ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ. ΤΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ ΔΩΡΑ

Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Τά πτερόεντα δῶρα.

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ. ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΥ.

Ἁγιορείτικος Λόγος.

Ἐπέτειος ἑνός χρόνου λειτουργίας του:

Δεκέμβριος 2010-Δεκέμβριος 2011.

Τά φετινά Χριστούγεννα (2011) συμπληρώθηκε ἕνας χρόνος ἀπό τήν ἔναρξη λειτουργίας τοῦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ, τοῦ Ἰστολογίου τῶν Φίλων τῆς Καλύβης Ἁγ. Ἀκακίου τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἑνός Ἰστολογίου μέ θέματα ἁγιορείτικης πνευματικότητας, ίστορίας, παράδοσης καί τέχνης.

Μέ ἀφορμή τήν ἐπέτειο αὐτή, εὐχόμαστε σέ ὅλους τούς ἐπισκέπτες τοῦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ καί τούς ἀναγνώστες τῶν κειμένων πού ἀναρτώνται σ᾿ αὐτόν, πλούσια τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τῆς Κυρίας Θεοτόκου, προστάτιδος τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

Σᾶς εὐχόμαστε ἐπίσης, μέ τίς πρεσβεῖες τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Ἁγιορειτῶν Πατέρων, τήν αὔξηση τοῦ πνευματικοῦ ὀφέλους καί τῆς πνευματικῆς βοήθειας πού προσδοκοῦμε ὅτι ἀντλεῖτε μέσα ἀπό τά θέματα πού διαπραγματεύεται καί προβάλλει ὁ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ.

Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιά τήν ἀνταπόκριση πού δείξατε ἀπό τή μέρα πού ὁ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, ἕνα χρόνο πρίν (14 Δεκεμβρίου 2010), ἄρχισε νά ἐκπέμπει τά πνευματικά του μηνύματα στόν παγκόσμιο ἰστοχῶρο. Ἡ μεγάλη ἐπισκεψιμότητα (25 χιλιάδες προβολές σέ ἕνα χρόνο) καθώς καί ἡ ἀναμετάδοση ἀλλά καί ἡ φιλοξενία πολλῶν ἀπό τίς ἀναρτήσεις μας σέ ἄλλα ἰστολόγια καί ἰστοσελίδες, μᾶς ἐνίσχυσαν στή συνέχιση τῆς πρωτοβουλίας μας, νά δημιουργηθεῖ ἕνα ἀκόμα ἰστολόγιο ὀρθόδοξης πνευματικότητας.

Ζητοῦμε βέβαια τήν κατανόησή σας, καθώς ὁρισμένες φορές παρατηρήσατε χαμηλό ρυθμό ἀναρτήσεων. Καταβάλουμε προσπάθεια νά γίνεται τουλάχιστον μία ἀνάρτηση τήν ἑβδομάδα, ἀφοῦ οἱ συνεργάτες τοῦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ εἴμαστε πολύ λίγοι καί ὁ χρόνος, τόν ὁποῖο διαθέτουμε γιά τό Ἰστολόγιό μας εἶναι ἐπίσης περιορισμένος, μιά πού εἴμαστε ἐργαζόμενοι.

Μεγάλη ὅμως εἶναι ἡ ἀγάπη μας στό Ἅγιον Ὄρος καί ἰδιαίτερα στήν καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου τῆς σκήτης Καυσοκαλυβίων, τόσο γιά τή χάρη τῶν Ἁγίων πού ἀσκήθηκαν στό ἀρχαῖο αὐτό Ἡσυχαστήριο (χάρη πού εἶναι ἔκδηλη σέ ὅποιον ἐπισκεφθεῖ τούς ἱστορικούς χώρους της) ὅσο καί γιά τό πνευματικό ἔργο πού ἐπιτελεῖται σήμερα ἐκεῖ.

Σᾶς καλοῦμε νά συμβάλλετε στήν βελτίωση τοῦ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ, μέσα ἀπό τίς προτάσεις σας, στήν ἠλεκτρονική διεύθυνση τοῦ ἰστολογίου: agioritikoslogos@gmail.com.

Καλή συνέχεια λοιπόν,

τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος,

γιά ἐσᾶς

καί μαζί μέ ἐσᾶς!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ

Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου

Ἅγιον Ὄρος: Μυσταγωγία στό ἅγιο Δωδεκαήμερο

Στό Ἅγιον Ὄρος, ἡ θεία λατρεία, πού ἐπιτελεῖται στίς κοινόβιες μονές, τίς σκῆτες, τά κελλιά καί τά ἡσυχαστήρια εἶναι ἀδιάλειπτη, ἐδῶ καί αἰῶνες. Κατά τούς μυσταγωγικούς Ἑσπερινούς, τά κατανυκτικά Ἀπόδειπνα, ἰδιαίτερα δέ κατά τή Θεία Λειτουργία ἀλλά καί κατά τή διάρκεια τῆς ἀτομικῆς προσευχῆς τῶν μοναχῶν, οἱ ἀφορμές εἶναι πολλές γιά νά συνδεθεῖ ἡ καθημερινή ζωή τους μέ τό μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως, ἰδιαίτερα ὅταν ψάλλονται ὑμνογραφήματα καί ἐκπέμπονται πλήρους θεολογίας ἱερατικές Εὐχές, πού ἔχουν ὡς κέντρο τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ καί τήν σωτηρία τοῦ κόσμου.
...
Καί ὅπως γράφει ὁ ἀείμνηστος Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης, «οἱ μοναχοί, σέ ἕνα ποικίλο μέτρο δεκτικότητος, κατά ἀναλογία μέ τίς προσωπικές τους προϋποθέσεις καί τήν ἄθλησή τους, ἀνανεώνουν συνεχῶς στίς ψυχές τους τήν μνήμη τοῦ ὑπερφυοῦς γεγονότος τῆς Ἐνανθρωπήσεως. Καί ἡ μνήμη αὐτή μεταποιεῖται σέ πνευματική αἴσθηση σέ ὅσους ἔφθασαν στό μέτρο αὐτό. Γι᾿ αὐτό καί μελετοῦν τό βάθος καί τήν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τούς ‘’κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωση’’ πλασθέντας ἀνθρώπους καί ‘’ἐν συνοχῇ καρδίας’’ ὑμνολογοῦν, εὐγνωμονοῦντες τήν ὑπερύμνητη ἀγαθότητά Του.
...
Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν τιμιωτέρα καί ἐνδοξοτέρα τῶν ἄνω στρατευμάτων.
Μυστήριον ξένον, ὁρῶ καί παράδοξον! οὐρανόν τό Σπήλαιον· θρόνον Χερουβικόν, τήν Παρθένον· τήν φάτνην χωρίον· ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος, Χριστός ὁ Θεός· ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν.
Ἡ Έννάτη Ὠδή τῶν Χριστουγέννων! Πρόκειται γιά ἕνα ξέσπασμα πνευματικῆς χαρᾶς, ἄρρητης, ἀνέκφραστης μέ λόγια χαρᾶς. Ὡς ὀρθόδοξοι καί μάλιστα ὡς Ἕλληνες θά πρέπει νά καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ γι᾿ αὐτό τό ἔργο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Ποιητοῦ, τονισμένο σέ πρῶτο ἦχο. Ἄς μήν προτείνουμε ἀνάμεσα στά ἔργα τῆς παγκόσμιας μουσικῆς κληρονομιᾶς μόνο τήν Ἐννάτη Συμφωνία τοῦ Μπετόβεν γιά τόν μεγαλειώδη ἔντεχνο νατουραλισμό της...
...

Ἕνας ἀπό τούς νεώτερους Ἁγιορεῖτες ἁγίους, ὁ ὅσιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης διδάσκει ὅτι, γιά νά γνωρίσει κανείς τόν Χριστό, δέ χρειάζεται νά εἶναι πλούσιος ἤ ἐπιστήμονας· ἀρκεῖ νά ἔχει πνεῦμα ταπεινό καί νά ἀγαπᾶ τό συνάνθρωπό του. Οἱ Μάγοι ἀξιώθηκαν νά ἀναγνωρίσουν τόν Χριστό καί νά Τόν προσκυνήσουν ἐπειδή εἶχαν ἐσωτερική καθαρότητα καί πόθο νά Τόν δοῦν.
...
Ὁ ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος μᾶς λέγει ὅτι αὐτός πού ξέρει τί σημαίνει θεάρεστος ἑορτή, αὐτός πού δέ μένει στά φαινομενικά στοιχεῖα τῆς γιορτῆς, βλέπει κάθε γιορτή σάν ἕνα μέρος ἀπό τά ἐπουράνια καί τήν αἰωνιότητα. Καί σήμερα, πού ἡ πατρίδα μας χειμάζεται ἀπό τήν οἰκονομική κρίση, πού ἀσφαλῶς εἶναι συνέπεια τῆς πνευματικῆς κρίσης. σήμερα πού τό σκοτάδι πού περιβάλλει τόν σημερινό ἄνθρωπο φαντάζει πιό βαθύ κι ἀπό τήν πιό σκοτεινή παραμονή Χριστουγέννων, χρειάζεται νά διατηρηθεῖ ἡ ἐλπίδα ὅτι κάποτε θά μπορέσει νά δεῖ τή λάμψη πού ἐκπέμπει τό θεῖο βρέφος μέσα στή καρδιά του.
...
Ὁλοκληρώνοντας τίς παραπάνω σκέψεις μας γιά τή μυσταγωγική βίωση τοῦ ἁγίου Δωδεκαημέρου στό Ἅγιον Ὄρος, ἄς προτρέψουμε κι ἐμεῖς μέ τά λόγια τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τίς θεοφιλεῖς ψυχές σας, λέγοντας πρός τόν κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς:
Μή παύσης, ἀδελφέ, ἀπό τό νά δοξολογεῖς τόν γεννηθέντα Χριστόν, ὄχι μόνον μέ λόγια, ἀλλά πολύ περισσότερο μέ ἔργα. Πρόλαβε δέ καί νά συναντήσης ὅταν θά κατέρχεται ἀπό τόν οὐρανό, Αὐτόν πού πῆρε τή δική σου θωριά γιά σένα. Ὕψωσε τόν ἑαυτό σου ἀπό τῆς γῆς καί τῶν γηΐνων, γιά τήν ἀγάπην Ἐκείνου πού κατέβηκε στή γῆ γιά χάρη σου. Ψάλλε σ᾿ αὐτόν ἄσμα καινόν, καθώς σέ παρακινεῖ ὁ Δαβίδ. Ἐάν ἔτσι ψάλλεις, τότε θά σέ θυμηθεῖ ὁ Κύριος, στόν ὁποῖο πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνηση εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰῶνων. Ἀμήν !

Ἀποσπάσματα τό πρόσφατα κυκλοφορηθέν βιβλίο τοῦ π. Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, Διαβάζοντας τήν εἰκόνα τῶν Χριστουγέννων.
Δεύτερη ἔκδοση: Ἅγιον Ὄρος, Νοέμβριος 2011.
Τά κείμενα μεταδόθηκαν στά πλαίσια διετοῦς (Δεκ. 2009- Ἰούλ. 2011) ἐκπομπῆς τοῦ π. Παταπίου: Ἅγιον Ὄρος. Βηματίζοντας στόν τόπο καί τήν ἱστορία του, στό Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἔργο τῶν Γαλατσιάνων ζωγράφων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ ἔτους 1840, προέρχεται ἀπό τό βιβλίο: Εἰκόνες Ἱερᾶς Μονῆς Καρακάλλου, Ἄγιον Ὄρος 2011.
Οἱ δύο φωτογραφίες: Σταυρός σέ χιονισμένο τρούλο. Καλύβη Ἁγίου Ἀκακίου. Καυσοκαλύβια καί Καυσοκαλύβια. Χιονισμένο καλντερίμι,
προέρχονται ἀπό τό φωτογραφικό ἀρχεῖο τῆς Καλύβης τοῦ Ἁγ. Ἀκακίου Καυσοκαλυβίων.

ΑΛΕΞ. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ. ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

Ἀφιέρωμα στόν Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη.

Στό Χριστό στό Κάστρο.

Ἐφέτος, τό 2011, ὅπως γνωρίζουμε, συμπληρώνονται ἐκατό χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ «ἁγίου» τῆς λογοτεχνίας μας, τοῦ Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Γιά τό λόγο αὐτό, προσέγγιζοντας εἰκονογραφικά τό μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως, τό μυστήριο τῶν Χριστουγέννων, ἄς δοῦμε μέ ἕνα χαρακτηριστικό ἀπόσπασμα, πῶς περιγράφει ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, τήν εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, μέσα ἀπό τό διήγημά του Στό Χριστό στό Κάστρο:
«Ὁ ναός τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ἦτο ἡ παλαιά μητρόπολις τοῦ φρουρίου. Ὁ ναΐσκος, πρό ἑκατονταετηρίδος κτισθείς, ἵστατο ἀκόμη εὐπρεπής καί ὄχι πολύ ἐφθαρμένος. Ὁ παπα-Φραγκούλης καί ἡ συνοδεία του φθάσαντες εἰσῆλθον τέλος εἰς τόν ναόν τοῦ Χριστοῦ, καί ἡ καρδία των ᾐσθάνθη θάλπος καί γλυκύτητα ἄφατον... ἔθεσαν τό πύραυνον ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ναοῦ, ρίψασαι ἄφθονον λίβανον εἰς τούς ἄνθρακας. Καί ὠσφράνθη Κύριος ὁ Θεός ὀσμήν εὐωδίας. Ἔλαμψε δέ τότε ὁ ναός ὅλος, καί ἤστραψεν ἐπάνω εἰς τόν θόλον ὁ Παντοκράτωρ μέ τήν μεγάλην κ’ ἐπιβλητικήν μορφήν, καί ἠκτινοβόλησε τό ἐπίχρυσον καί λεπτουργημένον μέ μυρίας γλυφάς τέμπλον, μέ τάς περικαλλεῖς τῆς ἀρίστης βυζαντινῆς τέχνης εἰκόνας του, μέ τήν μεγάλην εἰκόνα τῆς Γεννήσεως, ὅπου Παρθένος καθέζεται τά Χερουβείμ μιμουμένη, ὅπου θεσπεσίως μαρμαίρουσιν αἱ μορφαί τοῦ θείου Βρέφους καί τῆς ἀμώμου Λεχοῦς, ὅπου ζωνταναί παρίστανται αἱ ὄψεις τῶν ἀγγέλων, τῶν μάγων καί τῶν ποιμένων, ὅπου νομίζει τις ὅτι στίλβει ὁ χρυσός, εὐωδιάζει ὁ λίβανος καί βαλσαμώνει ἡ σμύρνα, καί ὅπου, ὡς ἐάν ἡ ζωγραφική ἐλάλει, φαντάζεταί τις ἐπί μίαν στιγμήν ὅτι ἀκούει τό, Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ!».

Ἡ εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι μία πύλη εἰσόδου στό μυστήριον ξένον καί παράδοξον.
Ἄς διαβοῦμε κι ἐμεῖς αὐτή τήν πύλη, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε τή νύχτα τῶν Χριστουγέννων νά ψάλλουμε μαζί μέ τούς Ἀγγέλους τό Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία!

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Διαβάζοντας τήν είκόνα τῶν Χριστουγέννων.

Ἅγιον Ὄρος: Μυσταγωγία στό Ἅγιο Δωδεκαήμερο.

Μόλις κυκλοφόρησε σέ δεύτερη ἔκδοση τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου, Διαβάζοντας τήν εἰκόνα τῶν Χριστουγέννων. Συμβολισμός καί θεολογική ἑρμηνεία.

Στή νέα αὐτή ἔκδοση, πρωτοδημοσιεύεται τό κείμενο τοῦ π. Παταπίου, Ἅγιον Ὄρος: Μυσταγωγία στό Ἅγιο Δωδεκαήμερο, μέ στοχασμούς γιά τήν έμπειρία τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν Χριστουγέννων στό Περιβόλι τῆς Παναγίας καθώς καί τή βίωση καί αἴσθηση τοῦ Χρόνου στή μακρόχρονη ἀθωνική παράδοση.

ΜΝΗΜΗ ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΛΑΥΡΙΩΤΗ

Εις μνημόσυνον αιώνιον, π. Κοσμά Αγιορείτου - Καλαβρού

Ο ήλιος ήρθε να φωτίσει και να ζεστάνει τις βουνοκορφές και τις χαράδρες της Καλαβρίας που περιβάλλουν την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεριστού στο Μπιβόντζι, ανήμερα της εορτής και της Πανηγύρεως του Αγίου, χθες 27 Φεβρουαρίου.

Αύριο να είναι σύμπτωση άραγε που συμπληρώνεται το Σαρανταλείτουργο που η συνοδεία του π. Ιουστίνου Καθηγουμένου της Ι. Μονής υπό τον Σεβασμιώτατο κ. Σιλουανό, Μητροπολίτη της Ρουμανικής Επισκοπής αφιέρωσε στην μνήμη του π. Κοσμά που εκοιμήθη ξαφνικά στα 57 του μόλις χρόνια στο Άγιον Όρος στις 12 Δεκεμβρίου του 2010.

Κατά την διάρκεια της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας μέσα σε κλίμα βαθειάς κατάνυξης και συγκίνησης μέσα σε ένα κατάμεστο Καθολικό της Ι.Μονής, ο π. Διονύσιος, Πρωτοσύγκελλος της Ορθοδόξου Επισκοπής του Πατριαρχείου της Ρουμανίας στην Ιταλίας, (που είναι η πολυαριθμότερη μητρόπολις με περισσότερες από 150 ενορίες και 1,5 εκτμ πιστών), υπενθύμισε ότι αύριο, Δευτέρα ολοκληρώνεται το Σαρανταλείτουργο εις μνήμην του π. Κοσμά του οποίου η μνήμη θα παραμείνει αιώνια, ως του Αγιορείτου λογίου Μοναχού που ήρθε στα ερείπια του Μοναστηριού από το Περιβόλι της Παναγίας κοντά δύο δεκαετίες πριν.

                                                                                                   Πηγή: www.Romfea.gr

ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ, ΚΤΗΤΩΡ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Όσιος Γρηγόριος ο Ησυχαστής (+1406)

Όσιος Γρηγόριος ο Ησυχαστής (+1406), κτίτορας της Μονής του Αγίου Νικολάου, της νυν επονομαζομένης του «Οσίου Γρηγορίου» Αγίου Όρους - 7 Δεκεμβρίου

Ο Όσιος Γρηγόριος ο Ησυχαστής ή ο Σιωπών ή ο Νέος Σιναΐτης, ο από Συριανών, κατά την αγιορείτικη παράδοση και τους σλαβικούς συναξαριστές, καταγόταν από τη Σερβία. Γεννήθηκε στις αρχές του 14ου αιώνα. Υπήρξε μαθητής των άγιων Γρηγορίου του Σιναΐτη, Ρωμύλου της Ραβάνιτσας, του οποίου τον βίο έγραψε, και του μακαρίου Γέροντος Ιλαρίωνος

Ασκήθηκε στα Παρόρια, για τα όποια γράφει: «Ήλθα κι εγώ ο ελαχιστότατος των μοναχών από την Κωνσταντινούπολη σ' αυτόν τον τόπο, και ακούω για την ενάρετη ζωή και την τέλεια άσκηση τους, έκλινα το κεφάλι και υποτάχθηκα» (1350). Μετά από επιδρομή Αγαρηνών πηγαίνει στη Ζαγορά της Βουλγαρίας με τον Γέροντα του Ιλαρίωνα και στα Μελανά της Μεγίστης Λαύρας όπου συνάντησε τον άγιο Ρωμύλο.

 Κατέληξε στην ανάμεσα στις μονές Σιμωνόπετρας και Διονυσίου περιοχή, όπου κτίζει την ονομαστή μονή του Αγίου Νικολάου, τη σήμερα γνωστή με το όνομα του. Εκεί κοντά υπήρχαν τα κελλιά, όπου είχε ασκητεύσει ο όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης. Σε απόσταση ενός τετάρτου της ώρας από τη μονή σώζεται ακόμη το ασκητήριο του κτήτορος οσίου Γρηγορίου του Σιωπώντος.

Μετά τον θάνατο του Ιωάννη Ούγγλεση (1371), πήγε στη Σερβία καί έκτισε τη μονή Ζτρέλο προς τιμήν του Αγίου Νικολάου, πού αργότερα ονομάσθηκε του Γκόρνιακ. Εκεί μάλλον ο άνθρωπος του Θεού Γρηγόριος θαυματουργώντας εν ειρήνη ανεπαύθη. Στη μονή αυτή φυλάγονται τα άγια λείψανα του. Η μονή βρίσκεται στη βόρεια Σερβία, στην ήσυχη περιοχή Ζτρέλο του Μπρανίτσεβου Μλάβας, πάνω από το ποτάμι.

Σε σπήλαιο, πού πρώτα ασκήτεψε ο όσιος, υπάρχει ναός αφιερωμένος στον άγιο Νικόλαο και πιο κάτω άλλος ωραίος ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Τα λείψανα του οσίου μέχρι το 1761 αναφέρεται πώς βρίσκονταν στην αθωνική μονή Γρηγορίου και μετά από πυρκαϊά μεταφέρθηκαν στη μονή του Ζτρέλο. Στην περίοδο της τουρκοκρατίας μεταφέρθηκαν κατά καιρούς και λόγω αναγκών στις μονές Ορεσκόβιτσα, Βοϊλόβατς, Βανάτου και άλλες. Τεμάχιο τους δόθηκε το 1977 στη μονή του Οσίου Γρηγορίου.

Την ακολουθία του οσίου εξέδωσε ο μοναχός Βαρλαάμ Γρηγοριάτης από κώδικες της μονής. Η μνήμη του τιμάται στις 7 Δεκεμβρίου.

         Πηγή: Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη, 2007.