Παρατηρῶ ἕναν ἀπό τούς ἁγιογράφους μας μέ πόση ὑπομονή, προσήλωση καί ἀκρίβεια φωτίζει καί γλυκαίνει μέ ἀνεπαίσθητες πινελιές τό βυζαντινό πρόσωπο τῆς Παναγίας. Ἀκατανόητον θαῦμα. Τέχνη ὄχι θρησκευτική, ἀλλά ἁγία. Κι ἐκείνη, ἡ Κυρία τῶν Ἀγγέλων, μέ τά δικά της χρώματα προχέει φῶς καί γλυκασμούς στό πρόσωπο καί τήν καρδιά του.
Μυστήριο κραυγῆς ἐν ἡσυχίᾳ Θεοῦ.
Ἱερομον. Χρυσοστόμου Κουτλουμουσιανοῦ, «Μυστήριον τῆς κραυγῆς ἐν ἡσυχίᾳ Θεοῦ», στό: Ὀρθοδοξία-Ἑλληνισμός. Πορεία στήν τρίτη χιλιετία, τ. Β’, Ἅγιον Ὄρος 1996, σ. 423.
