Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016
Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΦΩΚΑ ΣΕ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Νίκου Καζαντζάκη, Νικηφόρος Φωκᾶς, θεατρικό ἔργο
ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ. ΜΑΡΤΙΟΣ 2016
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Η συγγραφή ξεκίνησε στα τέλη του
1915, με τον αρχικό τίτλο Θεοφανώ,
αλλά το 1927 εκδόθηκε με τον τίτλο Νικηφόρος
Φωκάς· ένα απόσπασμά του (το β΄ μέρος και το ιντερμέτζο)
δημοσιεύτηκε στο περ. Νεοελληνικά
Γράμματα (Ηρακλείου),
το Φεβρουάριο του 1927. Το 1932 και ενώ βρίσκεται στην Ισπανία, ο Καζαντζάκης
μεταφράζει το έργο στα γαλλικά και το διασκευάζει για τον θίασο των Pitoëff.
Αργότερα, το επεξεργάζεται εκ νέου, μεταβάλλοντας τη δομή και τη δράση.
- Ν.
Καζαντζάκης, Νικηφόρος
Φωκάς, Αθήνα: Στοχαστής 1927 - αφιερώνεται στη Mudita [= Έλλη
Λαμπρίδη]
- Ν.
Καζαντζάκης, Νικηφόρος
Φωκάς, Αθήνα: Πυρσός 1939 (νέα επεξεργασμένη μορφή)
- Ν.
Καζαντζάκης, Θέατρο
Β΄. Τραγωδίες
με βυζαντινά θέματα. Χριστός,
Ιουλιανός ο Παραβάτης, Νικηφόρος Φωκάς, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος,
επιμ. Ε. Χ. Κασδάγλη Αθήνα: Δίφρος 1956
- Ν.
Καζαντζάκης, Θέατρο
Β΄. Τραγωδίες
με βυζαντινά θέματα. Χριστός,
Ιουλιανός ο Παραβάτης, Νικηφόρος Φωκάς, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος,
Αθήνα: εκδ. Ελ. Καζαντζάκη 1964 - όπου και νεότερες εκδόσεις· η έκδοση του
1998, με επιμέλεια Πάτροκλου Σταύρου, είναι ανατύπωση της έκδοσης του 1956
- Από το
ποιητικό έργο του Ν. Καζαντζάκη,
πρόλογος Μανόλης Καρέλλης, εισαγωγή-ανθολόγηση-σημειώματα Στυλιανός
Αλεξίου, εικονογράφηση Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Ηράκλειο Κρήτης: Δήμος
Ηρακλείου 1977 - ανθολογημένα αποσπάσματα
- Nikos Kazantzakis, Teatro. I. Odiseo, Juliano, Niceforo, Kapodistria, μετάφραση στα
ισπανικά-εισαγωγή-σημειώσεις M. Castillo Didier, πρόλογος Fotios Malleros
K., Σαντιάγο (Χιλή): Universidad de Chile, Facultad de Filosofía y Letras,
Centro de Estudios Bizantinos y Neohelénicos 1978
ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ. ΜΑΡΤΙΟΣ 2016
Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016
Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016
ΟΙ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΑΛΥΒΗΣ ΑΓΙΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ
Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016
Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016
Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016
ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΘΩΜΑ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ
Ἀνήμερα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου,
κατά τόν ἀθωνικό Δεκαπενταύγουστο, τό εὐωδιαστό χῶμα τοῦ Περιβολιοῦ τῆς
Παναγίας δέχθηκε νά ταφεῖ σ᾿ αὐτό ἕνας ἀπό τούς ἄξιους ὑμνητές Της, ὁ ἱερομόναχος
Θωμᾶς Μικραγιαννανίτης, ὁ καλλικέλαδος Γέροντας τῆς συνοδίας τῶν Θωμάδων. Ὁ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ τιμώντας τή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος, ὁ ὁποῖος δύο
τουλάχιστον φορές εἶχε διακονίσει μέ τήν ψαλτική του τέχνη τήν Πανήγυρη τῆς Ἱερᾶς Καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου, ἀναδημοσιεύει τό παρακάτω κείμενο.
Του Β. Χαραλάμπους,
θεολόγου
Προχθές κοιμήθηκε ο Γέροντας Θωμάς ο Μικραγιαννανίτης, της
Συνοδείας του Κελίου των Θωμάδων. Ο
Γέροντας Θωμάς καταγόταν από το Στεφανοβίκειο Βελεστίνου και ήρθε πολύ μικρός
στο Άγιο Όρος, στην ηλικία των έντεκα χρόνων. Ο Γέροντας Θωμάς είχε το
διακόνημα του αργυροχρυσοχόου. Ασχολείτο επίσης
και με το ψάρεμα όταν μπορούσε.
Τον Γέροντα Θωμά τον
γνώρισα στα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής, κοντά στο έτος 1980. Τον συναντήσαμε μαζί με τους άλλους δύο
συνοδοιπόρους μου, κοντά στο Κυριακό της Σκήτης της Αγίας Άννας. Προθυμοποιήθηκε να μας δείξει το μονοπάτι για
το Κελί του Γέροντα Εφραίμ του Κατουνακιώτη, τον οποίον θα επισκεπτόμασταν.
Προπορευόταν ο π. Θωμάς καβάλα στο άλογο ή στο μουλάρι και εμείς ακολουθούσαμε
πεζοί.
Το μονοπάτι ήταν αρκετά
στενό και από κάτω υπήρχε μεγάλος γκρεμός, καθότι η περιοχή έχει αρκετούς
γκρεμούς. Μετά από κοπιαστική ανάβαση
στο γκρημνώδες περιβάλλον φθάσαμε στο Κελί των Θωμάδων.
Ήταν κοντά μεσημέρι. Μετά το κέρασμα και την ολιγόωρη ξεκούραση,
μας οδήγησαν στην Τράπεζα του Κελίου, όπου μας φίλεψαν με φαγητό. Το μεσημεριανό περιελάμβανε σουπιές.
Κανείς όμως από τους μοναχούς της Συνοδείας δεν παρακάθισε μαζί μας στην
Τράπεζα που παρατέθηκε. Στην αρχή
απόρησα, αλλά μετά που φύγαμε κατάλαβα
ότι πιθανότατα δεν υπήρχε άλλο φαγητό.
Προς τούτο συνηγορούσε και η υπερβολική ποσότητα φαγητού με την οποία
μας φίλεψαν. Εκ των υστέρων αντιλήφθηκα
ότι ήταν ακόμα μια χαρακτηριστική περίπτωση, της άκρας αγιορείτικης
φιλοξενίας. Μου έκανε εντύπωση η
απλότητα του π. Θωμά και των άλλων μοναχών, αλλά και του Γέροντα της Συνοδείας.

«Καλό Παράδεισο γέροντα
Θωμά»
ΠΗΓΗ: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)