τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου 

Μεγάλη Τεσσαρακοστή:

Ἕνα βιωματικό ταξίδι στό βάθος τοῦ εἶναι μας

Ξε­κι­νή­σα­με τό Τριώδιο, τήν εὐλογημένη αὐτή περίοδο τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους μέ τή με­τά­νοι­α, ἀ­φοῦ αἰ­σθαν­θή­κα­με βα­θει­ά, ὑ­παρ­ξι­α­κά μέ­σα μας, ὅ­πως ὁ Ἄ­σω­τος τῆς πα­ρα­βο­λῆς, τήν ἀ­νά­γκη ἐ­πι­στρο­φῆς ἀ­πό τήν ἀ­πο­ξέ­νω­σή μας⋅ τήν ἀνάγκη ἐπιστροφῆς στήν πη­γή τῆς ζω­ῆς, τόν Θε­ό (Κυ­ρι­α­κή τοῦ Ἀ­σώ­του).

Συ­νε­χί­σα­με τήν πο­ρεί­α μας πρός τόν ἀ­να­στη­μέ­νο Χρι­στό, μέ­σα ἀ­πό τή συ­νά­ντη­σή μας μέ τόν συ­νάν­θρω­πο· τόν «ἐ­λά­χι­στο­» ἀ­δελ­φό μας (Κυ­ρι­α­κή τῆς Τυ­ρι­νῆς).

Ἀπαρνούμαστε στή συ­νέ­χει­α, οὐ­σι­α­στι­κά, τόν ἴ­δι­ο μας τόν ἑ­αυ­τό, μέ­σα ἀ­πό τή τεσ­σα­ρα­κον­θή­με­ρη νη­στεί­α τῶν τρο­φῶν καί τῶν πα­θῶν. Μα­θαί­νο­ντας νά λέ­με ὄ­χι στήν ἐ­πι­θυ­μί­α μας γι­ά τρο­φή, μά­θα­με νά λέ­με «ὄ­χι­» στό δι­κό μας θέ­λη­μα, πού πο­λύ συ­χνά εἶ­ναι αὐ­το­κα­τα­στρο­φι­κό, καί νά λέ­με «ναί­» στό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ, πού εἶ­ναι πά­ντα σω­τή­ρι­ο.

Ἡ Ἐκκλησία, πού στό πέρασμα τῶν αἰώνων ἔχει ἀποδειχθεῖ ταμεῖο πραγματικό τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς πείρας θεοφόρων Πατέρων, γενεῶν καί γενεῶν, ὅταν προβάλλει τό θεσμό τῆς Νηστείας, δέν καταφρονεῖ τό σῶμα, ὅπως ἐπιπόλαια πολλές φορές λέγεται, ἀλλά τό θεωρεῖ δῶρο καί κτῆμα τοῦ Θεοῦ, «μέλος Χριστοῦ» καί «ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ χριστιανός δέν μισεῖ τή σάρκα του, δέν ἀπέχει ἀπό τίς τροφές ἀπό περιφρόνηση⋅ δέν ἐξουσιάζεται ὅμως κι ἀπό τίποτε. Ἡ σύμμετρη χρήση τῆς τροφῆς ἤ ἡ ἀποχή γιά ἕνα διάστημα ἀπό αὐτή διατηρεῖ τή ψυχοσωματική ἰσορροπία τοῦ σώματος καί ἀποτελεῖ τρόπο δοξολογίας τοῦ Θεοῦ «ἐν τῷ σώματι καί ἐν τῷ πνεύματι τοῦ ἀνθρώπου», ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος.

 Καί μέσα ἀπό τήν προοπτική αὐτή, ἡ Σαρακοστή εἶναι ἕνα βιωματικό ταξίδι στό βάθος τοῦ εἶναι μας. Ἕνα ταξίδι πρός ἀναζήτηση νοήματος⋅ πρός τήν ἀνακάλυψη ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους τοῦ θεϊκοῦ νοήματος στή ζωή μας⋅ τοῦ κρυμμένου βάθους της. Καί γιά νά φέρουμε ἕνα παράδειγμα, μέ τό νά ἀπέχουμε ἀπό τήν τροφή, νηστεύοντας δηλαδή, ξαναβρίσκουμε τή γλύκα της καί ξαναμαθαίνουμε πῶς νά τήν παίρνουμε ἀπό τό Θεό μέ χαρά καί εὐγνωμοσύνη. Μέ τό νά περιορίζουμε τίς ψυχαγωγίες, τή διασκέδαση, τή μουσική, τίς ἀτέλειωτες συζητήσεις, τίς ἐπιπόλαιες κοινωνικότητες, ἀνακαλύπτουμε τελικά τήν ἀξία τῶν εἰλικρινῶν διαπροσωπικῶν ἀνθρώπινων σχέσεων, ἀκόμα καί τῆς τέχνης.

 Καί τά ξαναβρίσκουμε ὅλ᾿ αὐτά, ἀκριβῶς γιατί ξαναβρίσκουμε τόν ἴδιο τόν Θεό⋅ γιατί ξαναγυρίζουμε σ᾿ Αὐτόν καί δι᾿ Αὐτοῦ σέ ὅλα ὅσα ἐκεῖνος μᾶς προσέφερε μέσα ἀπό τήν τέλεια ἀγάπη καί τό ἔλεός Του. 

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

ΟΤΑΝ ΣΥΓΧΩΡΑΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ

 

ΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 Ὁ Παλαμᾶς ἐκεῖνος, ἤτοι, Βίος ἀξιοθαύμαστος τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ θαυματουργοῦ, τουπίκλην, Παλαμᾶ, συγγραφείς μέν παρά τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Φιλοθέου τοῦ Θεσσαλονικέως, μεταφρασθείς δέ ὑπό τοῦ ἐν ἱερομονάχοις ἐλαχίστου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου τοῦ ἐν τῇ αὐτῇ πόλει ἀναξίως σχολαρχοῦντος / Τοῦ δέ Βίου προτέτακται καί ἡ ἱερά Ἀκολουθία αὐτου. /  Ἐν Βιέννῃ τῆς Ἀουστρίας, 1874

Η ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 Φωτογραφικό στιγμιότυπο ἀπό τήν χιονισμένη κορυφή τοῦ Ἄθωνα.

  Φωτογραφία: HikingExperience.gr

Η ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 Ἡ τέχνη τῆς Ζωγραφικῆς:

 Σύγχρονη ζωγραφική ἀναπαράσταση τῶν Καρυῶν.

 Ἀντιπροσωπεῖο μονῆς Ἐσφιγμένου. Καρυές. Ἅγιον Ὄρος

Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

 «Ἔχουμε ἕναν τόσο πλούσιο Θεό, πού ἔχει τόσο μεγάλη Χάρη, καί ὅμως ζοῦμε τόσο φτωχά. Λυπούμαστε γιά τό παραμικρό. Αὐτό εἶναι κατάντημα! Ἔπρεπε ἡ ζωή μας νά εἶναι διαρκῶς μιά καθημερινή ἔκπληξη. Δέν ὑπάρχει μέρα πού νά μήν μᾶς δίνει ὁ Θεός μιά καινούργια αἴσθηση τῆς αἰωνίου ζωῆς».

               ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΜΑΞΙΜΟΥ ΣΤΑ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΑ. 2025

 Ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη στή Σκήτη Καυσοκαλυβίων. 

13/26 Ἰανουαρίου 2025.

Φωτογραφικά στιγμιότυπα ἀπό τόν πανηγυρικό ἑορτασμό τῆς μνήμης τῆς Κοιμήσεως τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη πού πραγματοποιήθηκε τόσο στό Κυριακό τῆς Σκήτης ὅσο καί στό ἀνακαινισμένο παρεκκλήσι τῆς ἔρημης Καλύβης τοῦ ὁσίου Μαξίμου.