Τό
σταυροαναστάσιμο ἦθος τῆς Ὀρθοδοξίας
τοῦ
μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου
Μέ
τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀνηφορική καί κοπιαστική πορεία τῆς Μεγάλης
Τεσσαρακοστῆς, πρός τή συνάντησή μας μέ τόν ἀναστημένο Χριστό,
ἔφθασε ἤδη στό μέσον της. Τρίτη Κυριακὴ
τῶν Νηστειῶν καὶ ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τὸν τίμιο Σταυρό, γιὰ νὰ ἐνισχυθοῦμε στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα τῆς περιόδου αὐτῆς, πού εἶναι
καιρός ὁ εὐπρόσδεκτος τῆς μετανοίας γιά ὅλους μας...
[...] Βλέποντας καί προσκυνῶντας εὐλαβικά τό
Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ἀρχίσαμε νά διακρίνουμε τό φῶς τῆς Ἀναστάσεώς
Του. Ὅποιος θέλει νά ἀκολουθήσει τό δρόμο πού ὁδηγεῖ στόν ἀναστημένο
Χριστό, πρέπει νά ἀρνηθεῖ τόν ἑαυτό του καί νά σηκώσει τό σταυρό του,
σταυρώνοντας τόν ἐγωκεντρισμό του καί τή φιλαυτία του. Αὐτό τό μήνυμα
λάβαμε μέ τήν χάρη τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ σήμερα, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως,
πού ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τήν προσκύνησή του...
[...] Τό ἦθος
τῆς ὀρθοδοξίας μας εἶναι σταυρώσιμο καί ἀναστάσιμο μαζί, μέ λίγα λόγια, σταυροαναστάσιμο. Σταυρός καί ἀνάσταση
εἶναι τόσο ἀλληλένδυτα δεμένα μεταξύ τους στήν παράδοση μας, πού δέν μποροῦμε
νά κάνουμε λόγο γιά Σταυρό χωρίς νά ἀτενίζουμε τήν Ἀνάσταση καί ἀντιστρόφως. Μέ
τόν Σταυρό κατεπόθη ὁ θάνατος, μέ τόν Σταυρό εἴδαμε την ἀνάσταση, ἀλλά καί μέ
τόν σταυρό τόν δικό μας θά δοῦμε μόνο ἀνάσταση προσωπική καί πραγματική.
«Ἡμεῖς
κηρύττομεν Ἰησοῦν Χριστόν καί τοῦτον ἐσταυρωμένον καί τοῦτον δέ ἀναστάντα»,
διακυρήττει ὁ Ἀπόστολος.
Αὐτή ἡ χαρά, ἡ πίστη ἄς φωτίσει καί ἄς
χαράξει τήν καρδιά μας, ἀδελφοί μου και εἶναι γιά ὅλους ἐμᾶς πρόγευση τῆς
Ἀναστάσεως, τῆς κλητῆς καί ἁγίας ἡμέρας τοῦ Πάσχα.
(Ἀποσπάσματα Ὁμιλιῶν τοῦ γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, στόν μητροπολιτικό ἱερό ναό Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος Κατερίνης καί Τιμίου Σταυροῦ Κατερίνης τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κίτρους Κατερίνης καί Πλαταμῶνος, κατά τήν Κυριακή 7 Ἀπριλίου 2024. Οἱ φωτογραφίες προέρχονται ἐπίσης ἀπό τίς ἐκδηλώσεις αὐτές).