ΜΝΗΜΗ ΘΩΜΑ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ

Μνήμη Θωμᾶ ἱερομονάχου Μικραγιαννανίτου (1940-2016)

Μία ἑβδομάδα πρίν τήν Πανήγυρη τῆς Καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου τῆς Σκήτης Καυσοκαλυβίων καί εἰς Μνημόσυνον τοῦ μακαριστοῦ ἱερομονάχου Θωμᾶ, πού ἀσκήθηκε στήν Καλύβη τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ τῆς Σκήτης Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννας, ἀναδημοσιεύουμε τό παρακάτω ἄρθρο καί παραθέτουμε φωτογραφία ἀπό Πανήγυρη τῆς Καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου, κατά τήν ὁποία ἐλάμπρυνε, ψάλλοντας μέ τήν καλλικέλαδη φωνή του, ὁ ἀγαθῆς μνήμης παπᾶ Θωμᾶς.

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Εφημέριος τέυχος 6, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2016

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ - Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΒΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

του π. Ιωάννου Κουκουράκη

ΒΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Ένα απόσπασμα απο την ραδιοφωνική συνέντευξη του γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτη, στο πλάισιο της εκπομπής "ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ"

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

                                                                Γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

 Χριστός Ἀνέστη

Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ. ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ. 

 ΕΡΓΟ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΩΝ ΕΚ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ. 1779

Μηνύματα ἀπό τό Πάσχα: Ἡ ἀγάπη καί εἰρήνη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό καί τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν συνάνθρωπο.

Κορύφωμα αὐτῆς τῆς πασχαλινῆς ἀγάπης εἶναι ὁ ἀσπασμός πού ἀνταλλάσσουν οἱ πιστοί τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, στόν ὁποῖο καί μᾶς προτρέπει τό θαυμάσιο καί πανηγυρικότατο δοξαστικό τῶν Αἴνων, τοῦ πλαγίου πρώτου ἤχου, τονισμένο ὑπό τοῦ Μανουήλ Χρυσάφου:

 «Ἀναστάσεως ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει. Εἴπωμεν ἀδελφοί καί τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς, συγχωρήσωμεν πάντας τῇ Ἀναστάσει καί οὕτω βοήσωμεν· Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».

Ἀνασηκώνοντας τόν λίθο τῆς πέτρινης καρδιᾶς μας

                                                                Γέροντος Παταπίου Καυσοκαλυβίτου

Ἀνασηκώνοντας τόν λίθο τῆς πέτρινης καρδιᾶς μας

 Βράδυ Μεγάλης Παρασκευῆς στό Ἅγιον Ὄρος.

Οἱ μοναχοί καί οἱ προσκυνητές περνοῦν κάτω ἀπό τόν ἱερό χρυσοκέντητο ἐπιτάφιο καί εἶναι σάν νά μπαίνουν κι αὐτοί στόν τάφο μαζί μέ τόν Χριστό. Καί ὅποιος μπαίνει μαζί μέ τόν Χριστό στόν τάφο, ἀνασταίνεται μαζί του! Ὁ Χριστός πού εἶναι ζωή, κατεβαίνει στόν Ἄδη γιά νά τόν ζωοποιήσει, νά τόν κάνει κι αὐτόν ζωή.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΑΠΕΣΩΝ. ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ. 

ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ. 1544

Μεγάλο Σάββατο πρωΐ.

Ὁ λίθος τοῦ μνήματος ἔχει ἤδη ἀποκυλισθεῖ καί ὁ Χριστός, ἀφοῦ ἐπετέλεσε τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, σαββατίζει στόν τάφο. Κοιμᾶται ὡς σκύμνος, ὅπως τό μικρό λιοντάρι, καί ἀναπαυόμενος γιά τό μαρτύριο, μᾶς χαρίζει καινούργια ἀνάπαυση. Ἡ ζωή κεῖται στόν τάφο γιά νά ζωοποιήσει αὐτούς πού βρίσκονται στούς τάφους. «Καί ἀναπεσών, ἐκοιμήθη ὡς λέων. Τίς ἐγερεῖ σε βασιλεῦ;». Λίγες σκέψεις, γιά τό εἰκονογραφικό θέμα, πολύ συχνό καί ἀγαπητό στούς ἁγιορειτικούς ναούς: Ὁ Ἀναπεσών.