Δεκαπεντάγουστος
! Καί παντοῦ, σ᾿ ὁλόκληρο τόν Ἑλληνισμό ὅπου γῆς, ὁ ἑορτασμός τῆς Κοιμήσεως τῆς
Θεοτόκου, ὡς ἄλλο Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, μαζί μέ τίς ὁλονύκτιες, τίς
περισσότερες φορές, Ἀκολουθίες και τίς πανηγυρικές Θεῖες Λειτουργίες, ὁλοκληρώνεται
μέ λιτάνευση τῆς θεομητορικῆς εἰκόνας, εἴτε γύρω ἀπό τόν ἑορτάζοντα ἱερό ναό, εἴτε
μέσα στίς πόλεις, τά χωριά και τά νησιά μας. Και σέ ὅλες τίς περιπτώσεις
πάνδημη και ὁλοπρόθυμη εἶναι ἡ συμμετοχή τῶν πιστῶν, πού λιτανεύουν ἀπό κοινοῦ
τό ἱερό εἰκόνισμα τῆς Παναγίας μας, ἔχοντας ἀναθέσει τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας
τους στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως, ἐφέτος, ὁ ἑορτασμός τῆς Παναγίας δέν θά
συνοδευτεῖ ἀπό τη λιτανεία τῆς ἱερᾶς θεομητορικῆς εἰκόνας, ὅπως τη γνωρίζουμε.
Λόγω τῶν ἔκτακτων μέτρων τοῦ περιορισμοῦ τῆς ἐξάπλωσης τῆς πανδημίας τοῦ νέου
κορωναϊοῦ, ἡ λιτανεῖες, ὅπου γίνουν, θά γίνουν χωρίς τη μαζική συμμετοχή τῶν
πιστῶν. Κι αὐτό εἶναι κάτι, πού σίγουρα προκαλεῖ μεγάλη στενοχώρια σέ ὅσους ἐξέφραζαν
μέ τόν τόσο ἄμεσο αὐτό τρόπο τήν προσευχητική και εὐχαριστιακή τους ἐνατένιση
πρός τό πανάγιο πρόσωπο τῆς Κυρίας Θεοτόκου.
Σ᾿ αὐτούς, σέ ὅλους μας καλύτερα, ἀπευθύνεται
το ἱστολόγιό μας ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ με τίς παρακάτω ἁγιορειτικές σκέψεις τοῦ
γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου.
Εἶναι γνωστό τό ὑψηλό αἴσθημα φιλοπατρίας πού ἔχουν οἱ φύλακες τῆς πατρίδας μας, τά
στελέχη τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ.
Ἐξισου γνωστή ὅμως εἶναι καί ἡ εὐλάβεια τῶν περισσοτέρων ἀπό τούς πιλότους τῆς πολεμικῆς
ἀρεοπορίας μας καί τούς κυβερνῆτες τοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ μας ἀλλά και τῆς
πλειονότητας τοῦ λοιποῦ προσωπικοῦ, πρός τήν προστάτιδα τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους,
τήν Κυρία Θεοτόκο. Γι᾿ αὐτό καί στά περισσότερα πλοῖα ἤ καί στά πιλοτήρια τῶν ἀεροσκαφῶν,
βρίσκεται ὁπωσδήποτε ἔστω καί μιά μικρή εἰκόνα τῆς Παναγίας.
Μποροῦμε νά ξεφύγουμε λίγο ἀπό τήν
δικαιολογημένη ἤ μή γκρίνια γιά τήν μή τέλεση τῶν λιτανειῶν ὅπως τίς ξέρουμε,
καί νά μεταφέρουμε τή σκέψη μας σ᾿ αὐτά τά παλληκάρια πού ἀγωνίζονται για ὅλους
ἐμᾶς; Καί εἰδικά αὐτές τίς δύσκολες μέρες τοῦ φετινοῦ Δεκαπεντάγουστου λόγω τῆς
τουρκικῆς προκλητικότητας;
Καί νά δοῦμε ὅτι ὅλοι αὐτοί λιτανεύουν ἐξ ὀνόματος ὅλων
μας τήν θεομητορική εἰκόνα, στίς θάλασσες καί τούς αἰθέρες τῆς πραγματικά
γαλάζιας πατρίδας μας; Ἑκατοντάδες λιτανεῖες, νύχτα καί μέρα, σ᾿ ὅλο τό Αἰγαῖο,
ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Ἐμεῖς θά ψάλλουμε στις ἐκκλησίες μας τά Ἐγκώμια τῆς
Παναγίας και ἐκεῖνοι θά λιτανεύουν τήν εἰκόνα της, καί μαζί τους, νοερά και
προσευχητικά, κι ὅλοι ἐμεῖς.
Μιά
μέρα τοῦ Δεκαπεντάγουστου, σάν κι αὐτή, τό 1940, ἕτεροι ἐπίβουλοι τῆς πατρίδας
μας, προχώρησαν στήν ἄνανδρη και ἀπρόκλητη πράξη τοῦ τορπιλισμοῦ τῆς Ἔλλης στό
λιμάνι τῆς Τήνου, πού τήν ἴδια ὥρα λιτάνευε στούς γραφικούς δρόμους της τήν
θαυματουργή εἰκόνα τῆς Μεγαλόχαρης. Ἐφέτος,
αὐτές τίς δύσκολες στιγμές, πού οἱ ἐξ ἀνατολῶν γείτονές μας ἐπιχειροῦν νά
παραβιάσουν τά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς πατρίδας μας, στό ἱερό νησί τῆς Τήνου,
λόγω τῶν μέτρων τῆς πανδημίας, δέν προβλέπεται νά γίνει ἡ καθιερωμένη λιτανεία.
Μαζί λοιπόν μέ τούς πιστούς πού θά συρρεύσουν
στό νησί ἀλλά καί σέ κάθε κέντρο ἐκκλησιαστικῆς τιμῆς τῆς Θεοτόκου στήν Ἑλλάδα
καί τήν Κύπρο, ἄς λιτανεύσουμε κι ἐμεῖς, μαζί μέ τούς πιλότους καί τούς ναῦτες τοῦ
ἀμυντικοῦ στρατοῦ μας, τήν εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στίς θάλασσες καί
τούς αἰθέρες τοῦ Αἰγαίου.
Μέ τήν εὐκαιρία λοιπόν τῆς σημερινῆς ἑορτῆς ἄς εὐχηθοῦμε νά βρισκόμαστε τῆς Παναγίας, ὥστε, ἑνωμένοι μαζί της, νά
μποροῦμε καί ἐμεῖς νά ἀποκτήσουμε πνευματικούς ὀφθαλμούς γιά νά βλέπουμε
τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, τήν τραγωδία τοῦ ἀνθρώπου, καθώς ἐπίσης καί τόν τρόπο μέσα ἀπό τόν ὁποῖον θά μπορέσει νά ἐπιτευχθεῖ ἡ ἀνάπλαση καί ἀναδημιουργία μας.
Χρόνια Πολλά καί ἡ Κυρία Θεοτόκος νά μᾶς ἔχει
πάντοτε κάτω ἀπό τήν θεομητορική σκέπη της!
Τό ἄρθρο μας συνοδεύει Εἰκόνα μέ τήν παράσταση τῆς θαυματουργικῆς ἔλευσης
τῆς Παναγίας Πορταΐτισσας στό Ἅγιον Ὄρος, στή μονή Ἰβήρων.
Ἡ μικρή αὐτή φορητή εἰκόνα (διαστάσεων 33 Χ 26,5
ἑκ.) φυλάσσεται στό εἰκονοφυλάκιο τῆς μονῆς Ἰβήρων. Παριστάνεται ἡ θαυμαστή
διαδρομή τῆς ἐφέστιας εἰκόνας τῆς μονῆς Ἰβήρων ἀλλά καί ὁλόκληρου τοῦ Ἁγίου
Ὄρους, τῆς Παναγίας Πορταΐτισσας, ἀπό τή Νίκαια τῆς Βηθυνίας μέσα ἀπό τή
θάλασσα τοῦ Αἰγαίου πελάγους, ἕως ὅτου καταλήξει στό Περιβόλι τῆς Παναγίας. Ἐξετάζοντας
τήν εἰκόνα παρατηροῦμε ὅτι ὅλη ἡ ἐπιφάνειά της καλύπτεται ἀπό τό Αἰγαῖο πέλαγος
καί τά παράλιά του, καί μάλιστα ὄχι μ τήν καθιερωμένη σχεδίαση, ἀλλά
ἀντίστροφα, δηλ. ἀπό Β. πρός Ν. Ἔτσι, στήν ἐπάνω πλευρά βρίσκεται ἡ Κρήτη ἐνῶ ἡ
Κωνσταντινούπολη καί ἡ Μακεδονία μας μέ τό Ἅγιον Ὄρος καταλαμβάνουν τό κάτω τμῆμα
τῆς εἰκόνας. Εἶναι φανερό ὅτι ὁ ζωγράφος, πιθανώτατα Ἁγιορείτης μοναχός, θέλησε
νά τονίσει τό σημεῖο ἀπ᾿ ὅπου ἐκεῖνος στεκόταν καί ἔβλεπε τόν κόσμο. Καταμεσίς
τοῦ Αἰγαίου παριστάνεται σέ μικρογραφία ἡ εἰκόνα τῆς Πορταΐτισσας στόν
εἰκονογραφικό τύπο τῆς Ὁδηγήτριας, πού ταξιδεύει ὄρθια πάνω στά κύματα.
