Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2019

ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ


Ὁ ἑορτασμός τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου στό Πολύχρονο τῆς Χαλκιδικῆς




πως σ᾿ ὅλη τήν Ἐλλάδα ἔτσι καί στήν αὐλή τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τήν Χαλκιδική, ἑορτάστηκε πανηγυρικά ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἄλλωστε πολλῶν χωριῶν καί πόλεων τῆς Χαλκιδικῆς οἱ κεντρικοί ναοί (Κασσανδρεία, Νέα Μουδανιά, Πυργαδίκια κ.ἀ) εἶναι ἀφιερωμένοι στή θεομητορική αὐτή ἑορτή, τήν πρώτη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.
 Στήν ἀριστερότερη ἀπό τίς τρεῖς χερσονήσους τῆς Χαλκιδικῆς, τήν Κασσάνδρα, στά περίχωρα τοῦ παραλιακοῦ χωριοῦ Πολύχρονο καί σέ ἡσυχαστική τοποθεσία, στήν εὐρύτερη περιοχή τῆς ὁποίας παλαιότερα λειτουργοῦσαν ἁγιορειτικά μετόχια, βρίσκεται τό περικαλλές ἐξωκκλήσι τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου, πού ὑπάγεται στόν κεντρικό ναό τοῦ χωριοῦ, τόν ναό τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου.

 



Ὁ σημερινός ναός τοῦ Γενεσίου, κτίσμα τῆς δεκαετίας τοῦ 1980, βρίσκεται στή θέση παλαιότερου ναοῦ, ὁ ὁποῖος καταστράφηκε δύο φορές: κατά τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 καί κατά τόν ἐμφύλιο πόλεμο, τή δεκαετία τοῦ 1940. 




   

Ἀπό τόν ἀρχικό ναό σώζεται ἡ ἐφέστιος φορητή εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου, ἔργο ἁγιορειτικοῦ ἐργαστηρίου τοῦ 1819, ἡ ὁποία στίς μέρες μας συντηρήθηκε -ὅπως ἄλλωστε συνέβη καί μέ τήν ἀνέγερση τοῦ ὑπάρχοντος ἐξωκκλησίου- μέ τίς ἄοκνες φιλόκαλες ἐνέργειες τοῦ ἐφημερίου τοῦ κεντρικοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, φιλοαθωνίτου πρεσβυτέρου π. Χρήστου Σαμαρᾶ.


 Σύμφωνα μέ ἀφήγηση τοῦ π. Χρήστου, ἡ πολύ ὄμορφη αὐτή εἰκόνα, πού στό κάτω μέρος της φέρει τήν χρονολογία «ᾳωιθ΄» (1819), παλαιότερα φυλασσόταν σέ ἐξωκκλήσι στά παράλια τοῦ χωριοῦ, ὅμως θαυματουργικῶς ἡ εἰκόνα ἔφευγε μόνη της καί πήγαινε στή θέση ὅπου σήμερα βρίσκεται τό ὑπάρχον ἐξωκκλήσι. 
Οἱ κάτοικοι τότε ἐρεύνησαν καί ἔμαθαν γιά τήν προαναφερθεῖσα ἱστορία τῶν δύο παλαιότερων ναῶν καί ἔτσι ἀποφασίστηκε ἡ ἀνέγερση τοῦ νέου ναοῦ.


  Οἱ φωτογραφίες προέρχονται ἀπό τό πανηγυρίζον ἐξωκκλήσι τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου, Πολυχρόνου Χαλκιδικῆς.

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2019

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ: Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ. 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ.


Δ' ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ. 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ.

   ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ

Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ. Τμῆμα Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας σέ συνεργασία μέ τήν Ἁγιορείτικη Ἐστία. Θεσσαλονίκη 6-8 Νοεμβρίου 2009

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΙΚΟ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟ 2





Σαλάτα μέ γλυστρίδα, πιπεριές καί ντοματάκια

Σέ προηγούμενη ἀνάρτησή μας παραθέσαμε συνταγή γιά ἁγιορείτικο ψάρι στόν νταβά. Καί ἐπειδή ἕνα πλῆρες, θρεπτικό καί ὑγιεινό γεῦμα ὅπως τό παραπάνω πρέπει να συνοδεύεται καί ἀπό σαλάτα παραθέτουμε τή συνταγή γιά μία σαλάτα πού βασίζεται στήν τόσο «περιφρονημένη» γλυστρίδα, πού ἀφθονεῖ στίς παρυφές τῶν ἀθωνικῶν κήπων.

Ὑλικά
Φρέσκια γλυστρίδα σέ ἀρκετή ποσότητα (γιατί μένει πολύ «ὁλίγη» μετά τό βράσιμο)


1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο

1 πιπεριά ψιλοκομμένη

15 μικρά φρέσκα ντοματάκια ὁλόκληρα

Ἐλαιόλαδο













Ξύδι βαλσάμικο
ἁλάτι
μάραθρο ψιλοκομμένο

Ἐκτέλεση
Καθαρίζουμε τή γλυστρίδα ἀπό τά μεγάλα κοτσάνια καί τήν πλένουμε μέ ἄφθονο νερό γιά νά φύγουν τά χώματα. Στή συνέχεια ἤ τήν βράζουμε γιά 15 λεπτά ἤ ἁπλῶς τή ζεματίζουμε σέ καυτό νερό (προκειμένου νά διατηρήσει ὅλα τά θρεπτικά της στοιχεῖα). 






  Βάζουμε τή γλυστρίδα στή σαλατιέρα καί ὅταν κρυώσει ἀρκετά προσθέτουμε τό ἐλαιόλαδο, τό ξύδι, τό ἁλάτι, τίς πιπεριές, τό σκόρδο, τά ντοματάκια καί τό μάραθρο καί ἀνακατεύουμε καλά. 




                         Καλή ὄρεξη!

                π. Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης



ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΛΥΒΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2019

Η Κοίμηση της Θεοτόκου στην Καλύβη Αγίου Ακακίου του Καυσοκαλυβίτου


patapios 5
Μέ ἐπίκεντρο τήν ἱστορική καί ἁγιοτόκο Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου, τῆς ὁποίας πανηγύριζε τό παρεκκλήσι, ἀλλά καί ἑτέρα καυσοκαλυβίτικη Καλύβη, πού εἶναι ἀφιερωμένη στή μεγάλη αὐτή θεομητορική ἑορτή κορυφώθηκαν στήν Σκήτη Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων οἱ πανηγυρισμοί γιά τόν ἑορτασμό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Εἶχε προηγηθεῖ ὁλονύκτια Ἀγρυπνία στό σεπτό Κυριακό τῆς Ἁγίας Τριάδος.


Τό περικαλλές καί κατανυκτικό παρεκκλήσι τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἶναι κτισμένο στήν κορυφή τοῦ βράχου τοῦ Σπηλαίου τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου καί εἶναι τό ἀρχαιότερο ἐν λειτουργίᾳ σωζόμενο παρεκκλήσι τῆς Σκήτης.
Ὁ ναός, θαυμαστό μνημεῖο ἐκκλησιαστικῆς τέχνης, πλήρως ἀνακαινισμένος στίς μέρες μας, μετά τήν καταστροφή τοῦ ἐσωτερικοῦ του ἀπό πυρκαϊά τό 1988 ἀλλά καί τίς καθιζήσεις ἐδαφῶν, κοσμεῖται πλέον ἀπό νέο ξυλόγλυπτο περίτεχνο τέμπλο, φιλντισένια καί σεντεφένια προσκυνητάρια, ἐξαίρετες φορητές εἰκόνες, ἄλλα ἀφιερώματα καί ἱερά λείψανα.
Τό παρεκκλήσι εἶναι τοῦ πολύ δημοφιλοῦς στά μεταβυζαντινά χρόνια συνεπτυγμένου σταυροειδοῦς ἐγγεγραμμένου τύπου ναοῦ, μέ τρούλο, ὁ ὁποῖος δέ στηρίζεται σέ τύμπανο.
Σύμφωνα μέ τή χαραγμένη σέ λίθο κάτω ἀπό παράθυρο τῆς νότιας ὅψης χρονολογία, τό παρεκκλήσι κτίστηκε τό 1747. Κτίτοράς του εἶναι -σύμφωνα μέ τήν σωζόμενη ἐπιγραφή στό ἐσωτερικό τοῦ παρεκκλησίου- ὁ ἱερομόναχος Ἰωνᾶς ὁ Καυσοκαλυβίτης, ὑποτακτικός, βιογράφος καί ὑμνογράφος τοῦ ὁσίου Ἀκακίου.
Τό παρεκκλήσι εἶναι ἀφιερωμένο, σύμφωνα μέ ἐπιθυμία τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, στήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.
Προχωρώντας στό ἐσωτερικό τοῦ ναοῦ παρατηροῦμε ὅτι αὐτός εἶναι κατάγραφος ἀπό τοιχογραφίες τοῦ ἔτους 1759, δημιουργία τοῦ ἐργαστηρίου τοῦ ἱερομονάχου Παρθενίου τοῦ ἐξ Ἀγράφων τοῦ Σκούρτου, πού ἱστόρησε ἐπίσης καί τό Κυριακό τῆς Σκήτης.
Ἡ μεταβυζαντινή τέχνη τοῦ ζωγράφου καί τοῦ συνεργείου του πού ἱστόρησαν τό περικαλλές αὐτό παρεκκλήσι, ἐντάσσεται στό ἀνανεωτικό καλλιτεχνικό ρεῦμα, καθαρά ἁγιορείτικο, πού ἐμφανίζεται τό πρῶτο τέταρτο τοῦ 18ου αἰ. καί προτείνει τήν ἐπιστροφή καί ἀντιγραφή τῶν παλαιότερων προτύπων τῆς τέχνης τῆς ἐποχῆς τῶν Παλαιολόγων καί κυρίως τῆς συμβατικά λεγόμενης "Μακεδονικῆς" Σχολῆς, σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τοῦ ἱερομονάχου Διονυσίου τοῦ ἐκ Φουρνᾶ († περ. 1746), τοῦ ὁποίου ἄλλωστε ἔργα ὑπάρχουν στά Καυσοκαλύβια.




 Οἱ φωτογραφίες προέρχονται ἀπό τό πανηγυρίζον παρεκκλήσι τῆς Καλύβης Ἁγίου Ἀκακίου.

patapios 1
patapios 1
patapios 1
patapios 1
patapios 1
patapios 1
patapios 1
patapios 1

Πηγή: Romfea.gr