεν η Ερημος: Πανηγυρίζοντας τον Οσιο Ακάκιο τον Καυσοκαλυβίτη

 Άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ την Τετάρτη 10 Μαίου 2023

 

Για την λήψη του άρθρου, πατήστε  ΕΔΩ 

Η ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 

Στιγμές ἀνεμελιᾶς στήν αὐλή καλύβης στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Φωτογραφία: μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης