«Ἀδύνατον
εἶναι νά μή μεταβληθεῖ σέ θαυμασμό ἡ μνήμη τῆς Θεοτόκου, πού μετουσιώνεται σέ
εὐχαριστία καί εὐγνωμοσύνη γιά ὅσα προσέφερε καί προσφέρει στό ἀνθρώπινο γένος.
Τότε ἡ χαρά τῆς εὐχαριστίας γίνεται ἆσμα
καινόν, θεῖος ἔρωτας τῆς ψυχῆς, ὠκεανός δοξολογίας γιά τήν πάμφωτη χάρη τῆς
Παναγίας, πού μέσα ἀπό τούς παφλασμούς, ἀναδύεται ἀχρόνως ὁ Υἱός της, ὁ
Χριστός.
Καί ἀφοῦ, ὅπου ἡ Παναγία, ἐκεῖ καί ὁ Χριστός,
οἱ ὕμνοι καί οἱ εὐχαριστήριες ὠδές ἀπευθύνονται κοινά καί ἀχώριστα καί στούς
δύο».
Ἀπό τό
βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου
«Ἅγιον Ὄρος. Βηματίζοντας στόν τόπο καί τήν ἱστορία του»
ἔκδοση Ἱ.
Καλύβης Ἁγίου Ἀκακίου, Ἅγιον Ὄρος 2012.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Χαιρετισμοί
στήν Ἱερά Καλύβη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου. Μάρτιος 2014