Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

Ὁρίζοντας τήν ἀγάπη σάν μιά ἀπό τίς βασικές συντεταγμένες τῆς πορείας τοῦ μοναχοῦ, ἀλλά καί κάθε χριστιανοῦ πού ζεῖ μέ λιτότητα καί ἐγκράτεια, ὁ μακαριστός γέρων Παΐσιος μᾶς λέγει:

«Ἡ ἀγάπη μέ τήν ἐξωτερική ἀκτημοσύνη πολύ βοηθάει γιά νά ἀποκτήσει κανείς καί τήν ἐσωτερική ἀκτημοσύνη ἀπό τά πάθη. Οἱ δύο αὐτές ἀκτημοσύνες κάνουν τόν ἄνθρωπο πλούσιο ἀπό καλωσύνη Θεοῦ».

  Ὁλόκληρη ἡ ζωή τοῦ γέροντος Παϊσίου ἦταν μιά διακονία ἀγάπης. Μιᾶς ἀγάπης χωρίς σύνορα ! Γι αὐτό καί ὅσο ὁ ἥλιος θά ἀνατέλλει στή γῆ, δέν θά πάψει νά μᾶς ἐμπνέει καί νά διδάσκει πῶς ν' ἀγαποῦμε πραγματικά:

 «Ἐκεῖνοι πού ἀγαποῦν ἀληθινά καί ἀγωνίζονται σωστά, ἀνέχονται μέ ἀγάπη, θυσιάζονται, στεροῦνται καί ἀναπαύουν τόν πλησίον τους, πού εἶναι ὁ Χριστός».

Τό παραπάνω κείμενο εἶναι ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου ΑΓΙΑΣΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΩΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ, τό ὁποῖο κυκλοφόρησε πρόσφατα, σύν Θεῷ, σέ τρίτη ἔκδοση.

ΜΟΝΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ...

Μόνον ὁ Θεός γνωρίζει τά πνευματικά μέτρα τῶν Ἁγίων. Οὔτε καί οἱ ἴδιοι οἱ Ἅγιοι τά γνώριζαν, διότι οἱ Ἅγιοι μόνο τίς ἁμαρτίες του μετροῦσαν καί ὄχι τά πνευματικά τους μέτρα.

Γέρων Παΐσιος Ἁγιορείτης, Ἁγιορεῖται Πατέρες καί Ἁγιορείτικα, γ΄ ἔκδ., Σουρωτή 1994, σ. 39.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ...

Γέροντας Παΐσιος: Γιατί  ως  μοναχός  σκοπό  έχω...

-Γέροντα, ποιά εἶναι ἡ σωστή θέση πού πρέπει νά πάρει ὁ μοναχός στήν σημερινή δύσκολη κατάσταση:

-Κατ᾿ ἀρχάς προσευχή, ὀρθή ζωή, παράδειγμα, καί ὅταν χρειασθεῖ καί ὅπου χρειασθεῖ, νά μιλήσει.

-Δηλαδή, πρέπει ὁ μοναχός νά μιλήσει, ὅταν δοθεῖ ἀφορμή;

-Μά φυσικά!  Ἄν δέν μιλήσει ὁ μοναχός, ποιός θά μιλήσει; Ὁ μοναχός δέν ἔχει τί νά φοβηθεῖ. Οἱ ἄλλοι φοβοῦνται, μήπως τούς πετάξουν ἀπό τίς θέσεις τους. Ἐμεῖς οἱ ἀφιερωμένοι στόν Θεό, ἄν δέν τραβήξουμε μπροστά, ποιός θά τραβήξει;

Ὁ λογισμός μοῦ λέει πώς δέν θά ἀφήσει ὁ Θεός. Δέν θά ἀφήσει. Θά ξεκαθαρίσει αὐτή ἡ κατάσταση...

-Δηλαδή, Γέροντα, τί πρέπει νά κάνουμε;

-Πρῶτα νά κάνουμε δουλειά στόν ἑαυτό μας. Γιατί ὡς μοναχός σκοπό ἔχω νά διαλύσω τό ἀνθρώπινο δικό μου πνεῦμα, νά φτιάξω πρῶτα τόν ἑαυτό μου, γιά νά γίνω ἄνθρωπος πνευματικός, γιατί ἀλλιῶς δέν ἔχει νόημα ἡ ζωή μου ὡς μοναχοῦ. Ὕστερα νά μιλήσουμε μέ τρόπο, ὅταν χρειάζεται, καί ὁ Θεός θά βοηθήσει νά φέρουμε θετικά ἀποτελέσματα.

-Γέροντα, μερικοί λένε καλύτερα σιωπή καί προσευχή.

-Δέν μπορεῖς νά ἀδιαφορήσεις, ὅταν ὅλα καίγωνται γύρω σου. Πρέπει νά σβήσεις τήν φωτιά. Ὁ πόνος δέν σ᾿ ἀφήνει νά σιωπήσεις. Βέβαια, τό κυριώτερο εἶναι νά προσπαθεῖ κανείς νά ζεῖ πνευματικά, ὅσο μπορεῖ. Καί ἄν χρειασθεῖ νά πάρει σέ ἕνα σοβαρό ζήτημα κάποια θέση, θά πάρει τήν θέση πού θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Β΄. Πνευματική Ἀφύπνιση, ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστήριο Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1999, σ. 334-335.