ΣΤΟΥΣ Α΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ὁ ἀπέραντος λειμώνας τῆς θεομητορικῆς ἀγκαλιᾶς

 Στή λειτουργική μας ζωή οἱ Παρασκευές τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀποτελοῦν μία νησίδα εὐφροσύνης μέσα στήν Ἄνοιξη καί τήν προετοιμασία γιά τό Πάσχα, πού κάνει ὅλα τά ὡραῖα καί ὄμορφα νά φαίνονται κατορθωτά, εὐκολοπλησίαστα. Εἶναι ἕνα θεομητορικό μονοπάτι, πού μᾶς ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια στή σταυροαναστάσιμη πορεία πρός τό Πάσχα. Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος εἶναι ἕνα ἀκόμη δῶρο τῆς Παναγίας στήν ἀνθρωπότητα ἀλλά καί στόν καθένα μας προσωπικά, μέσα σ᾿ αὐτήν τήν ἐγκάρδια κοινότητα καί ἀτμόσφαιρα τῆς ἀκολουθίας αὐτῆς.

    Μέ τή Θεοτόκο ὁ κόσμος ξαναφωτίστηκε, ἔγινε καινός, καινούργιος. Ἔγινε τό σπίτι μας. Μποροῦμε νά ζήσουμε, νά σωθοῦμε ἀπό τόν Υἱό της καί Θεό μας. Μποροῦμε νά ἀπολαύσουμε τήν υἱοθεσία, νά ξαναγίνουμε παιδιά τοῦ Θεοῦ, καί κατά θέσιν, παιδιά τῆς Ἀειπαρθένου, τήν ὁποῖα ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ἐμπιστεύθηκε, διά μέσου τοῦ εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη, ὡς μητέρα τῶν Χριστιανῶν.

     Στή θεομητορική φιλολογία, βρίσκουμε ἀπέραντο λειμώνα γεμᾶτο ἄνθη,  μέ τά ὁποῖα ἡ πίστη καί ἡ εὐλάβεια τῶν χριστιανῶν στεφανώνουν τό πανάγιο πρόσωπό της καί ἐγκωμιάζουν τό ὑπερύμνητο ὄνομά της, ζητώντας παράλληλα τήν ἱκεσία καί τήν πρεσβεία της πρός τόν Χριστό γιά τό ἔλεός Του καί γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς.

   Ἡ στοργή καί ἡ προστασία τῆς Θεοτόκου γιά τό γένος τῶν ἀνθρώπων γεμίζει εὐγνωμοσύνη καί ἐλπίδα τούς πιστούς, οἱ ὁποῖοι προστρέχουμε στούς ἀμέτρητους ναούς πού εἶναι ἀφιερωμένοι στήν χάρη της, γιά νά προσκυνήσουμε τίς θαυματουργές καί χαριτόβρυτες ἱερές εἰκόνες της, ἀφοῦ αὐτήν βρίσκουμε «μετά Θεόν καταφυγή». Ὁ οὐρανός προσεγγίζεται μόνο μέσα ἀπό τήν μητρική της ματιά.

    Ἡ Παναγία ἔχει τήν δύναμη νά μᾶς βοηθήσει σ᾿ ὅλα μας τά προβλήματα λόγω τῆς σχέσεώς της μέ τόν Κύριο καί Υἱό της. Εἶναι ἕτοιμη νά εἰσακούσει κάθε αἴτημα πού εἶναι γιά τό συμφέρον μας. Καί ἰδιαίτερα σήμερα, ἐν μέσω τῆς πανδημίας, πού ἐπέτρεψε ὁ Κύριος ὡς παγκόσμιο, πάνδημο ἐπιτίμιο, πρός μετάνοιά μας. Ἄς τήν παρακαλέσουμε, καί σίγουρα δέν θά διαψευστοῦμε.

Γέροντας Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης 

Στή φωτογραφία, εἰκόνα τῆς βρεφοκρατοῦσας Θεοτόκου, τοῦ ἔτους 1930, στόν ναό τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τῆς πόλεως  τῶν Χανίων, τήν ὁποία εὐλάβεῖς γυναῖκες τῆς ἐνορίας ἔχουν καταστολίσει μέ ἀνθούς λεμονιᾶς, προτοκαλιᾶς καί νερατζιᾶς ἀπό τόν λειμῶνα τῆς μυροβόλου κρητικῆς γῆς. Παρασκευή, 19 Μαρτίου 2020.

ΧΑΙΡΕ, ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ἄρθρο τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια τήν Τρίτη 24 Μαρτίου 2020