Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιον Ορος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιον Ορος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 9 Αυγούστου 2025
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015
ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Κατά τήν Ἐπανάσταση, τό Ἅγιον Ὄρος, σύσσωμο
συμμετεῖχε στόν ἀγῶνα. Ἡ ἐνεργός αὐτή συμμετοχή τῶν μοναχῶν εἶχε ὅμως τραγικές δημογραφικές καί οἰκονομικές συνέπειες.
Ἡ Ἐπανάσταση στή Χαλκιδική ξέσπασε τόν Μάϊο
τοῦ 1821 ὑπό τόν ὁπλαρχηγό Χάψα καί τόν Ἐμμανουήλ Παπᾶ. Μέ πανηγυρική
συνάθροιση στό ναό τοῦ Πρωτάτου ὁ Ἄθωνας προσχώρησε στό ἐπαναστατικό αὐτό
κίνημα. Ὁ Παπᾶς μάλιστα τέθηκε ἀπό τούς Ἁγιορεῖτες ἀρχιστράτηγος τοῦ ἀγώνα στή
Χαλκιδική.
Γιά τίς ἀνάγκες τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων οἱ Μονές παραχώρησαν τά
κανόνια τους, πυρομαχικά καί τρόφιμα, ἐνῶ μετέτρεψαν τά χαλκιάδικα σέ
ὁπλουργεῖα. Οἱ ἐνέργειες τῶν Ἁγιορειτῶν συντονίζονταν ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα.
Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι στόν στρατό τοῦ Παπᾶ, σέ σύνολο 3.900 πολεμιστῶν, οἱ
1.000 τουλάχιστον ἦταν Ἁγιορεῖτες μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἀρχιμανδρίτη Θεόφιλο
Βατοπαιδινό, τόν ἀρχιμανδρίτη Γρηγόριο Κουτλουμουσιανό, τόν προηγούμενο
Ναθαναήλ Λαυριώτη, τόν Γεδεών Ξενοφωντινό καί τόν Ἠσαΐα Χιλανδαρινό. Εἰδικότερα, ἡ μονή Ἐσφιγμένου,
στήν ὁποῖα καί ἐκάρη μοναχός ὁ Ἰάκωβος Νεασκητιώτης, συμμετεῖχε μέ ὅλους τούς
μοναχούς της στήν Ἐπανάσταση.
Σ᾿ αὐτό συνετέλεσε τό γεγονός ὅτι ὁ ἡγούμενός της
Εὐθύμιος, πού διακόνησε καί σάν γραμματέας τοῦ πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, Φιλικός,
ἀλλά καί στενός συνεργάτης τοῦ Παπᾶ, ἀπό τίς πρῶτες μέρες τῆς Ἐπανάστασης
διορίστηκε ἀπό τήν Κοινότητα «διά τήν
φύλαξιν τοῦ τόπου», «νά ἐπιστατῇ καί
ἐφορεύῃ» τόν ἐπαναστατικό στρατό στή Βίγλα, στά σύνορα τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Τίς
ἡμέρες ἐκεῖνες, «εἰς τήν ἐπανάστασιν τῆς
Ἑλλάδος», μαρτύρησαν στή Θεσσαλονίκη «δεκαέξι
τόν ἀριθμόν προσεστῶτες τῆς Μεγίστης Λαύρας, ἡγούμενοι καί προηγούμενοι».
![]() |
ΜΑΡΜΑΡΙΝΗ ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ |
Μετά τήν καταστολή τῆς Ἐπαναστάσεως στή
Χαλκιδική ἀπό τόν τουρκικό στρατό, ἀκολοήθησαν αἱματηρά ἀντίποινα. Ἡ Ἱερά
Κοινότητα προέβη σέ ἄρση τοῦ ἀβάτου μέ ἀποτέλεσμα νά καταφύγουν στό Ὄρος 7.000
γυναικόπαιδα ἀπό τή Χαλκιδική καί τά γύρω νησιά. Παράλληλα, ἀπό τό Φεβρουάριο
τοῦ 1822, ὁπότε καί συνθηκολόγησε ἡ Ἱερά Κοινότητα (Δεκέμβριος τοῦ 1821),
τουρκικά στρατεύματα ἀπό 3.000 ὁπλίτες ἐγκαταστάθηκαν στόν ἱερό τόπο, ὅπου καί
παρέμειναν γιά τά ἑπόμενα ἐννέα χρόνια, βιαιοπραγώντας καί λεηλατώντας τά ἱερά
ἀθωνικά σκηνώματα.
Καθ᾿ ὅλο αὐτό τό διάστημα τρέφονταν ἀπό τίς Μονές καί
ὑπηρετοῦνταν ἀπό τούς μοναχούς. Παράλληλα, πολλοί ἀπό τούς Ἁγιορεῖτες
ἐγκατέλειψαν τόν Ἄθωνα εἴτε μέ πλοιάρια τῶν μονῶν ἤ μέ πλοῖα πού ἔρχονταν ἀπό
τά νησιά, παίρνοντας μαζί τους ἀτομικά ἀντικείμενα καί ἱερά κειμήλια. Οἱ
πρόσφυγες μοναχοί ἐγκαταστάθηκαν στά πλησιέστερα νησιά τῶν Βορείων Σποράδων
ἀλλά καί στήν Ὕδρα.[ ...]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ (ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ) ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗ :
Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΝΕΑΣΚΗΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
(ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2014)
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015
Σάββατο 21 Μαρτίου 2015
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΕΡΓΙΟΣ ΜΑΚΡΑΙΟΣ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

Περί αὐτοῦ βλ. ἐνδεικτικά: Ζαχαρόπουλου
Γ., «Ἕλληνες λόγιοι τῆς Τουρκοκρατίας: Σέργιος Μακραῖος, ὁ διδάσκαλος τῶν
ἐπιστημῶν ἐν τῇ Πατριαρχικῇ Ἀκαδημίᾳ», Γρηγόριος
ὁ Παλαμᾶς 53 (1970), 44-69.
Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΠΗΛΙΟ, ΜΑΓΝΗΣΙΑ, ΜΙΑ ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΣΧΕΣΗ• 15ος-21ος ΑΙΩΝΑΣ
Πρωτ. Χαρίλαος Παπαγεωργίου
Πτ. Θ. & Φ., Γραμματεύς Ι. Μ. Δ., Υπεύθυνος Ιστορικού Αρχείου
Καρπός της
αγωνίας και του αγώνα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ιγνατίου να
περισωθεί και να προβληθεί ο πολιτιστικός μας θησαυρός αποτέλεσε η διοργάνωση
της Τρίτης Επιστημονικής Ημερίδας του Ιστορικού Αρχείου της Ιεράς Μητροπόλεώς
μας, με θέμα « ΑΠΟΝ ΟΡΟΣ, ΠΗΛΙΟ, ΜΑΓΝΗΣΙΑ, ΜΙΑ ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΣΧΕΣΗ 15ος - 21ος
αιώνας». Η Ημερίδα διοργανώθηκε με ευθύνη της Ιεράς Μητροπόλεώς μας στο
τριήμερο 3, 4 και 5 Δεκεμβρίου 2004 και φιλοξενήθηκε στούς χώρους του
Πνευματικού μας Κεντρου στο Βολο. Οι εργασίες ξεκίνησαν το απόγευμα της
Παρασκευής 3 Δεκεμβρίου με Αγιασμό που τέλεσε ο Σεβασμιώτατος. Η Χορωδία του Πρωτοψάλτη
και καθηγητή Παραδοσιακής Μουσικής κ. Κωστα Καραγκούνη απέδωσε βυζαντινούς
αγιορείτικους ύμνους ενώ ακολούθησαν οι χαιρετισμοί των επισήμων κ.κ. Αναστ.
Στρατηγόπουλου, αντιδημάρχου Βολου και Κ. Αλεξογιάννη, Προϊσταμένου του
Γραφείου Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας. Ο Σεβασμιώτατος στον εναρκτήριο
χαιρετισμό του υπογράμμισε την καθιέρωση των Επιστημονικών Ημερίδων του Αρχείου
μας ως τακτικού θεσμού στην τοπική κοινωνία και στα πολιτιστικά της δρώμενα.
Παράλληλα μίλησε και για την έκδοση των πρακτικών της Πρώτης Ημερίδας του 2001
και παρουσίασε με θερμά λόγια τούς εκλεκτούς ομιλητές χάρη στην πλειάδα των
οποίων «επιχειρείται να φωτισθεί τούτη η πτυχή της τοπικής μας Ιστορίας, των
σχέσεων δηλαδή που αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται μεταξύ της Μαγνησίας και του
Περιβολιού της Παναγίας». Ακολούθησε η προβολή της ταινίας « Αθως. Χιλια χρόνια
σαν μια ημέρα», παραγωγής γερμανικού καναλιού. Κατόπιν
πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης εικαστικών του γνωστού καλλιτέχνη κ.
Αστέρη Γκέκα με θέμα· «Της ερήμου πολίτης - Αγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω».

Στην πρώτη
απογευματινή συνεδρίαση πρόεδρος ήταν ο ελλογιμώτατος καθηγητής κ. Αντώνιος
Παπαδόπουλος ενώ αναπτύχθηκαν τα θέματα· Ο κ. Γεώργιος Μαρτζέλος , Καθηγητής
Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. μίλησε για «ΤΟΝ ΥΜΝΟΓΡΑΦΟ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟ
ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ» Ο κ. Απόστολος Ζαχαρός, Διδάκτορας Θεολογίας Α.Π.Θ., Καθηγητής
Μ.Ε. για το «ΜΟΝΑΧΟ ΙΑΚΩΒΟ ΚΩΦΟ ΤΟΝ ΝΕΟΣΚΗΤΙΩΤΗ, ΣΥΝΘΕΤΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΟΥ
ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ». Ο κ. Κωνσταντίνος Καραγκούνης, Διδάκτορας
Μουσικολογίας και Καθηγητής Μ.Ε. για το «ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΥΦΟΣ ΣΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΚΗ
ΨΑΛΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ». Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με τη δεύτερη απογευματινή
συνεδρία, όπου προήδρευσε ο ελλογιμώτατος κ. Λαζαρος Δεριζιώτης, τ. έφορος 7ης
Ε.Β.Α. και ανέπτυξαν τα θέματά τους· ο Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης για τούς
«ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΙΔΡΥΤΕΣ ΚΟΙΝΟΒΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΕΣ ΜΟΝΩΝ ΣΤΗΝ Ι. Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ
ΤΙΣ ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ (15ος -20ος αι.)». Ο κ. Συμεών Πασχαλίδης, Λεκτορας
Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. για τη «ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ
ΚΑΙΣΑΡΙΟΥ ΔΑΠΟΝΤΕ». Τελος αναγνώσθηκε και η εισήγηση του πρεσβυτέρου π.
Κωνσταντίνου Καλλιανού για «Ι. ΤΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ ΜΕΤΟΧΙΑ ΤΩΝ βορείων σποραδων ΙΙ.
Η Ιδρυση, Η προσφορά και Η Επίδραση τούσ στην Ορθόδοξη πνευματική ζωη τΩν
κατοίκων».
Την επομένη,
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου, ετελέσθη από τον Σεβασμιώτατο Αρχιερατική Θεία Λειτουργία
στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναο Αγίου Νικολάου Βολου. Κατόπιν στην αίθουσα Τεχνης «
Ηλίου Μελαθρον» του Ιδρύματος Αδελφών Δεληγεώργη πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια
της Εκθεσης εικαστικών του π. Αναστασίου Αγιορείτου, με θέμα «ΑΘΩΝΙΚΑ ΔΙΠΤΥΧΑ»
και της έκθεσης φωτογραφίας του φωτογράφου και ιατρού κ. Κων/νου Αντωνοπούλου
με θέμα· «ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ». Οι εκδηλώσεις έκλεισαν με την
παρουσίαση του τόμου των Πρακτικών της 1ης Επιστημονικής Ημερίδας του 2001 από
τούς κ.κ. Χαράλαμπο Χαρίτο, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, κ. Χρήστο
Ξενάκη, τ. Λυκειάρχη και ιδιαίτερο γραμματέα του Σεβ. Μητροπολίτου και τον κ.
Λαζαρο Δεριζιώτη, τ. Εφορο της 7ης Ε.Β.Α.
Με την
Ημερίδα αυτή καταδείχθηκε η μακραίωνη σχέση της Μαγνησίας με το Αγιον Ορος,
όπως αποτυπώνεται στην ίδρυση η την επάνδρωση μοναστηριών στο Πηλιο και το Ορος
των Κελλίων που εκτείνεται προς την επαρχία της Αγιάς. Γι’ αυτό εξάλλου στη συνείδηση των
πιστών το Πηλιο καθιερώθηκε ως το « Αγιον Ορος» της Θεσσαλίας και το έμψυχο
δυναμικό του πολλές φορές μεταφυτεύθηκε στον Αθωνα. Στη μακρά διαδρομή των
χρόνων άπό τον 15ο αιώνα και μετά έως σήμερα υπήρξε μια διαρκής και αδιάκοπη
αφιέρωση μοναχών από τη Μαγνησία στο Αγιον Ορος και μια ασταμάτητη μετάδοση
πνευματικών εμπειριών του Αγιώνυμου Ορους στην εκκλησιαστική επαρχία της Δημητριάδος
και τις Βορειες Σποράδες. Παράλληλα, μορφές της Εκκλησίας και του Γενους
διήλθαν και διέρχονται την περιοχή μας προερχόμενοι από το Αγιον Ορος,
στηρίζοντας το λαο σε εποχές δύσκολες, κάτι που και στις μέρες μας συνεχίζεται
με τις μετακλήσεις αγιορειτών πατέρων. Η Μαγνησία, ακόμη και σήμερα εξακολουθεί
να προσφέρει στον Αθωνα πλειάδα εκλεκτών μοναχών και σεβασμίων γερόντων, που
αποτελούν πνευματικά κεφάλαια.
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015
Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ἅγιον Ὄρος καί κόσμος... Γνωρίζουμε ὅλοι καί
εἰδικότερα ὅσοι ἔχουν ἐπισκεφθεῖ τό Ἅγιον Ὄρος, ὅτι ἡ ἀθωνική πολιτεία εἶναι
ἕνας ἰδιαίτερος τόπος, πού βρίσκεται πραγματικά μακρυά ἀπό τόν «κόσμο», ἐκτός
τοῦ κόσμου, μακράν τοῦ κόσμου, ἀλλά ταυτόχρονα, ὁλόκληρη ἡ ἁγιορειτική
μοναστική κοινότητα, ἐδῶ καί χίλια τριακόσια χρόνια, ἀπό τότε πού ὑπάρχει,
εὔχεται καί προσεύχεται συνεχῶς ὑπέρ ὅλου τοῦ κόσμου, ὑπέρ τοῦ σύμπαντος
κόσμου. Μακρυά λοιπόν ἀπό τόν κόσμο, ἐκτός τοῦ κόσμου, ἀλλά εὐχόμενοι οἱ
πατέρες, νύχτα καί μέρα, θά λέγαμε, συνεχῶς ὑπέρ τοῦ σύμπαντος κόσμου.
Ἅγιον Ὄρος καί κόσμος… αὐτές οἱ ἀντιφατικές
σέ πρώτη ἀκρόαση ἔννοιες, νομίζω ὅτι δέν εἶναι καί τόσο ἀντιφατικές. Ἄλλωστε
ἐμεῖς ἐδῶ στά Μοναστήρια καί τίς Σκῆτες, μπορεῖ μεγάλο μέρος τῆς ἡμέρας νά τό
ἀναλώνουμε μέσα στά διακονήματα καί τά ἐργόχειρα, τά ὁποῖα πολλές φορές εἶναι
κουραστικά καί χρονοβόρα, ὅμως ὅταν θα βρεθοῦμε μέσα στόν ναό, εἴτε στό
Καθολικό τῆς μονῆς εἴτε στό Κυριακό τῆς σκήτης, εἴτε στό παρεκκλήσι ἐδῶ τοῦ
ἡσυχαστηρίου μας, θά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό ὅλες αὐτές τίς μέριμνες τῶν
διακονημάτων καί τῶν ἐργοχείρων, πού ἔχουμε τίς καθημερινές, καί θά βρεθοῦμε
ἐνώπιος ἐνωπίῳ μέ τόν Θεό, καί μέσα ἀπ᾿ αὐτό τόν διάλογο μέ τόν Θεό, δέν θά ξεχάσουμε
ὁπωσδήποτε καί τόν κόσμο.
Θά προσευχηθοῦμε γιά ὅλους, μέσα στίς πολύωρες
ἀγρυπνίες πού ἔχουμε. Ὁ νοῦς μας, ἑνωμένος μέ τόν Θεό θά στραφεῖ καί θά
περιτριγυρίσει μέσα στά νοσοκομεῖα, ὅπου ἄλλοι χαροπαλεύουν, ἄλλοι ὑποφέρουν,
σέ ἀνθρώπους πού πιέζονται καί στεροῦνται ἀκόμα καί τά ἀναγκαῖα τώρα μέ τήν
οἰκονομική κρίση, στούς ἄνεργους, σέ οἰκογένειες πού κάποιο μέλος τους εἶναι
μπλεγμένο μέ τά ναρκωτικά, σέ ζευγάρια πού τό διαζύγιο κτυπάει ἀπειλητικά τήν
πόρτα τοῦ σπιτικοῦ τους, στά τόσα προβλήματα πού ἔχει ὁ κόσμος καί εἰδικότερα
οἱ νέοι ἄνθρωποι.
Ὅλους θά τούς πάρουμε στήν προσευχή μας, στό κομποσχοίνι μας,
στήν ἁγία προσκομιδή, καί τούς δικούς μας, τούς γνωστούς ἀλλά καί τούς
ἀγνώστους. Ὁ νοῦς μας θά τρέξει στόν κόσμο, ἀλλά πάντα μέσα ἀπ᾿ αὐτήν τήν προοπτική
πού σᾶς εἶπα.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου,
Ἅγιον Ὄρος. Βηματίζοντας στὄν τόπο καί τήν
ἱστορία του, Ἅγιον Ὄρος 2011
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015
ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Νέος Χρόνος καί ἁγιορείτικος χρόνος
Νέος χρόνος ἄρχισε ἤδη νά μετράει
γιά τήν ἀνθρωπότητα, καί οἱ προσδοκίες ὅλων μας
γιά τό καλύτερο εἶναι μεγάλες.
Ἡ Ἐκκλησία μέσα στή
διαχρονική πορεία της διαμορφώνει τήν εἰκόνα
τῆς μνήμης καί τή συνολική ἀντίληψη τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου. Τά
μοναστήρια κυρίως διασώζουν τά μνημεῖα τῆς μνήμης καί τά ἀναπαράγουν.
Ὡς χαρακτηριστικό παράδειγμα φέρνουμε τούς
χειρόγραφους κώδικες, πού στή συνέχεια ἀντιγράφονται καί
πάλι ἀντιγράφονται...
Στό
Ἅγιον Ὄρος ὁ χρόνος καί τά ἀποτυπώματά του, ἡ ἱστορική μνήμη, ἔχει καταγραφεῖ
μέσα ἀπό τίς πολυάριθμες ἐπιγραφές, χαράγματα, χρονογραφίες, ἐνθυμήσεις σέ
χειρόγραφα καί παλαιά ἔντυπα, σέ κειμήλια, σέ φορητές εἰκόνες καί τοιχογραφίες.
Κάθε τόπος ἄσκησης στό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἕνας κόσμος ἔξω ἀπό τόν κόσμο. Οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες ζοῦν κυρίως μέσα στό χρόνο τῆς θείας λατρείας καί τῆς ἱστορίας τοῦ μοναστικοῦ σκηνώματος στό ὁποῖο ζοῦν· ἔχουν ἰδιαίτερα ἔντονη τή συνείδηση τῆς συνέχειάς της. Οἱ νυχθήμερες ἀκολουθίες, οἱ ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες, οἱ πανηγύρεις, οἱ μέ ἰδιαίτερο τρόπο ἑορταζόμενες γιορτές τοῦ Δωδεκαημέρου καί κυρίως τοῦ Πάσχα, μεταμορφώνουν τήν καθημερινότητα, κορυφώνουν μέ ἐντάσεις τή βίωσή της, ἀλλάζουν τήν ποιότητα τοῦ χρόνου. Ἀνατρέπεται ὁ χρόνος καί ἀντί νά μᾶς ὁδηγήσει πρός τόν θάνατο, πηγαίνει ἀντίστροφα πρός τήν ζωή, πρός Αὐτόν πού εἶναι «τό φῶς τοῦ κόσμου» καί ὁ ὁποῖος εἶπε «ὁ ἀκολουθών μοι ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς». Γι᾿ αὐτό δέν μετροῦμε πλέον τίς ἡμέρες ἀπό τό πρωΐ ὥς τό βράδυ, ἀλλά ἀρχίζει ἡ λειτουργική ἡμέρα ἀπό τόν ἑσπερινό, ἀπό τό σκότος μᾶς ὁδηγεῖ πρός τό φῶς, μέσα στό φῶς τοῦ Χριστοῦ.
Σέ κάθε ἐπισκέπτη πού μπαίνει γιά
πρώτη φορά σ᾿ ἕνα μοναστήρι, ὁ χρόνος δίνει τήν ἐντύπωση ὅτι στέκει ἀκίνητος. Ἄν κάποιος μείνει ἐκεῖ μιά ἑβδομάδα ἤ ἕνα μήνα, τοῦ ἐπιβάλλεται διαφορετική
κλίμακα καί σχῆμα χρόνου, στά ὁποῖα, στήν ἀρχή, ἀνθίσταται σάν νά ἦταν σέ δεσμά. Ὅταν αὐτή ἡ νέα κλίμακα χρόνου γίνει
ἀποδεκτή, διαποτίζει τά κόκκαλα καί διεισδύει στό μυαλό. Δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ
θάνατο ἤ αἰωνιότητα ἀλλά συνεπάγεται ἕναν γαλήνιο, ἀβίαστο, ἀπόλυτα ἐπιβαλλόμενο ρυθμό. Αὐτή ἡ τόσο ἀδιατάρακτη ὅσο καί ρυθμική αἴσθηση τοῦ χρόνου εἶναι ἡ μέγιστη διαφορά μεταξύ τῆς μοναχικῆς ζωῆς καί κάθε ἄλλης. Πέρα ἀπό τόν ρυθμό τῶν ἡμερῶν, βαθύτερα βρίσκεται ὁ ρυθμός τῶν ἐποχῶν καί τῶν ἑορτῶν. Τόν βασικό ρυθμό δίνει
ἡ θεία λειτουργία, κυρίως ὅταν αὐτή γίνεται κατά τίς
νυκτερινές καί τίς πρῶτες πρωϊνές ὧρες.
Άπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου:
Διαβάζοντας τήν εἰκόνα τῶν Χριστουγέννων. Ἅγιον Ὄρος: Μυσταγωγία στό ἅγιο Δωδεκαήμερο
Δεύτερη ἔκδοση. Ἅγιον Ὄρος 2011.
Δεύτερη ἔκδοση. Ἅγιον Ὄρος 2011.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)