Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
Ὁ ἐθνικός χαρακτήρας τῆς
ἀθωνικῆς μονῆς Ζωγράφου
Ἄν καί μεταξύ τῶν εἴκοσι ἱερῶν μονῶν τοῦ
Ἁγίου Ὄρους, ἡ μονή Ζωγράφου χαρακτηρίζεται ὡς παραδοσιακά βουλγαρική, ἡ
ἱστορική παρουσία βουλγάρων μοναχῶν ἐκεῖ, περιβάλλεται ἀπό ἀσάφεια, ἀφοῦ δέν
μᾶς εἶναι γνωστό τό μέγεθός της κατά τούς μέσους καί ὕστερους βυζαντινούς
χρόνους. Ἡ ἵδρυση τῆς μονῆς Ζωγράφου ἀνάγεται τήν περίοδο 972-980. Σύμφωνα μέ
τή διαπρεπή ἱστορικό τοῦ ἀθωνικοῦ μοναχισμοῦ Διονυσία Παπαχρυσάνθου «εἶναι
ἄγνωστο σέ ποιά ἐποχή τό μοναστήρι παραχωρήθηκε σέ ἤ ἐπανδρώθηκε ἀπό μοναχούς
Βουλγάρους». Τά πρωϊμότερα πάντως σλαβικά τοπωνύμια τοῦ ἁγιορειτικοῦ χώρου
ἐντοπίζονται στήν περιοχή τῆς Ζωγράφου.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO0y9bdEwVXs2XrMJdLT31o1N8DQ5ig-FY6bormyc_LbDSaGaL4ikF0qUJVJNRbJx2MBQBDB1jPfontVFLbwhJJorF1fcngtESOyaDmLvOlzKexPBpUVgdtMGlW_KiiVgsB7YdgXEnmOGC/s320/%25CE%25BC%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B7+%25CE%25B6%25CF%2589%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2585.jpg)
Ἡ
ἐπίσημη ἐπανακοινοβιοποίηση τῆς βουλγαρικῆς μονῆς Ζωγράφου ἔγινε μέ σιγγίλιο
πού ἐξέδωσε ὁ οἰκουμενικός πατριάρχης Ἄνθιμος Δ’ (1848-1852), τόν Μάρτιο τοῦ
1850, Ἰνδικτιῶνος Η’.
Ἀπόσπασμα ἀπό τὀ βιβλίο τοῦ συγγραφέα (διδακτορική
διατριβή):
Ὁ μοναχός Ἰάκωβος Νεασκητιώτης καί τό ἔργο
του
ἔκδ. Ἱ. Μ. Ἁγ. Παύλου, Ἅγιον Ὄρος 2014
Πολλά
ἱστορικά στοιχεῖα δείχνουν ὅτι πρίν διεγερθεῖ τεχνητῶς ὁ ἐθνοφυλετισμός στά
τέλη τοῦ 19ου αἰ. πρός ἐξυπηρέτιση πολιτικῶν στόχων, Ἕλληνες καί Βούλγαροι
ζοῦσαν ἁρμονικά μέσα στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας ὑπό τήν σκέπη τοῦ
Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.