Σχοινᾶς Σωτήριος (1887-1975).
Ἐκδότης τοῦ περιοδικοῦ «Ἁγιορειτική Βιβλιοθήκη»
«Γεννήθηκε τὸ 1887 στὴν Ἁγιὰ Λαρίσης.
Δέκα χρόνια ἀργότερα ἡ μητέρα του Βασιλικὴ ἔφερε
τὰ πέντε
παιδιά της στὸ Βόλο. Ἐδῶ ὁλοκληρώνει
τὴν ἐγκύκλιο παιδεία του καὶ τὸ 1908 κατατάσσεται στὸ στρατό, ὅπου καὶ ὑπηρετεῖ τὴ θητεία
του μὲ τὴν εἰδικότητα τοῦ σκαπανέως. Μετὰ τὴν ἀπόλυσή του, ξεκινᾶ ἐπιχείρηση στὴν ὁδὸ Ἑρμοῦ, ὡς "Βιβλιοδετεῖον καὶ Χαρτοπωλεῖον - Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ".
.......Ἡ ἐπιστράτευση τῆς 12ης Σεπτεμβρίου 1912 τὸν βρίσκει στὴν Καρδίτσα, ἄρρωστο ἀπὸ πυρετούς. Στὶς 19 Σεπτεμβρίου παρουσιάζεται στὴ Λάρισα καὶ μέχρι τὶς 27 Νοεμβρίου 1913, ὅποτε ἀπολύθηκε ἀπὸ τὸ στρατὸ μὲ διαγωγὴ ἄμεμπτον, ἔλαβε μέρος, στὴ μὲν ἐκστρατεία κατὰ τῆς Τουρκίας (1912-1913), στὶς μάχες Ἐλάσσονος, Σαρανταπόρου καὶ Γιαννιτσῶν, στὴ δὲ ἐκστρατεία κατὰ τῆς Βουλγαρίας (1913), στὶς μάχες Κιλκίς, Λαχανᾶ, Κρέσνας καὶ Τζουμαγιᾶς.
.......Ἡ ἐπιστράτευση τῆς 12ης Σεπτεμβρίου 1912 τὸν βρίσκει στὴν Καρδίτσα, ἄρρωστο ἀπὸ πυρετούς. Στὶς 19 Σεπτεμβρίου παρουσιάζεται στὴ Λάρισα καὶ μέχρι τὶς 27 Νοεμβρίου 1913, ὅποτε ἀπολύθηκε ἀπὸ τὸ στρατὸ μὲ διαγωγὴ ἄμεμπτον, ἔλαβε μέρος, στὴ μὲν ἐκστρατεία κατὰ τῆς Τουρκίας (1912-1913), στὶς μάχες Ἐλάσσονος, Σαρανταπόρου καὶ Γιαννιτσῶν, στὴ δὲ ἐκστρατεία κατὰ τῆς Βουλγαρίας (1913), στὶς μάχες Κιλκίς, Λαχανᾶ, Κρέσνας καὶ Τζουμαγιᾶς.
Γιὰ τὴ συμμετοχή του αὐτή, τοῦ ἀποστέλλεται στὶς 25 Μαρτίου 1914 "Δίπλωμα ἀπονομῆς μεταλλίων", καθὼς καὶ δύο ἀναμνηστικὰ μετάλλια. Καθ' ὅλη τὴ διάρκεια τῶν ἐκστρατειῶν κρατοῦσε προσωπικὸ ἡμερολόγιο,
τμήματα τοῦ ὁποίου πολὺ ἀργότερα δημοσίευσε ἡ ἐφημερίδα
Ταχυδρόμος (13-24/12/1968). τ
.......Τὰ ἔτη 1917-1918 σπουδάζει Βυζαντινῆς Μουσικῆς στὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν. Τὸ 1919 ἐγγράφεται ὡς μέλος στὸν Θρησκευτικὸ - Φιλολογικὸ Σύλλογο "Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι", στὸν ὁποῖο διετέλεσε καὶ μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τὶς τριετίες 1929-1932 καὶ 1932-1935.
.......Ἀπὸ τὸ 1933 μέχρι καὶ τὸ 1966 ἐπισκέπτεται κάθε χρόνο τὸ Ἅγιον Ὅρος, μὲ ἐξαίρεση μόνο τὰ χρόνια της κατοχῆς. Κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ἐπισκέψεων στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ "τῆ συστάσει τοῦ ἀειμνήστου πατρὸς Ἀθανασίου Μοναχοῦ Λαυριώτου (ἰατροῦ), ὃν καὶ ἱδρυτὴν τοῦ ἔργου ἀνεκήρυξε", ἀπεφάσισε τὴν ἔκδοση τοῦ περιοδικοῦ Ἁγιορείτικη Βιβλιοθήκη", τὸ ἔτος 1936.
.......Τὰ ἔτη 1917-1918 σπουδάζει Βυζαντινῆς Μουσικῆς στὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν. Τὸ 1919 ἐγγράφεται ὡς μέλος στὸν Θρησκευτικὸ - Φιλολογικὸ Σύλλογο "Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι", στὸν ὁποῖο διετέλεσε καὶ μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τὶς τριετίες 1929-1932 καὶ 1932-1935.
.......Ἀπὸ τὸ 1933 μέχρι καὶ τὸ 1966 ἐπισκέπτεται κάθε χρόνο τὸ Ἅγιον Ὅρος, μὲ ἐξαίρεση μόνο τὰ χρόνια της κατοχῆς. Κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ἐπισκέψεων στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ "τῆ συστάσει τοῦ ἀειμνήστου πατρὸς Ἀθανασίου Μοναχοῦ Λαυριώτου (ἰατροῦ), ὃν καὶ ἱδρυτὴν τοῦ ἔργου ἀνεκήρυξε", ἀπεφάσισε τὴν ἔκδοση τοῦ περιοδικοῦ Ἁγιορείτικη Βιβλιοθήκη", τὸ ἔτος 1936.
Συνεργάτες τοῦ περιοδικοῦ ὑπῆρξαν πολλοὶ Ἁγιορεῖτες
Πατέρες, μὲ "
πρωτεύοντα τὸν
Βιβλιοθηκάριο τῆς Μεγίστης
Λαύρας Γέροντα
Παντελεήμονα Λαυριώτη, καθὼς καὶ ἐπιστήμονες, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ἀπὸ τὸ Βόλο καὶ ἀλλοῦ. Στὰ 30 χρόνια ἔκδοσής της ἡ "Ἁγιορείτικη Βιβλιοθήκη" ἔφτασε στὶς βιβλιοθῆκες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τῶν Πατριαρχείων Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας, τῶν Ἀρχιεπισκοπῶν Ἀθηνῶν, Κύπρου
καὶ Ἀμερικῆς, στὴν Ἀποστολικὴ Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ καὶ στὶς βιβλιοθῆκες πολλῶν
συνδρομητῶν, ἰδιωτῶν καὶ ἱδρυμάτων, στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικό.
.......Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ ἐπιχείρηση τοῦ Σωτηρίου Σχοινᾶ ἔχει ἐξελιχθεῖ σὲ Τυπογραφεῖο - Βιβλιοδετεῖο - Κυτιοποιεῖο καὶ ἀφοῦ ἄλλαξε ἀρκετὲς φορὲς ἕδρα, κατέληξε στὸ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Χατζηαργύρη 37, κατάστημα Κυπριζλῆ, ὅπου καὶ παρέμεινε μέχρι καὶ τὸ κλείσιμό της τὸ 1996, ἀφοῦ συνταξιοδοτήθηκαν καὶ οἱ δύο υἱοί του. Ἀπὸ τὸ τυπογραφεῖο αὐτὸ ἐκδόθηκαν πολλὰ θρησκευτικὰ βιβλία, ἀνάμεσα στὰ ὁποῖα καὶ κάποιες σπάνιες ἀνατυπώσεις βιβλίων τοῦ ἁγίου Νικόδημου τοῦ Ἁγιορείτου.
.......Δίδαξε Βυζαντινὴ Μουσικὴ στὴ Σχολὴ ποὺ ἵδρυσε ὁ Μητροπολίτης Ἰωακείμ (σημ. ἐπιμ.: Πρόκειται γιὰ τὴν Γ’ Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος). Ἔψαλλε στοὺς Ἅγ. Ἀναργύρους, τὸν Ἅγ. Νικόλαο, τὸν Ἅγ. Κωνσταντῖνο (σημ. ἐπιμ.: Διετέλεσε ἀριστερὸς Ἱεροψάλτης στὴν παλαιὰ ἐκκλησία) καὶ τὸ Ναὸ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος (σημ. ἐπιμ.: Μαρτυρεῖται πὼς εἶχε λεπτὴ καὶ γλυκιὰ φωνή).
.......Τὸ Σάββατο 22 Μαρτίου 1975 ἀναπαύθηκε στὰ 88 του χρόνια καὶ κηδεύτηκε στὸν Ἱ. Ν. Μεταμορφώσεως Βόλου. Τὴ νεκρώσιμη ἀκολουθία τέλεσαν ὁ τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Χριστόδουλος, οἱ ἀρχιμανδρῖτες Δαμασκηνὸς Καζανάκης καὶ Νεόφυτος Μπούμης καὶ πολλοὶ ἱερεῖς.
.......Ἐν τῷ μεταξύ, ἡ ἐπιχείρηση τοῦ Σωτηρίου Σχοινᾶ ἔχει ἐξελιχθεῖ σὲ Τυπογραφεῖο - Βιβλιοδετεῖο - Κυτιοποιεῖο καὶ ἀφοῦ ἄλλαξε ἀρκετὲς φορὲς ἕδρα, κατέληξε στὸ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Χατζηαργύρη 37, κατάστημα Κυπριζλῆ, ὅπου καὶ παρέμεινε μέχρι καὶ τὸ κλείσιμό της τὸ 1996, ἀφοῦ συνταξιοδοτήθηκαν καὶ οἱ δύο υἱοί του. Ἀπὸ τὸ τυπογραφεῖο αὐτὸ ἐκδόθηκαν πολλὰ θρησκευτικὰ βιβλία, ἀνάμεσα στὰ ὁποῖα καὶ κάποιες σπάνιες ἀνατυπώσεις βιβλίων τοῦ ἁγίου Νικόδημου τοῦ Ἁγιορείτου.
.......Δίδαξε Βυζαντινὴ Μουσικὴ στὴ Σχολὴ ποὺ ἵδρυσε ὁ Μητροπολίτης Ἰωακείμ (σημ. ἐπιμ.: Πρόκειται γιὰ τὴν Γ’ Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱ. Μ. Δημητριάδος). Ἔψαλλε στοὺς Ἅγ. Ἀναργύρους, τὸν Ἅγ. Νικόλαο, τὸν Ἅγ. Κωνσταντῖνο (σημ. ἐπιμ.: Διετέλεσε ἀριστερὸς Ἱεροψάλτης στὴν παλαιὰ ἐκκλησία) καὶ τὸ Ναὸ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος (σημ. ἐπιμ.: Μαρτυρεῖται πὼς εἶχε λεπτὴ καὶ γλυκιὰ φωνή).
.......Τὸ Σάββατο 22 Μαρτίου 1975 ἀναπαύθηκε στὰ 88 του χρόνια καὶ κηδεύτηκε στὸν Ἱ. Ν. Μεταμορφώσεως Βόλου. Τὴ νεκρώσιμη ἀκολουθία τέλεσαν ὁ τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Χριστόδουλος, οἱ ἀρχιμανδρῖτες Δαμασκηνὸς Καζανάκης καὶ Νεόφυτος Μπούμης καὶ πολλοὶ ἱερεῖς.
(Κείμενο τῆς ἐγγονῆς Ἄννας
Κ. Σχοινᾶ, γραμμένο στὶς 25 Ἰανουαρίου
2007, βασισμένο σὲ χειρόγραφα ἡμερολόγια καὶ στὸ ἀρχεῖο ἀλληλογραφίας
τοῦ παπποῦ της.)
