Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σκήτη Αγ. Τριάδος μονής Χιλανδαρίου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σκήτη Αγ. Τριάδος μονής Χιλανδαρίου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Η ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ


Η ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Η παλαιά και έρημη στίς μέρες μας Σκήτη της Αγίας Τριάδος βρίσκεται σε απόσταση μισής ώρας, ΝΑ της Ιεράς Μονής Χιλιανδαρίου. Έχει τη μορφή κελλιού και στα τέλη του 19ου αιώνα ζούσαν εδώ 5 ρώσσοι πατέρες. Σήμερα είναι ερειπωμένη και τα τελευταία χρόνια έγινε ανακατασκευή της στέγης του ναού για να προφυλαχθούν οι σημαντικές τοιχογραφίες που υπάρχουν μέσα. Τον 12ο αιώνα χρησίμευσε σαν τόπος άσκησης του Αγίου Σάββα, κτίτορα της Ιεράς Μονής Χιλιανδαρίου. Από την αρχική διακόσμηση, που χρονολογείται γύρω στα 1260-1270, έχει διατηρηθεί τμήμα του διακόσμου στην αψίδα του ιερού, καθώς και ελάχιστα σπαράγματα τοιχογραφιών που φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Χιλιανδαρίου. Πρόκειται για αποτοιχισμένο λείψανο της διακόσμησης του ερειπωμένου παρεκκλησίου της Μεταμορφώσεως της Σκήτης της Αγίας Τριάδος. Στη φωτογραφία βλέπουμε να διατηρείται κατά το ήμισυ η παράσταση της Παναγίας στον τύπο της Νικοποιού, η οποία κρατεί με τα δυό της χέρια μετάλλιο μέσα στο οποίο εικονίζεται στηθαίος ο Χριστός. Την Παναγία συνοδεύουν δύο Άγγελοι, από τους οποίους διατηρείται αυτός αριστερά. Οι ιεράρχες που σώζονται στην κάτω ζώνη είναι ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, σε κακή κατάσταση διατηρήσεως και ο άγιος Γρηγόριος ο Μέγας, Πάπας Ρώμης. Η υψηλή ποιότητα των τοιχογραφιών του παρεκκλησίου τις κατατάσσουν -παρά τη μικρή τους έκταση- στα αριστουργήματα της μνημειακής ζωγραφικής του τρίτου τετάρτου του 13ου αιώνα (1260-270). Πιθανότατα μάλιστα ο ανώνυμος καλλιτέχνης των τοιχογραφιών αυτών να συνδέεται με ένα από τα μεγαλύτερα καλλιτεχνικά κέντρα του Βυζαντίου, τη Θεσσαλονίκη, απ΄ όπου προσεκλήθη για τη διακόσμηση του παρεκκλησίου. Τα στοιχεία προέρχονται από τον τόμο ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, ο οποίος εκδόθηκε το 1997 από την Ιερά Κοινότητα και τον Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης Θεσσαλονίκη 1997 (σελ. 42-43).

ΠΗΓΗ: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ