 |
«Ὅ Ἅγιος Μηχαήλ /
Γρανίτζης». Φορητή εἰκόνα τοῦ τέλους τοῦ 18ου αἰ. Ναός Ὑπαπαντῆς
Θεσσαλονίκης.
|
Ὁ δέ ἅγιος Μιχαήλ ἐμαρτύρησε τοιουτοτρόπως. Οὗτος ἦν ἐκ μιᾶς χώρας τῶν
Ἀγράφων Γρανίτζας λεγομένης. Διαλεγόμενος οὖν ποτέ μέ τινα τουρκόπουλον περί
πίστεως, ἠκούσθη καί ἀπό τόν χότζαν διαβαίνοντα τότε ἀπό ἐκεῖ, ὅστις
συναθροίσας καί ἄλλους Τούρκους, συνέλαβον τόν μάρτυρα, καί παρέστησαν εἰς τό
κριτήριον, βοῶντες κατ᾿ αὐτοῦ. Ὁ δέ μάρτυς εἰς τόσην θεολογίαν παρετάθη, καί
τόσον ἐξουθένησε τόν ψευδοπροφήτην, ὅσον ἐξέπληξεν ἅπαντας. Διά τό ὁποῖον
βασανισθείς πρότερον ἱκανῶς, ἐπυρπολήθη τῷ 1544».
Μικρό συναξάρι τοῦ ἁγίου Μιχαήλ που βρίσκεται σέ νεομαρτυρολογικό
κείμενο ὑπό τόν τίτλο:
«Συνοπτική διήγησις πάντων τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων, ὅσοι μετά τήν ἅλωσιν
τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπέρ Χριστοῦ γενναίως ἐνήθλησαν, ἐπί τῆς τῶν Ἀγαρηνῶν
βασιλείας κληρικοί τε καί λαϊκοί»[1].
[1]
Κώδ. Καυσοκαλυβίων 124, σσ. 13-60, τοῦ ΙΘ΄ αἰ (βλ. Παταπίου Καυσοκαλυβίτου,
μοναχοῦ, Κατάλογος τῶν Χειρογράφων
Κωδίκων τοῦ Κυριακοῦ τῆς Σκήτης Ἁγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων, ἔκδ. Ἀντ.
Σταμούλης, Θεσσαλονίκη 2005, σ. 183). Ἔκδοση τῆς Διήγησης στό:
Παταπίου Καυσοκαλυβίτου,
μοναχοῦ - Βαρβούνη Μ., Καυσοκαλυβίτικα
Νεομαρτυρολογικά. Ὑμνολογικά καί
ἁγιολογικά ἀνέκδοτα κείμενα περί Νεομαρτύρων ἀπό τή Βιβλιοθήκη τῆς Σκήτης
Καυσοκαλυβίων, ἔκδ. Ἠρόδοτος, Θεσσαλονίκη 2003, σ. 55-102.
Παραλλαγή τῆς διηγήσεως
αὐτῆς ὑπό τόν τίτλο: «Συνοπτική διήγησις εἰς τά περί τῶν Ἁγίων πάντων νεοφανῶν
Μαρτύρων ἀγωνίσματα, ὅσοι δηλοῦν ὅτι μετά τήν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως
ὑπέρ Χριστοῦ γενναίως ἐνήθλησαν ἐπί τῆς τῶν ἀθέων Ἀγαρηνῶν μιαρωτάτης
βασιλείας» βρίσκουμε στόν κώδ. Καυσοκαλυβίων 157, σσ. 35-74, τοῦ ἔτους 1908
(Παταπίου μον., Κατάλογος, ὅ.π., σ. 230), ἐκδόθηκε στό παραπάνω ἔργο τῶν Παταπίου
μον.-Βαρβούνη Μ., Καυσοκαλυβίτικα Νεομαρτυρολογικά, ὅ.π., σ. 103-164.
