Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Ἀρχιμανδρίτου Προδρόμου Λαυριώτου

Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, σεβαστές γερόντισσες.

   Μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ, προέρχομαι ἀπό ἕναν ἱερόν τόπον, τό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου εἰς τό πέρασμα ἔνδεκα αἰώνων ἀδιαλείπτου ἱστορίας τοῦ ἀθωνικοῦ μοναχισμοῦ, οἱ Ἁγιορεῖται πατέρες, μέ γενάρχην τόν ὅσιον Ἀθανάσιον τόν ἐν τῷ Ἄθῳ, ἀνεδείχθησαν εὐθαρσεῖς πρόμαχοι τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄγρυπνοι φύλακες τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων τῆς πίστεως, καθώς καί συνεχισταί καί ἱερουργοί τῆς γνησίας ὀρθοδόξου ἀσκητικῆς ζωῆς καί παραδόσεως, ὅπως αὐτή διεμορφώθη εἰς τά πρωταρχικά κέντρα τοῦ Μοναχισμοῦ...

   [...] Τό Ἅγιον Ὄρος τοῦ Ἄθωνος, ἥμισυ καί πλέον αἰώνα μετά τόν ἑορτασμόν τῆς πρώτης Χιλετηρίδος τοῦ ἀθωνικοῦ μοναχισμοῦ, εἶναι καί πασχίζουμε νά παραμείνει ἐσαεί κιβωτός τοῦ ἀκραιφνοῦς μοναχικοῦ ἰδεώδους καί τῶν ἱερῶν παραδόσεων, σάλπιγξ ἀνοθεύτου ὀρθοδόξου πνευματικότητος, γαλήνιος λιμήν τῶν ἀγαπώντων τόν Κύριον ψυχῶν. Μαρτυροῦν τά ἀνωτέρω τά πλήθη τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν καί ἐπισκεπτῶν, οἱ ὁποῖοι προσέρχονται εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς, ὅπως ἀναπνεύσουν κάτι ἀπό τήν ζείδωρον αὔραν τῆς γαλήνης καί τῆς περισυλλογῆς, μετάσχουν -κατά τό δυνατόν- εἰς τήν ἀδιάλειπτον κοινήν προσευχήν κατά τάς ἱεράς Ἀκολουθίας, αἱ ὁποῖαι τελοῦνται νυχθημερῶς ὑπέρ τοῦ σύμπαντος κόσμου καί λάβουν κάτι ἀπό τό ἀντιφέγγισμα τῆς μοναχικῆς ψυχῆς τοῦ Ἁγιορείτου Μοναχοῦ.

 Ἐπί αἰώνας τό Ἅγιον Ὄρος μέ τήν πνευματικήν αὐτοῦ ἀκτινοβολίαν, διαλέγεται μέ τούς ἐν τῷ κόσμῳ, ἐν μέσῳ τῆς δίνης τῆς ζωῆς, ἀγωνιζομένους χριστιανούς εἰς τόν ἀγῶνα τῆς ἠθικῆς τελειώσεως καί τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς...
    Ὁ γαλήνιος τῶν Ἁγιορειτῶν μοναχῶν κόσμος, ἀπό τῶν κλιτύων τοῦ οὐρανογείτονος Ἄθωνος διαλεγόμενος συνεχῶς μέ τόν κόσμον, ἐξακολουθεῖ νά ἀπευθύνει σιωπηλά μηνύματα διά στροφήν πρός ἑαυτόν καί ἀνασύνταξιν τῶν πνευματικῶν δυνάμεων τοῦ ἀνθρώπου διά τῆς μετανοίας καί τῆς μυστηριακῆς ζωῆς.
  Ὅμως ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἀσφαλῶς δέν περιορίζεται εἰς ἕναν τόπον, καθώς οἱ διά μέσου τῶν αἰώνων, ἀναρίθμητοι μονασταί ὅπου γῆς, φλεγόμενοι ὑπό θείου ἔρωτος, ἔδωκαν τά πάντα, διά νά ἀγοράσουν τόν ἴδιον πολύτιμον μαργαρίτην, τόν Χριστόν. Καί διά τῆς προσευχῆς, τῆς σιωπῆς καί τῆς αὐταπαρνήσεως, ἀφοῦ ἐκαθάρισαν καί ἐξάγνισαν τήν ψυχήν καί τόν νοῦν των, ἐκοινώνησαν καί προσωμίλησαν μέ τόν Θεόν.
  Ὡς ἐκ τούτου, ἀφορμή δοξολογίας πρός τόν ἐν παντί καιρῷ καί παντί τόπῳ λατρευόμενον Θεόν, ἀποτελεῖ τό γεγονός τῆς ἱδρύσεως καί, ἐν συνεχείᾳ, τῆς ὑποδειγματικῆς λειτουργίας τῶν δύο ὑμετέρων ἱερῶν Μονῶν τῆς θεοσώστου ταύτης ἐπαρχίας, πού ἀσφαλῶς θά συνεχίζει τήν παράδοσιν τοῦ Μοναχισμοῦ, ὅπως αὕτη ἐξεδηλώθη εἰς τό πλαίσιον λειτουργίας ἑνός κοινοβίου, εὑρισκόμενον οὐχί μακράν τοῦ κόσμου, ὅπως συμβαίνει εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, ἀλλά πλησίον κοινωνικῶν δομῶν, χωρίων καί πόλεων. Καί ὡς ἐκ τούτου, σημαντική θά εἶναι διά τόν ὁμιλοῦντα ἡ μετακένωσις τῆς μοναστικῆς σας ἐμπειρίας, καθώς αἱ ἱεραί μοναί εἰς τάς ὁποίας ἀσκεῖστε, ἐπιτελοῦν -ἐκτός ἀπό τόν κύριον σκοπόν των, ὁ ὁποῖος ἀσφαλῶς εἶναι ἡ κάθαρσις, ὁ φωτισμός καί ἡ θέωσις τῶν ἀσκουμένων- καί ἡ πνευματική προσφορά εἰς τάς τοπικάς κοινωνίας.
   Διά τούς προλαλήσαντας λόγους Σεβασμιώτατε, θά ἐπιθυμοῦσα, ἐάν εἶναι εὐλογημένο, νά βάλω μία ἄνω τελεία εἰς τόν πτωχόν μου λόγον, καί ἐφεξῆς ἡ Σύναξίς μας ταύτη, νά λάβει τήν μορφήν διαλόγου μεταξύ ὑμῶν. Καί τοῦτο διότι, ταπεινῶς φρονῶ, ὅτι ἡ ἀνταλλαγή μοναστικῆς ἐμπειρίας μεταξύ τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τοῦ ἐν τῷ κόσμῳ μοναχισμοῦ θά ἀποβεῖ ὠφέλιμος εἰς πάντας τούς παρευρισκομένους, πρός δόξαν Θεοῦ....

Ἀποσπάσματα εἰσηγήσεως τοῦ συγγραφέα σέ μοναστική Σύναξη τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πρεβέζης. Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015. Περί τόν Σεβασμιώτατον μητροπολίτη Πρεβέζης κο Χρυσόστομο παρευρέθησαν οἱ ἀδελφότητες τῶν ἱερῶν Μονῶν Προφήτου Ἠλιοῦ καί Ἁγίου Δημητρίου Ζαλόγγου.