Παταπίου μοναχοῦ
Καυσοκαλυβίτου
Ὁ γέρων Θεόληπτος ὁ
Καυσοκαλυβίτης, ὁ Αἰγινίτης
Στή Σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων, βρίσκεται, ἀνάμεσα σέ
ἄλλες, καί ἡ φιλόξενη Καλύβη τῆς Κοιμήσεως τῆς Ἁγίας Ἄννης. Σ’ αὐτήν ἔζησαν
κατά καιρούς ἐνάρετοι γέροντες μέ ἀξιόλογη προσφορά στή σκήτη.
Ἕνας ἀπ’ αὐτούς ἦταν καί ὁ φίλεργος γέρων
Θεόληπτος, πού καταγόταν ἀπό τήν Αἴγινα. Μέ τή συνετή καί διακριτική
διακονία του ὡς Δικαίου τῆς σκήτης συνδέθηκε καί ἡ θαυμαστή παρουσία
τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς σκήτης ὁσίου Ἀκακίου, μέσῳ τῆς ἄρρητης εὐωδίας πού ἐξῆλθε
ἀπό τή λειψανοθήκη του, τό 1893, μετά τή διαπίστωση ὅτι ἡ τιμία κάρα
του, πού βρισκόταν στό Κυριακό, ἀνῆκε σ’ αὐτόν.
Ἀνάμεσα στήν ἐκλεκτή συνοδεία τοῦ γέροντος
Θεολήπτου, διακρίθηκαν γιά τίς ἀρετές τους καί τήν φιλοπατρία τους
κατά τήν περίοδο τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνα, ὁ ἱερομόναχος Παῦλος (†
1941), ἀπό τήν Καστοριά, καθώς καί οἱ γέροντες Ἰωακείμ ἀπό τίς Σπέτσες
καί Διονύσιος ἀπό τήν Αἴγινα, πού ἀξιώθηκαν νά γνωρίσουν καί νά συναναστραφοῦν
τόν ἅγιο Νεκτάριο Αἰγίνης. Ἄξιος διάδοχος τῶν παραπάνω γερόντων
στάθηκε καί ὁ ἱερομόναχος Νικάνωρ (1929-1998), πού καταγόταν ἀπό τήν
Ἀχαΐα καί ἔμεινε γνωστός γιά τήν φιλοξενία του καί τήν ἱερατική διακονία
του, πού στήριξε τή σκήτη, τήν περίοδο τῆς λειψανδρίας της.
Ἀπό τό βιβλίο
τοῦ μοναχοῦ Παταπίου, «Ἁγιασμένες Μορφές
τῶν Καυσοκαλυβίων. Ἀπό τόν ὅσιο Μάξιμο ὥς τόν γέροντα Πορφύριο», Ἅγιον Ὄρος
2013, σ. 251-252.