Οἱ
προσευχές μας δέν εἰσακούονται, διότι δέν εἴμαστε ἄξιοι. Πρέπει νά γίνεις
ἄξιος, γιά νά προσευχηθεῖς. Δέν εἴμαστε ἄξιοι, διότι δέν ἀγαπᾶμε τόν πλησίον
μας ὡς ἑαυτόν. Τό λέει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός: «Ἐάν οὔν προσφέρης τό δῶρόν σου ἐπί
τό θυσιαστήριον κακεῖ μνησθῆς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τί κατά σου, ἅφες ἐκεῖ τό
δῶρόν σου ἔμπροσθέν του θυσιαστηρίου καί ὕπαγε πρῶτον, διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῶ σου
καί τότε ἐλθῶν πρόσφερε τό δῶρόν σου». Νά πάεις πρῶτα νά συμφιλιωθεῖς μέ τόν
ἀδελφό σου, νά συγχωρεθεῖς, γιά νά γίνεις ἄξιος. Ἄν δέν γίνει αὐτό, δέν μπορεῖς
νά προσευχηθεῖς. Ἄν δέν εἶσαι ἄξιος, δέν μπορεῖς νά κάνεις τίποτα. Ὅταν
τακτοποιήσεις ὅλες τίς ἐκκρεμότητες καί ἑτοιμασθεῖς, τότε πάεις καί προσφέρεις
τό δῶρο σου.
Γέροντας
Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
