Ὁρίζοντας τήν ἀγάπη σάν μιά
ἀπό τίς βασικές συντεταγμένες τῆς πορείας τοῦ μοναχοῦ, ἀλλά καί κάθε χριστιανοῦ
πού ζεῖ μέ λιτότητα καί ἐγκράτεια, ὁ μακαριστός γέρων Παΐσιος μᾶς λέγει:
«Ἡ ἀγάπη μέ τήν ἐξωτερική
ἀκτημοσύνη πολύ βοηθάει γιά νά ἀποκτήσει κανείς καί τήν ἐσωτερική ἀκτημοσύνη
ἀπό τά πάθη. Οἱ δύο αὐτές ἀκτημοσύνες κάνουν τόν ἄνθρωπο πλούσιο ἀπό καλωσύνη
Θεοῦ».
Ὁλόκληρη ἡ ζωή
τοῦ γέροντος Παϊσίου ἦταν μιά διακονία ἀγάπης. Μιᾶς ἀγάπης χωρίς σύνορα ! Γι
αὐτό καί ὅσο ὁ ἥλιος θά ἀνατέλλει στή γῆ, δέν θά πάψει νά μᾶς ἐμπνέει καί νά
διδάσκει πῶς ν' ἀγαποῦμε πραγματικά:
«Ἐκεῖνοι πού ἀγαποῦν ἀληθινά καί
ἀγωνίζονται σωστά, ἀνέχονται μέ ἀγάπη, θυσιάζονται, στεροῦνται καί ἀναπαύουν
τόν πλησίον τους, πού εἶναι ὁ Χριστός».
Τό παραπάνω κείμενο εἶναι
ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου ΑΓΙΑΣΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ
ΤΩΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΩΝ, τό ὁποῖο κυκλοφόρησε πρόσφατα, σύν Θεῷ, σέ τρίτη ἔκδοση.