ΣΥΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΙ

Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου

Τρίτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν σήμερα καὶ καθὼς βρισκόμαστε στὴ μέση τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τὸν Τίμιο Σταυρό, γιὰ νὰ ἐνισχυθοῦμε στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα τῆς περιόδου αὐτῆς, πού εἶναι καιρός εὐπρόσδεκτος τῆς μετανοίας γιά ὅλους μας. Σήμερα, κατακλύζουμε τούς ἱερούς ναούς προκειμένου νά προσκυνήσουμε τόν Τίμιο Σταυρό καί νά ἀντλήσουμε δύναμη καί χάρη οὐράνια ἀπό αὐτόν.

Βλέ­πο­ντας καί προ­σκυ­νῶ­ντας εὐ­λα­βι­κά τόν Σταυ­ρό τοῦ Χρι­στοῦ, ἀρ­χί­ζουμε νά δι­α­κρί­νου­με τό φῶς τῆς Ἀ­να­στά­σε­ώς Του. Ὅ­ποι­ος θέ­λει νά ἀ­κο­λου­θή­σει τό δρό­μο πού ὁ­δη­γεῖ στόν ἀ­να­στη­μέ­νο Χρι­στό, πρέ­πει νά ἀρ­νη­θεῖ τόν ἑ­αυ­τό του καί νά ση­κώ­σει τό σταυ­ρό του, σταυ­ρώ­νο­ντας τόν ἐ­γω­κε­ντρι­σμό του καί τή φι­λαυ­τί­α του. Αὐτό τό μήνυμα λάβαμε μέ τήν χάρη τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ σήμερα, Κυ­ρι­α­κή τῆς Σταυ­ρο­προ­σκυ­νή­σε­ως. 

   Σύμφωνα μέ τή διδασακαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν νοεῖται ἀληθινός χριστιανός χωρίς Σταυρό, δηλαδή χωρίς συμμετοχή στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. «Ὅστις οὐ βαστάζει τόν Σταυρόν ἑαυτοῦ καί ἔρχεται ὀπίσω μου, οὐ δύναται εἶναί μου μαθητής», διδάσκει τό ἀψευδές στόμα τοῦ Κυρίου. Οἱ χριστιανοί δέν ἔχουμε ἄλλο τρόπο νά ζήσουμε παρά μόνον τόν τρόπο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, συμμεριζόμενοι δηλαδή σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας τήν ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ, τήν θυσία Αὐτοῦ, τήν νίκη κατά τῶν παθῶν καί τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας.  

   Πῶς μπορεῖ ὅμως ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς νά βιώσει στήν προσωπική του ζωή τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ;  Τί σημαίνει γιά μᾶς ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, «εἰ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι»;

Τί σημαίνει λοιπόν «ἀκολουθῶ τόν Ἐσταυρωμένο Χριστό, βαστάζοντας τόν δικό μου Σταυρό»;

   

  Πρῶτον σημαίνει ὅτι σταυρώνω τόν παλαιό ἄνθρωπο, τά πάθη μου, δηλαδή, καί ὅτι μέ χωρίζει ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Θεό. Ἀπαρνοῦμαι τόν παλαιό ἄνθρωπο καί ἀγωνίζομαι νά ξεριζώσω ἀπό μέσα μου τά ἁμαρτωλά καί ἐγωϊστικά πάθη, τόν ἐγωκεντρισμό, τή φιλαυτία.

  Μορφές τῆς φιλαυτίας εἶναι: ἡ ὀλιγοπιστία, ἡ ἀπιστία, ἡ ἀδιαφορία γιά τόν συνάνθρωπο καί τό ἀκόμη χειρότερο, ἡ ἐκμετάλλευσή του. Εἶναι ἀκόμη ἡ φιληδονία καί ἡ σαρκολατρεία· ἡ ἀπληστία καί ἡ φιλαργυρία· ἡ μνησικακία καί ἡ συκοφαντία καί κάθε ἐνέργεια, μέ τήν ὁποία πληγώνουμε καί στενοχωροῦμε τούς συνανθρώπους μας. Εἶναι ἡ φιλοδοξία καί ματαιοδοξία.

 Δεύτερον. Σημαίνει ὅτι ὑπομένω τίς ἀκούσιες δοκιμασίες τῆς ζωῆς καρτερικά καί εὐχαριστιακά.

   Οἱ ὀδυνηρές καί ἀνίατες ἀσθένειες, ὁ θάνατος προσφιλῶν μας προσώπων, ἡ ἀδικία, ἡ ἀχαριστία καί ἡ περιφρόνηση, ἡ ἀπότομη πτωχοποίηση τῆς ζωῆς μας λόγω τῆς οίκονομικῆς κρίσης καί ἄλλες δοκιμασίες ἀποτελοῦν εὐκαιρίες πού, ἄν τίς χρησιμοποιήσουμε σωστά, μᾶς συσταυρώνουν καί συνεγείρουν μέ τόν Χριστό. Ἄν ἀγανακτήσουμε καί περάσουμε τά ὅρια ζημιωνόμαστε πνευματικά. Ἄν τίς δεχθοῦμε παθητικά, γιατί δέν μποροῦμε νά κάνουμε διαφορετικά, πάλι δέν ὠφελούμαστε. Ἄν ὅμως τίς δεχθοῦμε ὡς ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ καί ὡς εὐκαιρίες γιά τήν πνευματική μας τελείωση μᾶς ἀνεβάζει στό ὕψος τῶν ἁγίων μαρτύρων.

   Ἕνας μακαριστός ἁγιορείτης γέροντας εἶπε χαρακτηριστικά τό ἑξῆς: «Ἕνα δόξα σοι ὁ Θεός, τήν ὥρα πού πονᾶμε ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπό χίλια Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» πού τό λέμε ὅταν δέν πονᾶμε.

Τρίτον, σημαίνει ὅτι ἀναλαμβάνω ἑκούσιους πόνους, στερήσεις, ἀγῶνες γιά τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό. Ὁ ἴδιος ἄλλωστε ὁ Κύριος μᾶς ἐδίδαξε ὅτι στενή ἡ πύλη καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός τοῦ Εὐαγγελίου.

   Μέ τή νηστεία, τήν ἀγρυπνία, τήν εὐλογημένη ὀρθόδοξη ἄσκηση πολιτεύεται ὁ Χριστιανός. Γιά νά ζῆ ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, γιά νά μή χρησιμοποιῆ τόν κόσμο καταναλωτικά, ἀλλά εὐχαριστιακά.

    «Ἡμεῖς κηρύττομεν Ἰησοῦν Χριστόν καί τοῦτον ἐσταυρωμένον καί τοῦτον δέ ἀναστάντα», διακυρήττει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

 Αὐτόν τόν Ἐσταυρωμένο καί ἀναστάντα Ἰησοῦ Χριστό, ἀσπαζόμαστε καί προσκυνοῦμε σήμερα, τιμώντας καί ἀσπαζόμενοι τόν Τίμιο Σταυρό Του. Σήμερα εἶναι ἡμέρα σταυροαναστάσιμη. Γιατί, ὄχι μόνο ἀντλοῦμε δύναμη καί ἐλπίδα στό μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὄχι μόνο λαμβάνουμε ὑπόδειγμα σταυροαναστάσιμης βιοτῆς καί χαρμολύπης, ἀλλά κυρίως προκηρύττουμε τῆς Ἀναστάσεως τά τρόπαια, προεορτάζουμε τήν πασχαλινή πανήγυρη, ὁμολογοῦμε τήν βιωματική πεποίθηση ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας πώς, ὁ Χριστός ἀνέστη! 

  Αὐτή ἡ χαρά, ἡ πίστη ἄς φωτίσει καί ἄς χαράξει τήν καρδιά μας,  καί ἄς εἶναι γιά ὅλους ἐμᾶς πρόγευση τῆς Ἀναστάσεως, τῆς κλητῆς καί ἁγίας ἡμέρας τοῦ Πάσχα. 

      Ἡ σημερινὴ προσκύνηση τοῦ τιμίου Σταυροῦ μᾶς θυμίζει τὸ πάθος τοῦ Χριστοῦ. Ταυτόχρονα ὅμως μᾶς ζωντανεύει τὴν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως. Γιατὶ ὅπως ὁ Χριστός, ἔτσι κι ἐμεῖς ἀπὸ τὴ θλίψη τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ πάθους, ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὸ θάνατο, φθάνουμε στὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως, πρὸς τὴν ὁποία καὶ πορεύομαστε μὲ κουράγιο καὶ δύναμη. Στήν πορεία πρός τήν συνάντησή μας μέ τόν ἀναστημένο Χριστό, τόν Θεό μας, στόν ὁποῖο πρέπει κάθε δόξα, τιμή καί προσκύνηση, στούς αἰώνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἀποσπάσματα ὁμιλίας τοῦ συγγραφέα κατά τήν Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, 3 Ἀπριλίου 2016, στόν ἱερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Χαϊδαρίου Ἀττικῆς

ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΣΤΗΝ ΠΙΣΩ ΑΥΛΗ ΕΝΟΣ ΝΑΟΥ ΣΤΟΥ ΨΥΡΡΗ

Το "Κελί" του Παπαδιαμάντη στην Αθήνα: Μια Αγιορείτικη ματιά

Ἄρθρο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια τήν Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020

Ο γέροντας Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης στον Ρ/Σ Λυδία: Περι Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

Συμμετοχή του γέροντα Παταπίου Καυσοκαλυβίτου της Ιεράς καλύβης Αγίου Ακακίου Καυσοκαλυβίων, στην πρωινή εκπομπή του Ρ/Σ Λυδία 94.2 Θεσσαλονίκης. 

Θέμα εκπομπής: Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς. ( Μαρτίος 2017)

Ο Αγιώτατος Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Γρηγόριος Νέος Χρυσόστομος ο Θαυματουργός.

 Τοιχογραφία Παρεκκλησίου Αγίων Αναργύρων Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου (14ος αι.)

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: ΑΘΩΣ, Η ΠΙΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Το ντοκιμαντέρ "Άθως, η πιο φωτεινή κορυφή του κόσμου" έχει επιλεγεί από το 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Η ημερομηνία προβολής δεν είναι ακόμη γνωστή καθώς το Φεστιβάλ που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί μεταξύ 5 και 15 Μαρτίου 2020, αναβλήθηκε λόγω του κορωνοϊού.

Η ταινία είναι μια βιωματική προσέγγιση του Αγίου Όρους.

Τρεις Αγιορείτες μοναχοί, ο π. Θεόφιλος Παντοκρατορινός, ο π. Πατάπιος ο Καυσοκαλυβίτης και ο π. Εφραίμ υποτακτικός του γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη, μοιράζονται σκέψεις τους για την πίστη και το μοναχισμό, για την απόφασή τους να ακολουθήσουν το δρόμο αυτό και για τη ζωή τους στο Άγιο Όρος, για την Αθωνική πολιτεία και για τους ανθρώπους που την επισκέπτονται.

Η κάμερα ταξιδεύει σ' όλη τη χερσόνησο, φτάνει σε απάτητες γωνιές της και στην κορυφή του Άθω, καταγράφοντας στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής και εικόνες, άγνωστες ακόμη και στους τακτικούς επισκέπτες του Αγίου Όρους.

Ο γέροντας Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης στον Ρ/Σ Λυδία: Περι Κυριακής της Ορθοδοξίας

Συμμετοχή του γέροντα Παταπίου Καυσοκαλυβίτου της Ιεράς καλύβης Αγίου Ακακίου Καυσοκαλυβίων, στην πρωινή εκπομπή του Ρ/Σ Λυδία 94.2 Θεσσαλονίκης.

Θέμα εκπομπής: Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Κυριακή της Ορθοδοξίας ( Μάρτιος 2017)

Η Αναστηλώση των Αγίων Εικόνων

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Ἁγιορείτης μοναχός σέ βάρκα. Λάδι σέ καμβά.

Ἀπό τήν μεγάλη ἔκθεση«Ἄθως»μέ ἔργα ρώσων καλλιτεχνῶν στήν πόλη Βόλογκντα τῆς Ρωσίας, στήν γκαλλερί Κόκκινη Γέφυρα. Ἰανουάριος 2020.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Μεγάλη Τεσσαρακοστή:

Ἕνα βιωματικό ταξίδι στό βάθος τοῦ εἶναι μας

Μα­θαί­νο­ντας νά λέ­με ὄ­χι στήν ἐ­πι­θυ­μί­α μας γι­ά τρο­φή

 μέ τή Νηστεία, 

μά­θα­με νά λέ­με «ὄ­χι­» στό δι­κό μας θέ­λη­μα, 

πού πο­λύ συ­χνά εἶ­ναι αὐ­το­κα­τα­στρο­φι­κό, 

καί νά λέ­με «ναί­» στό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ, 

πού εἶ­ναι πά­ντα σω­τή­ρι­ο. 

                                                                              τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

Ξε­κι­νή­σα­με τό Τριώδιο, τήν εὐλογημένη αὐτή περίοδο τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους μέ τή με­τά­νοι­α, ἀ­φοῦ αἰ­σθαν­θή­κα­με βα­θει­ά, ὑ­παρ­ξι­α­κά μέ­σα μας, ὅ­πως ὁ Ἄ­σω­τος τῆς πα­ρα­βο­λῆς, τήν ἀ­νά­γκη ἐ­πι­στρο­φῆς ἀ­πό τήν ἀ­πο­ξέ­νω­σή μας⋅ τήν ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στήν πη­γή τῆς ζω­ῆς, τόν Θε­ό (Κυ­ρι­α­κή τοῦ Ἀ­σώ­του).

   Συ­νε­χί­σα­με τήν πο­ρεί­α μας πρός τόν ἀ­να­στη­μέ­νο Χρι­στό, μέ­σα ἀ­πό τή συ­νά­ντη­σή μας μέ τόν συ­νάν­θρω­πο· τόν «ἐ­λά­χι­στο­» ἀ­δελ­φό μας (Κυ­ρι­α­κή τῆς Τυ­ρι­νῆς).

   Ἀπαρνούμαστε στή συ­νέ­χει­α, οὐ­σι­α­στι­κά, τόν ἴ­δι­ο μας τόν ἑ­αυ­τό, μέ­σα ἀ­πό τή τεσ­σα­ρα­κον­θή­με­ρη νη­στεί­α τῶν τρο­φῶν καί τῶν πα­θῶν. Μα­θαί­νο­ντας νά λέ­με ὄ­χι στήν ἐ­πι­θυ­μί­α μας γι­ά τρο­φή, μά­θα­με νά λέ­με «ὄ­χι­» στό δι­κό μας θέ­λη­μα, πού πο­λύ συ­χνά εἶ­ναι αὐ­το­κα­τα­στρο­φι­κό, καί νά λέ­με «ναί­» στό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ, πού εἶ­ναι πά­ντα σω­τή­ρι­ο.

  Ἡ Ἐκκλησία, πού στό πέρασμα τῶν αἰώνων ἔχει ἀποδειχθεῖ ταμεῖο πραγματικό τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς πείρας θεοφόρων Πατέρων, γενεῶν καί γενεῶν, ὅταν προβάλλει τό θεσμό τῆς Νηστείας, δέν καταφρονεῖ τό σῶμα, ὅπως ἐπιπόλαια πολλές φορές λέγεται, ἀλλά τό θεωρεῖ δῶρο καί κτῆμα τοῦ Θεοῦ, «μέλος Χριστοῦ» καί «ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ χριστιανός δέν μισεῖ τή σάρκα του, δέν ἀπέχει ἀπό τίς τροφές ἀπό περιφρόνηση⋅ δέν ἐξουσιάζεται ὅμως κι ἀπό τίποτε. Ἡ σύμμετρη χρήση τῆς τροφῆς ἤ ἡ ἀποχή γιά ἕνα διάστημα ἀπό αὐτή διατηρεῖ τή ψυχοσωματική ἰσορροπία τοῦ σώματος καί ἀποτελεῖ τρόπο δοξολογίας τοῦ Θεοῦ «ἐν τῷ σώματι καί ἐν τῷ πνεύματι τοῦ ἀνθρώπου», ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος.

    Καί μέσα ἀπό τήν προοπτική αὐτή, ἡ Σαρακοστή εἶναι ἕνα βιωματικό ταξίδι στό βάθος τοῦ εἶναι μας. Ἕνα ταξίδι πρός ἀναζήτηση νοήματος⋅ πρός τήν ἀνακάλυψη ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους τοῦ θεϊκοῦ νοήματος στή ζωή μας⋅ τοῦ κρυμμένου βάθους της. Καί γιά νά φέρουμε ἕνα παράδειγμα, μέ τό νά ἀπέχουμε ἀπό τήν τροφή, νηστεύοντας δηλαδή, ξαναβρίσκουμε τή γλύκα της καί ξαναμαθαίνουμε πῶς νά τήν παίρνουμε ἀπό τό Θεό μέ χαρά καί εὐγνωμοσύνη. Μέ τό νά περιορίζουμε τίς ψυχαγωγίες, τή διασκέδαση, τή μουσική, τίς ἀτέλειωτες συζητήσεις, τίς ἐπιπόλαιες κοινωνικότητες, ἀνακαλύπτουμε τελικά τήν ἀξία τῶν εἰλικρινῶν διαπροσωπικῶν ἀνθρώπινων σχέσεων, ἀκόμα καί τῆς τέχνης.

 Καί τά ξαναβρίσκουμε ὅλ᾿ αὐτά, ἀκριβῶς γιατί ξαναβρίσκουμε τόν ἴδιο τόν Θεό⋅ γιατί ξαναγυρίζουμε σ᾿ Αὐτόν καί δι᾿ Αὐτοῦ σέ ὅλα ὅσα ἐκεῖνος μᾶς προσέφερε μέσα ἀπό τήν τέλεια ἀγάπη καί τό ἔλεός Του. 

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΒΗ ΑΓ ΑΚΑΚΙΟΥ ΣΤΑ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Ὅπως κάθε χρόνο ἔτσι καί φέτος μέ τίς πρέπουσες λειτουργικές τιμές ἑορτάστηκε ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους στή Σκήτη Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων. Ὁ ἑορτασμός τοῦ Ἁγίου ἑστιάσθηκε, ἐκτός ἀπό τό Κυριακό τῆς Σκήτης καί στήν Καλύβη τοῦ Ἀγίου Ἀκακίου. Φωτογραφικά στιγμιότυπα ἀπο τόν ἑορτασμό στήν Καλύβη αὐτή σᾶς προσφέρουμε στή συνέχεια.

Νά σημειώσουμε ὅτι στήν Καλύβη τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς Σκήτης, ἁγίου Ἀκακίου, ἐκτός ἀπό τμῆμα τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους, φυλάσσεται ὡς κειμήλιο ἱερά εἰκόνα τοῦ Ἁγίου, πού συνδέεται τόσο μέ τήν θαυματουργική θεραπεία τοῦ μαθητοῦ τοῦ ἁγίου Ἀκακίου, ἱερομονάχου Ἰωνᾶ (+ 1765) ἀπό θανατηφόρο νόσο στήν Κωνσταντινούπολη, ὅσο καί μέ τήν ἀνέγερση ἀπο τόν παπα- Ἰωνᾶ, τοῦ Κυριακοῦ τῆς Σκήτης (1745) ἀλλά καί τοῦ παρεκκλησίου τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου τῆς Καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου (1747).

Ἡ μικρή μέν ἀλλά ἐφέστιος γιά τήν Καλύβη ἱερά εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, ὀφείλει τήν ἱστόρησή της στό ἑξῆς θαυμαστό γεγονός: Μετά τήν ἀ­να­κο­μιδή τῶν λει­ψά­νων τοῦ ὁ­σίου Ἀ­κα­κίου στά 1733, τά ὁποῖα βρέ­θη­καν ἐκ­πέμ­ποντα ἄρ­ρητη εὐ­ω­δία καί ἐμ­φα­νί­ζοντα πε­ρι­φανῆ στοι­χεῖα ἁ­γι­ό­τη­τας κα­τα­ξι­ω­μέ­νης τόσο στό Ἅ­γιον Ὄ­ρος ὅσο καί στή Με­γάλη τοῦ Χρι­στοῦ Ἐκ­κλη­σία, ὁ ὑποτακτικός τοῦ ὁσίου Ἀκακίου ἀλλά καί Δικαῖος τῆς Σκήτης παπα-Ἰ­ω­νᾶς Καυσοκαλυβίτης τα­ξί­δεψε στήν Κων­σταν­τι­νού­πολη ἀφενός μέν γιά νά διακονήσει -κατόπιν πρόσκλησης τοῦ Πατριαρχείου- ὡς πνευματικός καί ἀφετέρου γιά νά φροντίσει νά βρεῖ οἰκονομικούς πόρους, ὥ­στε νά κτι­σθοῦν τόσο τό Κυ­ρι­ακό τῆς σκή­της ὅσο καί ὁ ναός τῆς Κα­λύ­βης του. 

Ἐ­κείνη ὅ­μως τήν ἐ­ποχή συ­νέ­πεσε νά ἔ­χει ἐ­πι­πέ­σει φο­βε­ρός καί θα­να­τη­φό­ρος λοι­μός στήν Πόλη, ὁ­δη­γῶν­τας στό θά­νατο χι­λι­ά­δες ἀπό τούς κα­τοί­κους της. Ἀ­κόμη καί ὁ ἴ­διος ὁ παπα-Ἰ­ω­νᾶς προ­σβλή­θηκε ἀπό τήν ἐ­πά­ρατη γιά τήν ἐ­ποχή ἐ­κείνη νόσο. Προ­σευ­χή­θηκε τότε στό γέ­ροντά του ὅ­σιο Ἀ­κά­κιο ἀλλά καί στόν ἅ­γιο Χα­ρά­λαμπο, τοῦ ὁ­ποίου τά θαύ­ματα τά σχε­τικά μέ τήν πα­νώλη ἦ­ταν πολλά. Τότε τοῦ πα­ρου­σι­ά­σθηκε σέ ὅ­ραμα ὁ ἅ­γιος Χα­ρά­λαμ­πος, ὁ ὁ­ποῖος τόν δι­α­βε­βαί­ωσε ὅτι ὄχι μόνο ὁ ἴ­διος θά θε­ρα­πευ­θεῖ ἀλλά καί ὁ πι­στός λαός θά λυ­τρω­θεῖ ἀπό τή φο­βερή αὐτή μά­στιγα.

Τό θαῦμα ἔ­γινε καί τό γε­γο­νός ἔ­γινε γρή­γορα γνω­στό ἀπό τόν κύ­κλο τῶν πνευ­μα­τι­κῶν παι­διῶν, πού πε­ρι­έ­βα­λλαν τόν παπα-Ἰ­ωνᾶ, καί οἱ ὁ­ποῖοι ὡς αὐ­τό­πτες τῆς θε­ρα­πείας του δι­έ­δω­σαν στήν πόλη τό θαῦμα. Τότε πρός δό­ξαν Θεοῦ καί σέ ἔνδειξη εὐ­γνω­μο­σύ­νης πρός τόν Καυ­σο­κα­λυ­βίτη πνευ­μα­τικό, οἱ πι­στοί δι­ε­νήρ­γη­σαν ἔ­ρανο σ’ ὅλη τήν πόλη, διά τοῦ ὁ­ποίου ὁ παπα-Ἰ­ω­νᾶς, πρα­γμα­το­ποι­ῶν­τας τήν ἐν­τολή τοῦ γέ­ροντά του, ἔ­κτισε τούς δύο προ­α­να­φερ­θέν­τες να­ούς.

  Σέ ἀ­νά­μνηση μά­λι­στα τοῦ πα­ρα­πάνω θαύ­μα­τος, ὁ παπα-Ἰ­ω­νᾶς πα­ρήγ­γειλε σέ ἁ­γι­ο­γράφο εἰ­κόνα τοῦ ἁ­γίου Χα­ρα­λάμ­πους, πού σώ­ζε­ται καί σή­μερα ὡς κει­μή­λιο στήν Κα­λύβη τοῦ Ἁ­γίου Ἀ­κα­κίου. Στή μι­κρή ἀλλά ἐ­φέ­στιο αὐτή εἰ­κόνα, εἰ­κο­νί­ζε­ται στή μέση ὁ θαυ­μα­τουρ­γός Ἅ­γιος, φέ­ρον­τας τήν ἐ­πι­γραφή «Ὁ τα­χύς βο­η­θός», ἐνῶ κάτω δε­ξιά πα­ρι­στά­νε­ται γο­να­τι­στός ὁ Ἰ­ω­νᾶς, μέ μο­να­χική πε­ρι­βολή. Στά ἀ­ρι­στερά τῆς σύν­θε­σης εἰ­κο­νί­ζε­ται ἡ πα­νώλη, μέ τή μορφή μέ­λα­νος δαί­μο­νος, πού ἀ­πο­μα­κρύ­νε­ται πα­νι­κο­βλη­μέ­νος. Ἰ­δι­αί­τερα ση­μαν­τική εἶ­ναι καί ἡ ἐ­πι­γραφή, πού ἀ­πο­δί­δει λόγο τοῦ ἁ­γίου Χα­ρα­λάμ­πους: «Ἐκ τῆς λοι­μι­κῆς Ἰ­ω­νᾶ ἐ­ρρυ­σά­μην / προσ­δρα­μῶντα μοι πόθῳ καί προ­θυ­μίᾳ», πού πιό ἁ­πλο­ϊκά ση­μαί­νει ὅτι: «Ἀπό τήν νόσο τοῦ λοι­μοῦ ἐ­γλύ­τωσα τόν Ἰ­ωνᾶ, ὅ­ταν ἐ­κεῖ­νος κατέφυγε σέ  μένα, μέ πόθο καί προ­θυ­μία».

Μετά τό πέρας τῆς πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας τελέστηκε, ὅπως κάθε χρόνο τήν ἡμέρα αὐτή, τό μνημόσυνο μετά κολύβων τοῦ μακαριστοῦ κτίτορος ἱερομονάχου Ἰωνᾶ.

ΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

«Βιβλίον ψυχωφελέστατον καλούμενον Ἀόρατος Πόλεμος. Συντεθέν μέ πρῶτον παρά τινος σοφοῦ ἀνδρός καλλωπισθέν δέ, καί διορθωθέν μετά πλείστης ἐπιμελείας παρά τοῦ ὁσιωτάτου ἐν μοναχοῖς κυρίου Νικοδήμου. Ἐν ᾧ προσετέθησαν παρά τοῦ αὐτοῦ καί Εὐχαί κατά ἀλφάβητον ἐν εἴδει οἴκων εἰς τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν κατανυκτικαί καί ὡραῖαι. Νέα Ἔκδοσις. Βενετία 1870».

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΛΟΓΙΟΙ - ΠΑΪΣΙΟΣ ΒΕΛΙΤΣΚΟΦΣΚΙ

ΠΑΪΣΙΟΣ ΒΕΛΙΤΣΚΟΦΣΚΙ

Πηγή: Αγιορειτική Εστία

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 

Μαζεύοντας μέσα ἀπ᾿ τό χιόνι ξύλα γιά τή σόμπα τοῦ καθολικοῦ τοῦ Μοναστηριοῦ. 

«Ζεσταίνεται ἀπό τήν ἀγάπη τῶν ἄλλων πού θά ζεστάνει».

Φωτογραφία: https://asceticexperience.com

ΦΙΛΟΣΟΦΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΜΕΡΟΣ Α΄

Μέρος Α΄

Ἄν πεθάνεις πρίν πεθάνεις, δέν θά πεθάνεις ὅταν πεθάνεις

Ἄρθρο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια τήν Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

ΦΙΛΟΣΟΦΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Μέρος Β΄ : Ἡ μνήμη θανάτου, ἀνάσταση ἀπό τόν θάνατο τῆς ψυχῆς

ΦΙΛΟΣΟΦΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ Μέρος Γ΄: Ὁ ἀληθινός μοναχός, εἰκόνα τοῦ ἀναστημένουΧριστοὺ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

Ὁ Χριστός μας εἶναι ὅλος συγγνώμη καί ἄφεση ἁμαρτιῶν. 

 

Ὅπως θέλουμε νά μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός, νά μᾶς συγχωρεῖ, νά παραβλέπει τά σφάλματά μας, νά μᾶς παρακολουθεῖ, νά μᾶς προστατεύει ἡ πρόνοιά Του, ἔτσι κι ἐμεῖς νά προσφέρουμε αὐτά τά ἴδια στόν ἀδελφό μας.

Ἡ συγγνώμη δέν ἔχει κόπο, δέν ἔχει δυσκολία. Τί χρειάζεται; Χρειάζεται ταπείνωση.

Δίνοντας τήν συγγνώμη στόν ἄλλο, θά πάρουμε τήν συγχώρηση τῶν ἀναρίθμητων ἁμαρτημάτων μας καί θά ἔχουμε ὅλο τό δικαίωμα νά ποῦμε στόν Θεό: «Κύριε, ὅ,τι μοῦ ἔκαναν οἱ ἄνθρωποι τούς συγχώρησα, τούς ἔδωσα ὁλόκαρδα τήν συγγνώμη μου καί τήν ἀγάπη μου κατά τό Εὐαγγέλιό Σου, κατά τόν Λόγο Σου. Τώρα ζητῶ κι ἐγώ νά ἐκφράσεις τήν ἀγάπη Σου ἐπάνω μου καί νά συγχωρήσεις τά δικά μου ἁμαρτήματα.

 

προηγούμενος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης (Ἀριζόνας) (+ 2019)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓ. ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΗ

Φωτογραφικά στιγμιότυπα ἀπό τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία πού τελέστηκε στό παρεκκλήσιο τῆς ἔρημης Καλύβης Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων, στίς 14/27 Ἰανουαρίου 2020,

 τήν ἑπομένη τῆς μνήμης τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη
 (βλ. τήν προηγούμενη ἀνάρτηση τοῦ ἱστολογίου μας, τῆς 27^ης Ἰανουαρίου 2020). 















Προηγοῦνται φωτογραφίες ἀπό ἐξωτερικές ἀπόψεις τοῦ παρεκκλησίου
 καί τοῦ περιβάλλοντος χώρου.

Παρατίθενται ἐπίσης καί φωτοενθύμια ἀπό τήν κοπή τῆς βασιλόπιτας τῆς Καλύβης Ἁγίου Ἀκακίου, στο κέρασμα πού προσφέρθηκε στούς πανηγυριστές πατέρες καί προσκυνητές, καί τό ὁποῖο ἀκολούθησε τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία τοῦ ἁγίου Μαξίμου. Νά σημειωθεῖ ὅτι ἡ Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου ἔχει ἀπό ἐτῶν τήν μέριμνα ὄχι μόνο γιά τή συντήρηση καί ἀνακαίνιση τοῦ παρεκκλησίου ἀλλά καί γιά τήν ὀργάνωση τῆς πανηγύρεώς του.

  Τό ἱστολόγιό μας εὔχεται σέ ὅλους τούς φιλαγίους καί φιλοαθωνίτες ἀναγνῶστες του ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ καί ὁ ὅσιος Μάξιμος νά εἶναι βοήθειά τους!

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΗ ΣΤΑ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΑ.

Μέ κατάνυξη, μέ ὁλονύκτιο πανηγυρική ἀγρυπνία ἀλλά καί μεθεόρτιο Θεία Λειτουργία στήν Ἱερά Σκήτη Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων τιμήθηκε ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη (13 Ἰανουαρίου, μέ τό ἀθωνικό ἡμερολόγιο). 

   Τόσο στό Κυριακό τῆς πανηγυρίζουσας Σκήτης ὅσο καί στό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσι τῆς ἔρημης καλύβης τοῦ Ἁγίου Μαξίμου (τήν ἑπόμενη ἡμέρα, στίς 14 Ἰανουαρίου), οἱ Καυσοκαλυβίτες πατέρες συνεόρτασαν μέ ἄλλους Ἁγιορεῖτες πατέρες καί προσκυνητές τῆς Σκήτης τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τοῦ ὁσίου Μαξίμου, τοῦ πρώτου οἰκιστοῦ τῶν Καυσοκαλυβίων καί ἑνός ἀπό τούς μεγαλύτερους Ἁγιορεῖτες Ἁγίους πού ἤκμασε κατά τόν 14ο αἰώνα καί θεωρεῖται ἀπό τίς διαπρεπέστερες ἁγιορειτικές ἀσκητικές μορφές σέ ὅλους τούς αἰῶνες.

ΤΟ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΗΣ ΚΑΛΥΒΗΣ ΑΓ. ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΗ ΣΤΑ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΑ. ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

''

Στή συνέχεια παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τόν Βίο τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη, πού συνέγραψε ὁ Ἁγιορείτης ἅγιος Μακάριος Μακρῆς ὁ Βατοπαιδινός (14ος αἰώνας). Τό ἀπόσπασμα ἀναφέρεται στό περιστατικό κατά τό ὁποῖο ὁ ὅσιος Μάξιμος ἀνέβηκε στήν κορυφή τοῦ Ἄθω.

 «... Ἦταν τότε ἡ ἕβδομη Κυριακή ἀπό τοῦ Πάσχα. Φτάνοντας λοιπόν ἐκεῖ ἐπιδίδεται σέ τριήμερη νηστεία καί προσευχή, ἐκδημώντας ἀπ’ ὅλα τά γήϊνα καί ἐνούμενος μ’ ὅσα ὑπερβαίνουν τόν νοῦ καί τίς φυσικές αἰσθήσεις. Εὑρισκόμενος ἐν ἐγρηγόρσει ἀξιώνεται νά δεῖ τή Θεομήτορα, βρεφοκρατοῦσα, καί ἀπαστράπτουσα μέσα σέ θεϊκό φῶς, συνοδευόμενη ἀπό πλῆθος ἀγγελικῶν δυνάμεων. Χωρίς δισταγμό τήν προσκύνησε πέφτοντας στή γῆ -ἐπειδή γνώριζε νά διακρίνει μέ ποιούς ἔπρεπε νά συνταχθεῖ- ψάλλοντας τό «Ἄξιον ἐστίν», πληρούμενος θεῖας ἐμπνεύσεως καί εὐγνωμονώντας γιά τήν τόσο παράδοξη καί ὑπερφυῆ παρουσία.

Κάποτε διαλύθηκε ἡ ὀπτασία καί ἀνέβηκε στόν οὐρανό μέ ἀγγελικούς ὕμνους ὁ ἔμψυχος καί λογικός οὐρανός, ἡ Θεοτόκος. Ὁ δέ θεῖος Μάξιμος ἔμεινε ἐπί πολύ μέ τήν καρδιά του γεμάτη ἀγαλλίαση, ὀσφραινόμενος μιάν ἄρρητη εὐωδία πού ἀναδύονταν ἀπό κεῖ ὅπου ἀντίκρυσε τή θεία ὀπτασία. Δέν ἐπιθυμοῦσε καθόλου νά ἐγκαταλείψει τόν τόπο ἐκεῖνο, αἰχμαλωτισμένος ἀπό τή θεία ἡδονή.

  Ἀφοῦ παρέμεινε ἀκόμη τρεῖς μέρες στήν κορυφή καί αἰσθανόμενος ὅτι ὑποχώρησε κάπως ἡ Θεία Χάρη, κατεβαίνει λίγο χαμηλότερα στόν ναό τῆς Θεοτόκου. Ἐκεῖ διαμένοντας γιά λίγες μέρες καί συχνά ἀνεβαίνοντας στήν κορυφή γιά νά προσκυνήσει τόν τόπο ὅπου ἀξιώθηκε τῆς θείας ὀπτασίας, θερμά ζητοῦσε νά τήν ξαναδεῖ…».

Ἀπόδοση στή νεοελληνική ἀπό τόν ἱεροδιάκονο Ἀρσένιο Παρακλητιανό.

ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΝΟΜΑ ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΟΥΡΑ ΤΟΥΣ

Τοῦ ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως τοῦ ἐν Αἰγίνῃ

Πηγή: ἐφημ. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ἐπιμέλεια κειμένου: Λ. Σκόντζος, θεολόγος

ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ - Ο ΑΓΙΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

Ο Άγιος Διονύσιος Ολύμπου

ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ

Τό ἱστολόγιό μας ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ μέ ἀφορμή τήν ἑορτή τῆς μνήμης τοῦ Ἁγιορείτου ὁσίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ, ἐνημερώνει τούς ἀναγνῶστες του πού κατοικοῦν στήν Ἀττική ὅτι σήμερα Τετάρτη 22 Ἰανουαρίου 2020 θά τελεστεῖ ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, στόν ἱερό ναό Ἁγίου Τρύφωνος, παρεκκλήσιο-μετόχι τῆς μονῆς Πεντέλης, ἀπό τίς 20.00 μ.μ. ἕως τήν 1.00 τό πρωΐ τῆς Πέμπτης.

 Ὁ Ναός βρίσκεται στήν πλατεία Ἁγίας Τριάδος Πεντέλης, πίσω ἀπό τήν ταβέρνα «Πηλιορείτικο» καί διαθέτει θέρμανση.

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΣΚΗΤΗΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ. ΜΑΓΝΗΤΟΣΚΟΠΗΜΕΝΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ Δ΄ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

Πατάπιος Μοναχός Καυσοκαλυβίτης
Βιβλιοθηκάριος Σκήτης Καυσοκαλυβίων, Δρ Θεολογίας

Ἡ Βιβλιοθήκη τῆς σκήτης Καυσοκαλυβίων. Τά νεώτερα στοιχεῖα γιά τούς γραφεῖς τῶν κωδίκων της ἀπό τή συνεχιζόμενη ἔρευνα.

Ἡ μαγνητοσκόπηση ἔγινε στό πλαίσιο τοῦ «Τέταρτου Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Ἐργαστηρίου τῆς Ἁγιορειτικής Ἐστίας» πού πραγματοποιήθηκε στίς 7 καί 8 Δεκεμβρίου 2019, στό ἀμφιθέατρο «Στέφανος Δραγούμης» τοῦ Μουσείου Βυζαντινοῦ Πολιτισμοῦ στήν Θεσσαλονίκη.

Δ΄ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 7 - 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019. ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΣ π. ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ