ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ
Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
Ἰεροδιάκονος Βενέδικτος ὁ ἐκ τοῦ Ρωσσικοῦ, ὁ Διδάσκαλος
Ὁ «Ἱεροδιάκονος Βενέδικτος ὁ ἐκ τοῦ Ρωσσικοῦ, ὁ
Διδάσκαλος», ὅπως ἀναφέρεται σὲ διάφορα κείμενα ὁ λόγιος αὐτὸς
Ἁγιορείτης, καταγόταν ἀπὸ τὴ Σύμη, χρημάτισε διδάσκαλος καὶ σχολάρχης
τῆς σχολῆς τῶν Κυδωνιῶν καὶ ἀσκήθηκε στὴ μονὴ Ἁγίου Παντελεήμονος.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἐπαναστάσεως ἔφυγε ἀπὸ τὸν Ἄθωνα, καὶ δίδαξε
στὴν ἱερατικὴ σχολὴ τοῦ Πόρου, ποὺ ἵδρυσε ὁ Καποδίστριας. Τέλος, ἐπέστρεψε
στὴ μονή του ὅπου ἐκοιμήθη τὸ 1840 (28 Μαΐου). Ἔχει συνθέσει ἀρκετὰ
ὑμνογραφήματα, ἀνάμεσά τους ἡ Ἀκολουθία στὸ Ἄξιόν Ἐστι (ἔκδ. Ἀθῆναι
1845).
Ἡ ἔρευνά μας προσθέτει τὰ ἑξῆς ἄγνωστα
καὶ ἀνέκδοτα ἔργα τοῦ Βενεδίκτου, ποὺ ἔχουμε ἐντοπίσει: α) Κανὼν
εἰς τὸν ἅγιο Ὀνούφριον τὸν Αἰγύπτιον, «ποίημα κύρ Βενεδίκτου ἐν τῷ
Ρωσικῷ κοινοβίῳ» (κώδ. Καυσοκαλυβίων 146), β) Κανὼν στὴν ἁγία μεγαλομάρτυρα
Παρασκευή, «ποίημα Βενεδίκτου ἱεροδ. τοῦ ἐκ τοῦ Ρωσικοῦ» (κώδ. Καυσοκαλυβίων
125), γ) Κανὼν τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, εἰς τὸ Ἀπόδειπνον, «ποίημα
τοῦ σοφωτάτου Βενεδίκτου Διδασκάλου ἱεροδιακόνου τοῦ ἐκ τοῦ Ρωσικοῦ»,
δ) Ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον πανένδοξον μεγαλομάρτυρα καὶ ἰαματικὸν
Παντελεήμονα, «Βενεδίκτου Διδασκάλου ἐκ τοῦ Ρωσικοῦ» (κώδ. Καυσοκαλυβίων
115), ε) Μετάφραση «εἰς τὸ ἁπλοῦν» τοῦ ὑπὸ Νικήτα Ρήτορος Ἐγκωμίου
εἰς τὸν ἅγιον καὶ ἰαματικὸν Παντελεήμονα (κώδ. Καυσοκαλυβίων
115).
Περὶ αὐτοῦ βλ. ἐνδεικτικά: Γεδεων Μ., Ὁ Ἄθως.
Ἀναµνήσεις-Ἔγγραφα-Σηµειώσεις, Κωνσταντινούπολις 1885, σ. 229. Γερασίμου
Μικραγιαννανίτου, μον., «Ἡ Ὑμνογραφία ἐν Ἁγίῳ Ὄρει», Ἐπετηρὶς Ἀθωνιάδος Σχολῆς ἐπὶ τῇ
συμπληρώσει δωδεκαετίας ἀπὸ τῆς ἐπαναλειτουργίας αὐτῆς, Ἀθῆναι
1966, σ. 79-80. Πάσχου Π., «Ὑμνογραφία
καὶ ὑμνογράφοι στὸ Ἅγιον Ὄρος», Ἅγιον
Ὄρος: Φύση - Λατρεία – Τέχνη, Πρακτικὰ Συνεδρίων, τ. Α΄, Θεσσαλονίκη
2001, σ. 214-215.