Μέ κατάνυξη, μέ ὁλονύκτιο πανηγυρική ἀγρυπνία ἀλλά καί μεθεόρτιο Θεία Λειτουργία στήν Ἱερά Σκήτη Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων τιμήθηκε ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη (13/26 Ἰανουαρίου).
Τόσο στό Κυριακό τῆς πανηγυρίζουσας Σκήτης ὅσο καί στό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσι τῆς ἔρημης καλύβης τοῦ Ἁγίου Μαξίμου (τήν ἑπόμενη ἡμέρα, στίς 14/27 Ἰανουαρίου), οἱ Καυσοκαλυβίτες πατέρες συνεόρτασαν μέ ἄλλους Ἁγιορεῖτες πατέρες καί προσκυνητές τῆς Σκήτης τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τοῦ ὁσίου Μαξίμου, τοῦ πρώτου οἰκιστοῦ τῶν Καυσοκαλυβίων καί ἑνός ἀπό τούς μεγαλύτερους Ἁγιορεῖτες Ἁγίους πού ἤκμασε κατά τόν 14ο αἰώνα καί θεωρεῖται ἀπό τίς διαπρεπέστερες ἁγιορειτικές ἀσκητικές μορφές σέ ὅλους τούς αἰῶνες.
Στη συνέχεια, παρατίθενται φωτογραφικά στιγμιότυπα ἀπό τήν πανηγυρική Θεία Λειτουργία πού τελέστηκε στό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσιο τῆς ἔρημης καλύβης τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη, στίς 14/27 Ἰανουαρίου 2023, τήν ἑπομένη τῆς μνήμης τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη.
Δημοσιεύτηκε στη ΡΟΜΦΑΙΑ
Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
«Ἐπιγραφές τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων»
Ἡ μελέτη αὐτή τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου δημοσιεύθηκε
στό φιλολογικό περιοδικό «Παρνασσός», τόμ. NB΄ (2020), σελ. 211-304.
Για τη λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ.
Ἄρθρο τοῦ Δικαίου τῆς Ἱερᾶς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος,
μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου,
πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια, τήν Τετάρτη 25 Μαίου 2022
Για λήψη του άρθρου, πατήστε ΕΔΩ
Στήν ἀρχή τῆς μοναχικῆς ἀλλά καί στό τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του ἀσκήθηκε στήν Ἱερά Σκήτη Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων μία ἀπό τίς σημαντικότερες πνευματικές μορφές τοῦ περασμένου αἰώνα, ὁ γνωστός πλέον σ᾿ ὅλον τόν ὀρθόδοξο κόσμο ὅσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (1906-1991). Ἐπρόκειτο γιά ἕνα ἔκτακτο φαινόμενο θείας κλήσεως καί ζωῆς. Γιά τή χαρισματική αὐτή μορφή, ὅμοια τῆς ὁποίας σπάνια παρουσιάζεται στήν ἐποχή μας στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουν ἐπαξίως γραφεῖ πολλά καί θαυμαστά.
Στό βίντεο αὐτό, πού εἶναι μιά παραγωγή τοῦ ἱστοτόπου ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, ὁ Δικαῖος τῆς Ἱερᾶς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος γέροντας Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης ἀναφέρεται στόν ἅγιο Πορφύριο, κάνοντας μεγεθύνσεις στήν ὁσιακή ζωή του ὡς Καυσοκαλυβίτη μοναχοῦ, ἀφηγούμενος σημαντικά περιστατικά πού διαμόρφωσαν τό μεγαλεῖο τῆς ἁγιασμένης αὐτῆς μορφῆς.
Ὁ γέροντας Πατάπιος ἔχει συγγράψει καί σχετικό βιβλίο γιά τόν ἅγιο Πορφύριο, πού κυκλοφορεῖ τόσο στήν ἑλληνική ὅσο καί στή ρουμανική γλῶσσα.
μοναχός Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης
Δικαίος της Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος
Στήν Ἱερά Σκήτη Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων ἔζησε στήν ἀρχή τῆς μοναχικῆς ἀλλά καί στό τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του μία ἀπό τίς σημαντικότερες πνευματικές μορφές τοῦ περασμένου αἰώνα, ὁ γνωστός πλέον σ᾿ ὅλον τόν ὀρθόδοξο κόσμο ὅσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (1906-1991). Ἐπρόκειτο γιά ἕνα ἔκτακτο φαινόμενο θείας κλήσεως καί ζωῆς. Γιά τή χαρισματική αὐτή μορφή, ὅμοια τῆς ὁποίας σπάνια παρουσιάζεται στήν ἐποχή μας στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουν ἐπαξίως γραφεῖ πολλά καί θαυμαστά.
Τήν ἁγιοτόκο πλήν ἐρημική καί δυσπρόσιτη Σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων ἔμελλε νά καταστήσει γνωστή ὁ ὅσιος Πορφύριος στά πέρατα τοῦ ὀρθόδοξου κόσμου μέ τήν προσωνυμία του «Καυσοκαλυβίτης». Ἐκοιμήθη ὁσιακά στήν καλύβη τῆς μετανοίας του, τήν καλύβη Ἁγ. Γεωργίου, μετά ἀπό ἐπώδυνη ἀσθένεια, τήν ὁποία ὑπέμεινε καρτερικά, στίς 19 Νοεμβρίου (2 Δεκεμβρίου) τοῦ 1991. Ἡ ἀγάπη του γιά τόν τόπο τῆς μετανοίας του ἀλλά καί ἡ ταπεινοφροσύνη του ἦταν τέτοια ὥστε, προγνωρίζοντας τό τέλος του, ἀπομακρύνθηκε ἀπό τόν κόσμο, γιά νά μήν τιμηθεῖ κατά τήν τελευτή του, ἐπανερχόμενος ἐκεῖ ἀπ᾿ ὅπου ξεκίνησε τούς πνευματικούς του ἀγῶνες, στή σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων. Ἡ τελευταία του προσευχή δέν ἦταν ἄλλη παρά νά τόν ἀξιώσει ὁ Θεός νά τελειώσει τή ζωή του ἐκεῖ πού γεννήθηκε πνευματικά. Καί ὁ Θεός ἄκουσε τή δέησή του. Ἐπέστρεψε καί ἐκοιμήθη ἐκεῖ ὅπου ἐκάρη μοναχός. Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία του ἐτελέστη στό σεπτό Κυριακό τῆς Σκήτης.
Ἔλεγε ὁ γέρων Πορφύριος, δύο μῆνες πρίν τήν ὁσιακή του κοίμηση, σέ προσφιλῆ του ἐπισκέπτη: «Αὐτό τό δωματιάκι εἶναι τό μέρος ἀπ᾿ ὅπου ξεκίνησα, ὅταν ἤμουν δεκατεσσάρων ἐτῶν καί ἀνέβηκα ἐδῶ στούς ἀείμνηστους γεροντᾶδες μου Παντελεήμονα καί Ἰωαννίκιο. Ὁ Θεός ἐπέτρεψε καί ξαναγύρισα ἐδῶ». Καί λέγοντάς τα αὐτά τά κλειστά του μάτια γέμισαν ἀπό δάκρυα χαρᾶς, εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας στόν Θεό.
Ὁ ὅσιος Πορφύριος συνέχισε τήν ὑπερχιλιετῆ παράδοση τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους καί προστέθηκε στή χρυσῆ ἁλυσίδα τῶν ὁσιακῶν Καυσοκαλυβιτικῶν μορφῶν. Ἄλλωστε ὁ ἁγιορείτικος χρόνος μόνο μέ τήν αἰωνιότητα θά μποροῦσε νά εἶναι συγχρονισμένος.
Τονίζοντας σέ ἄλλους ἐπισκέπτες τή μεγάλη ἀξία πού ἔχουν οἱ ἁγιασμένοι τόποι, ἀφοῦ εἶναι διαποτισμένοι ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔλεγε χαρακτηριστικά: «Μπαίνω γιά παράδειγμα μέσα σ᾿ ἕνα ἅγιο σπήλαιο, ὅπως τό σπήλαιο τοῦ Ἁγ. Ἀκακίου ἤ τοῦ Ἁγ. Νείλου στό Ἅγιον Ὄρος ἤ στό σπήλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως καί δέν προλαβαίνω ν᾿ ἀρχίσω νά προσεύχομαι κι ἀμέσως ὁ ἁγιασμένος χῶρος μέ ἀνεβάζει στά ὕψη». Καί συμπλήρωνε: «Πολλές φορές παλαιότερα, ἀλλά καί τώρα, ‘‘πετάω’’ στό Ἅγιον Ὄρος πάνω ἀπ᾿ τόν Ἄθωνα καί προσεύχομαι μαζί μέ τούς Ἁγιορεῖτες πατέρες. Αἰσθάνομαι πολύ τή χάρη τῶν ἀσκητῶν καί τά θυμιάματα πού εὐωδιάζουν, καθώς ἀνεβαίνουν στόν οὐρανό. Σύννεφα γύρω ἀπ᾿ τόν Ἄθωνα τά μοσχολίβανα! Αὐτά τά μέρη ἄλλοτε τά βάδιζαν ἅγιοι μέ μεγάλη ἀφοσίωση καί προσευχή στόν Θεό. Καί οἱ πέτρες, καί αὐτές ἔχουν ἐμποτισθεῖ μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, πού προσείλκυαν οἱ ἅγιοι στόν ἑαυτό τους. Αὐτά τά πρόσωπα ἐκεῖ ἦταν ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ σταλμένοι ἐδῶ στή γῆ. Ἔζησαν ζωή ἀγγελική. Ἔζησαν μέ ἔρωτα πρός τόν Θεό, μέ ἀγάπη, μέ ἀφοσίωση. Καθώς ξυπνάω τή νύχτα ἐδῶ στό μοναστήρι, ‘‘βλέπω’’ τό Ἅγιον Ὄρος νά ἔχει πλημμυρίσει ἀπ᾿ τή χάρη ἐξαιτίας τῶν ἑωθινῶν προσευχῶν τῶν πατέρων. Μόλις χτυποῦσε τό τάλαντο, τρέχουνε ν᾿ ἀκούσουνε ‘’Ἐξεγερθέντες τοῦ ὕπνου’’ κι ἀρχίζουνε μέ λαχτάρα, μέ ἀγάπη, μέ χαρά τίς προσευχές. Τί νά σᾶς πῶ! Ἀνοίγει ὁ Παράδεισος!».
Διηγοῦνται γιά τόν ὅσιο Πορφύριο ὅτι ὅσες φορές ὁ Ἅγιος μιλοῦσε στούς ἐπισκέπτες του στό Μήλεσι γιά τή σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων αἰσθανόταν μιά χαρακτηριστική χαρά, ἀνάπαυση, πνευματική ἡδονή. Ἦταν τό προσφιλές του θέμα. Καμμιά συζήτηση δέν τόν ἔθελγε περισσότερο ἀπό ἐκείνην, πού ἀναφερόταν στό Ἅγιον Ὄρος καί ἰδιαίτερα στά Καυσοκαλύβια.
Κάποτε σέ ἐπισκέπτες του στά Καλλίσια Ἀττικῆς ὁ Γέροντας ἔκανε μιά κατανυκτική, ἐξωτερική καί ἐσωτερική περιγραφή τῶν ἁγιορείτικων ἀγρυπνιῶν στά Καυσοκαλύβια, τότε πού, ὅπως ἔλεγε, «τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐρχόταν καί πλημμύριζε μέ οὐράνια χαρά τίς ψυχές τῶν μοναχῶν». Καί λέγοντας αὐτά ἄφησε ἕνα ἀφυπνιστικό μήνυμα:
«Καί τώρα τό Ἅγιο Πνεῦμα θέλει νά μπεῖ στίς ψυχές μας, ὅπως καί τότε, ἀλλά σέβεται τήν ἐλευθερία μας, δέν θέλει νά τήν παραβιάσει. Περιμένει νά τοῦ ἀνοίξουμε μόνοι μας τήν πόρτα καί τότε θά μπεῖ στήν ψυχή μας καί θά τήν μεταμορφώσει».
Ἀπολυτίκιον
Τόν συνάναρχον λόγον. Ἦχος πλ. α΄.
Ἰχνηλάτης τῶν πάλαι πατέρων γέγονας,
Ἁγιωνύμου τοῦ Ὄρους ἀσκήσας Σκήτη σεπτῇ,
Τριάδος τῆς Ζωαρχικῆς τῶν Καυσοκαλυβίων.
Ἄβυσσος θείων δωρεῶν,
λυτήρ δεινῶν ἀσθενειῶν,
ἐδείχθης ὦ θεοφόρε.
Πορφύριε οἰκουμένης,
πάσης ποιμήν ἡμῶν καί στήριγμα.
Κοντάκιον
Τῆ Ὑπερμάχῳ στρατηγῷ. Ἦχος πλ.δ΄.
Ἁγίων Πάντων ὁ χορός νῦν εὐφραινέσθωσαν
καί ὀρθοδόξων τά πληρώματα χαιρέτωσαν,
ὅτι ἄρτι τῇ Ἐκκλησίᾳ, λαμπρός ἀστήρ ἐφάνη,
Τριάδος τῆς Ἁγίας Σκήτης σεπτῆς.
τῶν Καυσοκαλυβίων κόσμος φανείς.
Διό κράζομεν˙ χαίροις πάτερ Πορφύριε.
Μεγαλυνάριον
Χαῖρε καί εὐφραίνου Σκήτη λαμπρά,
Καυσοκαλυβίων, ἐν σοί ηὔγασεν ἀληθῶς,
ἄστρον καταυγάσαν, τήν οἰκουμένην πᾶσαν,
καί πάντας ἀφυπνίζων, πρός βίον κρείττονα.
Μέ κατάνυξη καί εὐλάβεια ἐτελέσθησαν τά Θυρανοίξια τοῦ προσφάτως ἀνακαινισμένου παρεκκλησίου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στήν Ἱερά Σκήτη Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων. Τό παρεκκλήσιο εἶναι πλησιόχωρο στόν προαύλειο χῶρο τοῦ Κυριακοῦ τῆς Σκήτης καί ἐπί πολλά ἔτη παρέμενε ἀλειτούργητο, ἐνῶ ἔχρηζε σημαντικῶν ἐπισκευῶν καί ἀνακαινιστικῶν ἐργασιῶν λόγω τῶν ἐκτεταμένων φθορῶν.
Πρόσφατα, μέ πρωτοβουλία καί μέριμνα τοῦ Δικαίου τῆς Σκήτης Γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου ἀλλά καί μέ τά ἀφιερώματα εὐλαβῶν χριστιανῶν, τό περικαλλές παρεκκλήσιο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀνακαινίστηκε ἐκ βάθρων καί διακοσμήθηκε μέ ὅλα τά ἀπαραίτητα.
Τά Θυρανοίξια τοῦ ἀνακαινισμένου παρεκκλησίου ἐτελέσθησαν ἀπό τόν σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δράμας κο Παῦλο στίς 16 Ὀκτωβρίου 2021, στό πλαίσιο τῆς προσκυνηματικῆς παρουσίας του στή Σκήτη Καυσοκαλυβίων.
Τό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐκτός ἀπό ἕνα νέο κόσμημα τῆς Σκήτης ἤδη συμβάλει συμπληρωματικά στήν κάλυψη τῶν λειτουργικῶν ἀναγκῶν τῶν πατέρων καί τῶν προσκυνητῶν τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων πρός δόξαν Θεοῦ.
Στό πλαίσιο τοῦ προσκυνήματός του στό Ἅγιον Ὄρος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλόχιος ἐπισκέφθηκε τήν Παρασκευή 13 Αὐγούστου τά μακρυνά πλήν πάντερπνα Καυσοκαλύβια.
Στό εὐλαβικό του αὐτό προσκύνημα τόν Σεβασμιώτατο συνόδευαν πατέρες τῆς μοναστικῆς ἀδελφότητος τῶν Δανιηλαίων.
Στό Κυριακό τόν ὑποδέχθηκε ὁ Δικαῖος τῆς Ἱερᾶς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων ὁσιολογιώτατος Γέρων Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης, ὁ ὁποῖος τόν ξενάγησε στόν κυριακό ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπου ὁ ὑψηλός ἐπισκέπτης ἐθαύμασε τίς περικαλλεῖς τοιχογραφίες καί τίς μεγάλης ἀξίας φορητές εἰκόνες.
Στόν ναό ὁ Σεβασμιώτατος καί ἡ συνοδεία του προσεκύνησαν τά ἱερά λείψανα πού ἀπό αἰῶνες φυλάσσονται στή Σκήτη.
Στή συνέχεια ἔγινε ξενάγηση στή Βιβλιοθήκη τῆς Σκήτης ἀπό τόν Βιβλιοθηκάριο γέροντα Πατάπιο, ὅπου ὁ κος Ἀμφιλόχιος ἔδειξε μεγάλο ἐνδιαφέρον γιά τά χειρόγραφα καί τά σπάνια παλαίτυπα, ἀλλά καί γιά τά κειμήλια τῆς Σκήτης, μέρος τῶν ὁποίων ἐκτίθενται στή Βιβλιοθήκη.
Κατόπιν παρακλήσεως τοῦ Δικαίου, γέροντος Παταπίου, οἱ πατέρες ἐπισκέφθηκαν τό πλησιόχωρο στό Κυριακό παρεκκλήσι τῆς ἔρημης καλύβης τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τό ὁποῖο βρίσκεται στίς μέρες μας ὑπό ἀνακαίνιση, μέ πρωτοβουλία καί ἔξοδα τοῦ Δικαίου.
Ἐκεῖ ὁ Σεβασμιώτατος ὁλοπρόθυμα ἐξέπεμψε ἀρχιερατική δέηση ὑπέρ ὁλοκληρώσεως τῶν ἐργασιῶν, τόσο τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ὅσο καί τῆς ἀνεγέρσεως τῆς νέας ἀνατολικῆς πύλης εἰσόδου στό Κυριακό, ἔργο τό ὁποῖο καί αὐτό ἐκτελεῖται μέ πρωτοβουλία καί ἔξοδα τοῦ Δικαίου τῆς Σκήτης.
Ἡ εὐλογημένη αὐτή ἐπίσκεψη ὁλοκληρώθηκε μέ τό καθιερωμένο κέρασμα στό Συνοδικό τοῦ Κυριακοῦ, ὅπου ὁ Δικαῖος, γέρων Πατάπιος, προσέφερε στόν Σεβασμιώτατο κον Ἀμφιλόχιο, τό μόλις κυκλοφορηθέν ὑπ᾿ αὐτοῦ Προσκυνητάριον τῆς Σκήτης.
Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀδριανουπόλεως καί ἡ συνοδεία του εὐχαριστώντας εὐχήθηκαν στόν Δικαῖο, ὑπομονή καί ἐξ ὕψους δύναμη στή δύσκολη διακονία του καί ἐπιτυχῆ ὁλοκλήρωση τῶν ἔργων.
