ΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Πανηγυρικαί Τελεταί τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Πρωτάτου ἐν Καρυαίς τοῦ Ἁγίου  Ὄρους

 ἤτοι ἡ πανηγυρική Λειτουργία ἐν τῷ ἱερῷ ναῷ τοῦ Πρωτάτου, και ἡ μεγαλοπρεπεστάτη Λιτανεία τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τοῦ Ἄξιόν Ἐστιν τῇ Δευτέρᾳ τῆς Διακαινησίμου, Ἅγιον Ὄρος 1936.

Η ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

                       

  "Μέλι ἐκ πέτρας". Ντοματιά στήν Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων, πού φύτρωσε στό τσιμέντο, χωρίς χώμα.

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ: ΛΙΤΑΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

 Λιτανεύοντας τήν εἰκόνα τῆς Θεοτόκου 

στίς θάλασσες καί τούς αἰθέρες τοῦ Αἰγαίου

 

Δεκαπεντάγουστος ! Καί παντοῦ, σ᾿ ὁλόκληρο τόν Ἑλληνισμό ὅπου γῆς, ὁ ἑορτασμός τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὡς ἄλλο Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, μαζί μέ τίς ὁλονύκτιες, τίς περισσότερες φορές, Ἀκολουθίες και τίς πανηγυρικές Θεῖες Λειτουργίες, ὁλοκληρώνεται μέ λιτάνευση τῆς θεομητορικῆς εἰκόνας, εἴτε γύρω ἀπό τόν ἑορτάζοντα ἱερό ναό, εἴτε μέσα στίς πόλεις, τά χωριά και τά νησιά μας. Και σέ ὅλες τίς περιπτώσεις πάνδημη και ὁλοπρόθυμη εἶναι ἡ συμμετοχή τῶν πιστῶν, πού λιτανεύουν ἀπό κοινοῦ τό ἱερό εἰκόνισμα τῆς Παναγίας μας, ἔχοντας ἀναθέσει τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τους στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ.

  Ὅμως, ἐφέτος, ὁ ἑορτασμός τῆς Παναγίας δέν θά συνοδευτεῖ ἀπό τη λιτανεία τῆς ἱερᾶς θεομητορικῆς εἰκόνας, ὅπως τη γνωρίζουμε. Λόγω τῶν ἔκτακτων μέτρων τοῦ περιορισμοῦ τῆς ἐξάπλωσης τῆς πανδημίας τοῦ νέου κορωναϊοῦ, ἡ λιτανεῖες, ὅπου γίνουν, θά γίνουν χωρίς τη μαζική συμμετοχή τῶν πιστῶν. Κι αὐτό εἶναι κάτι, πού σίγουρα προκαλεῖ μεγάλη στενοχώρια σέ ὅσους ἐξέφραζαν μέ τόν τόσο ἄμεσο αὐτό τρόπο τήν προσευχητική και εὐχαριστιακή τους ἐνατένιση πρός τό πανάγιο πρόσωπο τῆς Κυρίας Θεοτόκου.

  Σ᾿ αὐτούς, σέ ὅλους μας καλύτερα, ἀπευθύνεται το ἱστολόγιό μας ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ με τίς παρακάτω ἁγιορειτικές σκέψεις τοῦ γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου.

                                                                                                                                              

Εἶναι γνωστό τό ὑψηλό αἴσθημα φιλοπατρίας πού ἔχουν οἱ φύλακες τῆς πατρίδας μας, τά 

στελέχη τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ.

 Ἐξισου γνωστή ὅμως εἶναι καί ἡ εὐλάβεια τῶν περισσοτέρων ἀπό τούς πιλότους τῆς πολεμικῆς ἀρεοπορίας μας καί τούς κυβερνῆτες τοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ μας ἀλλά και τῆς πλειονότητας τοῦ λοιποῦ προσωπικοῦ, πρός τήν προστάτιδα τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, τήν Κυρία Θεοτόκο. Γι᾿ αὐτό καί στά περισσότερα πλοῖα ἤ καί στά πιλοτήρια τῶν ἀεροσκαφῶν, βρίσκεται ὁπωσδήποτε ἔστω καί μιά μικρή εἰκόνα τῆς Παναγίας.

                                   

 Μποροῦμε νά ξεφύγουμε λίγο ἀπό τήν δικαιολογημένη ἤ μή γκρίνια γιά τήν μή τέλεση τῶν λιτανειῶν ὅπως τίς ξέρουμε, καί νά μεταφέρουμε τή σκέψη μας σ᾿ αὐτά τά παλληκάρια πού ἀγωνίζονται για ὅλους ἐμᾶς; Καί εἰδικά αὐτές τίς δύσκολες μέρες τοῦ φετινοῦ Δεκαπεντάγουστου λόγω τῆς τουρκικῆς προκλητικότητας;

 Καί νά δοῦμε ὅτι ὅλοι αὐτοί λιτανεύουν ἐξ ὀνόματος ὅλων μας τήν θεομητορική εἰκόνα, στίς θάλασσες καί τούς αἰθέρες τῆς πραγματικά γαλάζιας πατρίδας μας; Ἑκατοντάδες λιτανεῖες, νύχτα καί μέρα, σ᾿ ὅλο τό Αἰγαῖο, ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Ἐμεῖς θά ψάλλουμε στις ἐκκλησίες μας τά Ἐγκώμια τῆς Παναγίας και ἐκεῖνοι θά λιτανεύουν τήν εἰκόνα της, καί μαζί τους, νοερά και προσευχητικά, κι ὅλοι ἐμεῖς.

   Μιά μέρα τοῦ Δεκαπεντάγουστου, σάν κι αὐτή, τό 1940, ἕτεροι ἐπίβουλοι τῆς πατρίδας μας, προχώρησαν στήν ἄνανδρη και ἀπρόκλητη πράξη τοῦ τορπιλισμοῦ τῆς Ἔλλης στό λιμάνι τῆς Τήνου, πού τήν ἴδια ὥρα λιτάνευε στούς γραφικούς δρόμους της τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Μεγαλόχαρης.   Ἐφέτος, αὐτές τίς δύσκολες στιγμές, πού οἱ ἐξ ἀνατολῶν γείτονές μας ἐπιχειροῦν νά παραβιάσουν τά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς πατρίδας μας, στό ἱερό νησί τῆς Τήνου, λόγω τῶν μέτρων τῆς πανδημίας, δέν προβλέπεται νά γίνει ἡ καθιερωμένη λιτανεία.

  

Μαζί λοιπόν μέ τούς πιστούς πού θά συρρεύσουν στό νησί ἀλλά καί σέ κάθε κέντρο ἐκκλησιαστικῆς τιμῆς τῆς Θεοτόκου στήν Ἑλλάδα καί τήν Κύπρο, ἄς λιτανεύσουμε κι ἐμεῖς, μαζί μέ τούς πιλότους καί τούς ναῦτες τοῦ ἀμυντικοῦ στρατοῦ μας, τήν εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στίς θάλασσες καί τούς αἰθέρες τοῦ Αἰγαίου.

Μέ τήν εὐκαιρία λοιπόν τῆς σημερινῆς ἑορτῆς ἄς εὐχηθοῦμε νά βρισκόμαστε τῆς Παναγίας, ὥστε, ἑνωμένοι μαζί της, νά μποροῦμε καί ἐμεῖς νά ἀποκτήσουμε πνευματικούς ὀφθαλμούς γιά νά βλέπουμε τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, τήν τραγωδία τοῦ ἀνθρώπου, καθώς ἐπίσης καί τόν τρόπο μέσα ἀπό τόν ὁποῖον θά μπορέσει νά ἐπιτευχθεῖ ἡ ἀνάπλαση καί ἀναδημιουργία μας.    

Χρόνια Πολλά καί ἡ Κυρία Θεοτόκος νά μᾶς ἔχει πάντοτε κάτω ἀπό τήν θεομητορική σκέπη της!

Τό ἄρθρο μας συνοδεύει Εἰκόνα μέ τήν παράσταση τῆς θαυματουργικῆς ἔλευσης τῆς Παναγίας Πορταΐτισσας στό Ἅγιον Ὄρος, στή μονή Ἰβήρων.

Ἡ μικρή αὐτή φορητή εἰκόνα (διαστάσεων 33 Χ 26,5 ἑκ.) φυλάσσεται στό εἰκονοφυλάκιο τῆς μονῆς Ἰβήρων. Παριστάνεται ἡ θαυμαστή διαδρομή τῆς ἐφέστιας εἰκόνας τῆς μονῆς Ἰβήρων ἀλλά καί ὁλόκληρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῆς Παναγίας Πορταΐτισσας, ἀπό τή Νίκαια τῆς Βηθυνίας μέσα ἀπό τή θάλασσα τοῦ Αἰγαίου πελάγους, ἕως ὅτου καταλήξει στό Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἐξετάζοντας τήν εἰκόνα παρατηροῦμε ὅτι ὅλη ἡ ἐπιφάνειά της καλύπτεται ἀπό τό Αἰγαῖο πέλαγος καί τά παράλιά του, καί μάλιστα ὄχι μ τήν καθιερωμένη σχεδίαση, ἀλλά ἀντίστροφα, δηλ. ἀπό Β. πρός Ν. Ἔτσι, στήν ἐπάνω πλευρά βρίσκεται ἡ Κρήτη ἐνῶ ἡ Κωνσταντινούπολη καί ἡ Μακεδονία μας μέ τό Ἅγιον Ὄρος καταλαμβάνουν τό κάτω τμῆμα τῆς εἰκόνας. Εἶναι φανερό ὅτι ὁ ζωγράφος, πιθανώτατα Ἁγιορείτης μοναχός, θέλησε νά τονίσει τό σημεῖο ἀπ᾿ ὅπου ἐκεῖνος στεκόταν καί ἔβλεπε τόν κόσμο. Καταμεσίς τοῦ Αἰγαίου παριστάνεται σέ μικρογραφία ἡ εἰκόνα τῆς Πορταΐτισσας στόν εἰκονογραφικό τύπο τῆς Ὁδηγήτριας, πού ταξιδεύει ὄρθια πάνω στά κύματα.

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟ

ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΟΣΙΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Ἄρθρο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια, τήν Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020

ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ

         Τό Καστελλόριζο καί τά μάτια μας !

   

Οἱ ἐξαίρετες αὐτές φωτογραφίες ἐλήφθησαν ἀπό τόν φιλοαθωνίτη ἀναγνώστη τοῦ ἱστολογίου μας Χρύσανθο Κετίκογλου τό θέρος τοῦ 2019. 

Καί ὁ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ τίς προσφέρει στούς ἀναγνῶστες του, ἀφιερωμένες στή μνήμη τῆς μακαριστῆς μητρός του Ἀδαμαντίας Κετίκογλου (+ 23 Ἰουλίου 2020), πού σάν ἄλλη Κυρά τῆς Ρῶ μετελαμπάδευσε στά ἐγγόνια της τήν ἀγάπη πρός τήν πατρίδα καί τίς ἑλληνορθόδοξες παραδόσεις.

 Τό Καστελλόριζο, αὐτό τό γαλάζιο διαμάντι τοῦ νοτιοανατολικοῦ Αἰγαίου θά παραμείνει πολύτιμος λίθος στήν ἐσχατιά αὐτή τῆς Ἑλλάδας μας.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Ἡ Ἁγία Σοφία 

θά παραμείνει κατ᾿ οὐσίαν  ἕνας ὀρθόδοξος  χριστιανικός ναός γιά πάντα

                                                                      τοῦ π. Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

Ὁ βυζαντινός ἱστορικός Προκόπιος στό μνημειῶδες ἔργο του «Περί κτισμάτων» τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ, ἀναφέρεται στήν ἀνέγερση τῆς Ἁγίας Σοφίας, πού ἐγκαινιάστηκε στίς 27 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 537. Σημειώνει, ἀνάμεσα σέ ἄλλα γιά τόν μεγαλοπρεπῆ αὐτό ναό:

«Θέαμα… κεκαλλιστευμένον… ὁρῶσιν ὑπερφυές», θέαμα πάνω ἀπό τήν φύση γιά ὅσους τό βλέπουν. «Λουσμένη στό φῶς καί στίς λάμψεις τοῦ ἡλίου». Θά ἔλεγε κανείς ὅτι ὁ ναός αὐτός, ὅλος ὁ χῶρος «δέν καταλάμπεται ἀπό τόν ἥλιο ἀπέξω, ἀλλά ὅτι ἡ λαμπρότητα πηγάζει μέσα ἀπ᾿ αὐτόν. Τέτοια περιουσία φωτός περιχύνεται μέσα σ᾿ αὐτό τό ἱερό σέβασμα». «Ὁ ναός, στραμμένος πρός τήν Ἀνατολή, παρουσιάζει με τά τόξα του, τά ἡμιθόλια, τούς τρούλους του καί τό  ἐσωτερικό του, ἕνα σύνολο «εὐπρεπείᾳ θαυμάσιον». Τό μεγαλούργημα αὐτό φαίνεται ἐσωτερικά σάν νά «αἰωρεῖται», σάν νά εἶναι «μετέωρο» ὅλο τό οἰκοδόμημα… Ὅλα συναποτελοῦν  μία «εὐπρεπεστάτη ἁρμονία». Ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου «ἐπαίρεται» ὅταν ἀντιμετωπίζει τέτοια ἐπιτεύγματα καί θεωρεῖ ὅτι ὁ Θεός δέν βρίσκεται «μακράν». Ἡ θέα του ὁδηγεῖ σέ Αὐτόν καί χαίρεται.

   Γιά 1.500 χρόνια ἡ Ἁγία Σοφία διατηρήθηκε ὡς τό ποιό ἐξαιρετικό παράδειγμα βυζαντινῆς ἀρχιτεκτονικῆς καί θά ἐξακολουθεῖ νά παραμένει ἕνα ἀπό τά ὁρόσημα τῆς ὀρθόδοξης πίστης, παρά τό γεγονός ὅτι ἐδῶ καί αἰῶνες βρίσκεται σέ ἔδαφος μουσουλμανικό καί μάλιστα στίς μέρες μας ξαναγίνεται ἀπό μουσεῖο, ἰσλαμικό τέμενος. Θά συνεχίζει νά ρίχνει τό φῶς της στήν Κωνσταντινούπολη καί ἀπ᾿ ἐκεῖ σ᾿ ὅλη τήν ὀρθόδοξη οἰκουμένη, τόν Ἑλληνισμό ἀλλά καί σ᾿ ὅλο τόν κόσμο τόσο ὡς κληροδότημα τῆς χριστιανικῆς της ἱστορίας ὅσο καί ὡς μνημεῖο παγκόσμιας πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς.

      Ὁ βυζαντινός ναός τῆς «Ὕπατης Σοφίας τοῦ Ἔνσαρκου Λογου τοῦ Θεοῦ» ὅπως εἶναι τό ἐπίσημο ὄνομα τῆς Ἁγίας Σοφίας, θά ἐξακολουθήσει νά ἐπιβλέπει τήν Κωνσταντινούπολη ὡς διαχρονική ὑπόμνηση στήν ἐμβληματική ἱστορία της. Καί μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ψηφιδωτῆς εἰκόνας τῆς Πλατυτέρας τῶν Οὐρανῶν ἀπό τήν ἀψίδα τοῦ Ἱεροῦ, θά ἐξακολουθεῖ, εἰς πεῖσμα τῶν τωρινῶν κατόχων του καί παρόλα τά ‘’πισογυρίσματα’’ τῆς Ἱστορίας πού αὐτοί ἐπιδιώκουν, νά εἶναι «στραμμένος πρός τήν Ἀνατολή», πρός τό Φῶς τό ἀληθινόν, τή δόξα καί τή Σοφία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ.

Ἡ σπάνια αὐτή φωτογραφία πού ὁ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ παραθέτει παραπάνω ἀπεικονίζει ἔργο τοῦ Ἰταλοῦ καλλιτέχνη Gaspare Fossati τοῦ ἔτους 1849. Πρόκειται γιά ἕναν ὑπέροχο ρομαντικό πίνακα (λάδι σέ καμβά 53 Χ 42 ἐκ.), πού ἀναπαριστᾶ τό ἐσωτερικό τῆς Ἁγίας Σοφίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, κατά τόν δωδέκατο αἰώνα, κατά τή διάρκεια ὀρθόδοξη Θείας Λειτουργίας, ὑπό την ὑψηλή παρουσία τοῦ βυζαντινοῦ αὐτοκράτορα Ἀλεξίου Α΄ Κομνηνοῦ.