ΙΑΚΩΒΟΥ ΝΕΑΣΚΗΤΙΩΤΟΥ, ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

Ἰακώβου μοναχοῦ Νεασκητιώτου,

 Στίχοι εἰς τήν Θεοτόκον, τοῦ ἔτους 1868

ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΕ ΥΠΕΡΘΥΡΗ ΚΟΓΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΚΗΤΗΣ.
ΧΕΙΡ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ. 1857

 Πρός τήν Θεοτόκον, τήν Ὀροφυλάκισσαν

Σύ δέ πανυπέραγνε Μῆτερ Κυρίου

Μαριάμ πανύμνητε νύμφη Δεσπότου,

Τῶν ὀρθοδόξων ἡ Σκέπη καί προστάτις,

Μοναστῶν ἁπάντων τε φρουρός καί ῥύστις.

Καθικέτευε τήν τρίφεγγον οὐσίαν

ἅμα ἁγίων καί ἀγγέλων χορείαις.

Σώζειν ἄπαντας τούς ἐπικαλουμένους,

τό σόν ὄνομα, και ἐπιδεομένους,

Καί ἀναγινώσκοντας ταύτην τήν βίβλον

γραφῆναι ὀνόματα ἐν ζώντων βίβλῳ

Θεῷ δέ δόξα, νῦν καί εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

              Στίχοι ἱκετήριοι

Ὅταν καθίση Δέσποινα ὁ δίκαιος υἱός σου

νά κρίνῃ ἅπασαν τήν γῆν, τό πλάσμα τῶν χειρῶν Του

ἐνθυμήσου μου Δέσποινα Παρθένε Θεοτόκε

καί λύτρωσαι κολάσεως τῆς αἰωνίου τότε.

Ὦ Παναγία Δέσποινα δέξαι μου τοῦ ἀθλίου,

τήν δέησιν καί αἴτησιν δούλου σου τοῦ ἀθλίου.

Ἀξίωσον Πάναγνε νά σέ ἰδῶ ἐμπρός μου

ἐν ὧρᾳ τῆς ἐξόδου μου τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου

νά σ᾿ ἔχω τότε βοηθόν Παναγία Παρθένε

καί ἀνυμνῶ δοξολογῶ εἰς πάντας τούς αἰῶνας.[1]

 

ΤΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΚΗΤΗΣ, ΠΟΥ ΤΙΜΑΤΑΙ ΣΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Σύ δ᾿ ἄχραντε ἀμώμητε, ἄφθορε Παναγία,

 ἀπελπισμένων ἡ ἐλπίς, ἁπάντων σωτηρία.

 Πονήσαντι συμπόνησον, καί τόν γράψαντα γράψον

ἐν βίβλῳ ζώντων Δέσποινα, σύν σωζομένοις τάξον

 Τῆς ἀνεκφράστου τε χαρᾶς, καί δόξης μακαρίας[2].

ΧΑΛΚΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΚΗΤΗΣ, ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

                             

Ἡ ἔκδηλη ἐλπίδα πού τρέφει ὁ μοναχός Ἰάκωβος πρός τή Θεοτόκο ὥστε νά μεσολαβήσει στόν Υἱό της γιά τήν ἐγγραφή του στό «Βιβλίο τῆς Ζωῆς», ἐκφράζεται καί στούς παρακάτω ἱκετήριους Στίχους του:

Ὑπόδεξαι πανύμνητε ὡς τά λεπτά τῆς χήρας

Τό παρόν τεῦχος εἰς πολλῶν σωτηρίαν

Τῶν ἀναγινωσκόντων πόθῳ καί εὐλαβείᾳ.

Πονέσαντι συμπόνεσον, γράψαντα δέ σύγγραψον

Ἐν βίβλῳ ζώντων Δέσποτα, καί ἅμα τούτοις γράψας τάξον.

Ὅπου τό φῶς καί ἡ ζωή, ἐκείνη ἡ γλυκεία,

Καί εὐφροσύνη ἄληκτος, τρυφή καί θημηδία.

Καί δέομαι καλώτατε ποιμήν μή με χωρίσης

Ἀπό τήν ποίμνην σου Χριστέ, μή μ᾿ ἀποσκορακίσης.

Ἀλλά κἀμέ ἀξίωσον σύν τοῖς ἐκ δεξιῶν σου

Ὅταν μέ κρίνης, κρίνον με κατά τό ἔλεός σου.

Ὅπως ἀεί δοξάζω σε, νῦν καί εἰς τούς αἰῶνας.[3]

Κώδ. Βατοπαιδίου 1913, σ. 467. Χείρ Ἰακώβου Νεασκητιώτου

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ (ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ) ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ: 

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΝΕΑΣΚΗΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

(ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2014)

---

[1] Κώδ. Βατοπαιδίου 1919, σ. 107.

[2] Κώδ. Κουτλουμουσίου 530, φ. 253β, περιγραφή τῶν περιεχομένων τοῦ β’ μέρους τοῦ κώδικα.

[3] Κώδ. Ἁγ. Παύλου 173, πφ. ἀρχ. verso.

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 

 Σταλακτίτες στήν παγωμένη αὐλή τῆς καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου. Καυσοκαλύβια. 2013.

 Φωτογραφία Παταπίου μοναχοῦ

 ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 

Πετρόκτιστες καί  πλινθόκτιστες ἀψίδες στό κωδωνοστάσιο τῆς Νέας Σκήτης.

 Φωτογραφία Παταπίου μοναχοῦ

ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ

Νέα Σκήτη.

Φωτογραφικές

ἀπεικονίσεις τοῦ Κυριακοῦ. 1