Κυρίλλου ἱερομονάχου Λαυριώτου, Συναξάρια Τριωδίου καί Πεντηκοσταρίου.
(Ἐκδίδονται ἀπό τόν κώδ. Σκήτης Καυσοκαλυβίων 107)
Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ Β΄ ΜΙΣΟΥ ΤΟΥ 18ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΤΗΣ ΣΚΗΤΗΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΙΕΡΟΜ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΣΚΟΥΡΤΟΥ |
Τῷ Μεγάλῳ Σαββάτῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἔχομεν τῇ σήμερον τό ἅγιον καί μέγα
Σάββατον.
Στίχοι: Φέρων σε φεύγει Σῶτερ
Ἰωσήφ πάλαι,
καί νῦν Ἰωσήφ ἄλλος
ἐνθάπτει φέρων. //
(φ. 49α) Τῷ
ἁγίῳ καί μεγάλῳ Σαββάτῳ, τήν θεόσωμον ταφήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ
Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν, καί τήν εἰς Ἄδου κάθοδον ἑορτάζομεν, δι᾿ ὧν τῆς φθορᾶς
τό ἡμέτερον γένος ἀνακληθέν, πρός αἰωνίαν ζωήν μεταβέβηκε. Πασῶν γάρ ἡμερῶν αἱ
ἅγιαι τεσσαρακοσταί ὑπερφέρουσι. Τούτων δέ πάλιν ἡ ἁγία αὕτη καί μεγάλη
Τεσσαρακοστή. Ταύτης δέ μείζων, ἡ μεγάλη ἑβδομάς. Καί τῆς μεγάλης ἑβδομάδος
πάλιν, τοῦτο τό μέγα καί ἅγιον Σάββατον. Ἐν τούτῳ γάρ κατέπαυσεν ἀπό πάντων τῶν
ἔργων τῶν περί ἡμᾶς φρικτῶν μυστηρίων, καί ἡγίασεν αὐτό, τόν φυσίζωον ὑπνώσας
ὕπνον καί σωτήριον. Ἀλλ᾿ ὁ μέν Ἰωσήφ, τό ἅγιον σῶμα τοῦ Κυρίου καταγαγών, ἐν
μνήματι καινῷ θάπτει, ἐν τῷ κήπῳ, λίθον σφόδρα μέγαν τιθέμενος πρός τῇ εἰσόδῳ
τοῦ μνήματος. Οἱ δέ Ἰουδαῖοι αἰτήσαντες ἐσφράγισαν τόν τάφον, παρά τοῦ Θεοῦ
κινηθέντες πρός τοῦτο, ἵνα μᾶλλον ἡ ζωηφόρος τοῦ Κυρίου ἀνάστασις πιστωθήσεται.
Τῇ ἀνεκφράστῳ σου συγκαταβάσει Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. //
Ἀπόσπασμα ἀπό τή μελέτη τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου:
«Ὁ ἁγιορείτης λόγιος Κύριλλος
Λαυριώτης καί τά ἀνέκδοτα Συναξάρια τοῦ Τριωδίου καί τοῦ Πεντηκοσταρίου. Συμβολή
στή μελέτη τοῦ ἔργου του», Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
844 (2012) 27-72.