«Ἡ
διάπυρος καί διακαής εὐλάβεια καί τό ὑπεράπειρον χρέος ὅπερ ὀφείλομεν πρός τήν
κοινήν βασίλισσαν καί προστάτην ἡμῶν δέσποιναν Θεοτόκον Μαρίαν, καί τάς κατά
καιρούς ἀπείρους δωρεάς χάριτας, καί εὐεργεσίας, ἰάσεις καί θαύματα ὁποῦ ἐξ
αὐτῆς ἀπολαμβάνωμεν, μέ ἠνάγκασαν να συνθέσω τούς παρόντας ὕμνους…
Διότι εἰς ποίας ἀνάγκας δέν ἐφάνη
ἀπροσμάχητος βοηθός; Ποίους ἱκέτας αὐτῆς ἄφησε λυπουμένους; Δαιμονῶντας ἰᾶται,
νόσους χαλεπάς φυγαδεύει, καί πᾶσαν ἀσθένειαν θεραπεύει... Ὑποδέξασθε οὖν αὐτήν
εὐμενῶς ὅσοι τῆς Παντανάσσης οἰκέται καί τέκνα τυγχάνετε, καί μετ᾿ εὐλαβείας
καί πόθου πρός τῆς παντίμου αὐτῆς εἰκόνος εὐρύθμως ψάλλατε, ἵνα ἔχητε βοήθειαν,
ἀντίληψιν, ἀρωγήν καί σκέπην τήν ἑτοίμην αὐτῆς πρός πάντας ἐπίσκεψιν».
Στήν παραπάνω
ἀφιέρωση τοῦ μοναχοῦ Ἰακώβου Νεασκητιώτου πρός τή Θεοτόκο ὑπογραμμίζεται ἡ
εὐλάβεια πού αὐτός ἔτρεφε πρός τό πρόσωπο τῆς Προστάτιδος τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Πρός
τήν «ὀροφυλάκισσα» τοῦ Ἄθωνος Κυρία Θεοτόκου ἄλλωστε, ὁ Ἰάκωβος συνέθεσε πολλά
ὑμνογραφικά ἔργα ἀλλά και ἐγκωμιαστικούς λόγους…
Εἶναι
χαρακτηριστικό ὅτι ἐκτός ἀπό τόν πλούσιο ὑμναγιολογικό ἀμητό πού προσέφερε ὁ
μοναχός Ἰάκωβος πρός τή Θεοτόκο, δέν ὑπάρχει σχεδόν οὔτε ἕνα χειρόγραφο πού νά
καλλιέγραψε ἡ γραφίδα τοῦ ἀκάματου αὐτοῦ συγγραφέα, στό ὁποῖο -ἀνεξάρτητα τοῦ
θέματος ἤ τῶν θεμάτων πού πραγματεύονται σ᾿ αὐτό- νά μήν ὑπάρχει ἔστω καί μία
ἀναφορά στήν προστάτιδα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἔστω καί μέ τή μορφή στίχων ἤ
ἐπιγραμμάτων πρός αὐτήν.
Ἀπόσπασμα ἀπό
τό βιβλίο (διδακτορική διατριβή) τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου,
Ὁ μοναχός Ἰάκωβος Νεασκητιώτης καί τό ἔργο
του, Ἅγιον Ὄρος 2014
Οἱ φωτογραφίες
προέρχονται ἀπό τόν πανηγυρίζοντα ἱερό ναό Γενεσίου Θεοτόκου τῆς Κορυφινῆς Νέων
Μουδανιῶν Χαλκιδικῆς. Ἡ ἐφέστιος ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας Κορυφινῆς προέρχεται ἀπό
ὁμώνυμη ἱερά Μονή πού λειτουργοῦσε στή νήσο Καλόλιμνο τῆς Προποντίδος Μ. Ἀσίας.
Τήν διέσωσαν καί τήν ἔφεραν ὡς πατρογονικό κειμήλιο οἱ πρόσφυγες μετά τήν Μικρασιατική
Καταστροφή τό 1922, καί ἔκτοτε τιμᾶται μέ εὐλάβεια ἀπό τούς πιστούς τῶν Ν. Μουδανιῶν.
Ἀπολυτίκιον
Ἡ Γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πᾶσῃ τῇ οἰκουμένῃ.
Ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν. Καί λύσας τήν κατάραν ἔδωκε τήν εὐλογίαν, καί καταργήσας τόν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν, ζωήν τήν αἰώνιον.
