Παταπίου μοναχοῦ Καυσοκαλυβίτου
«Δίκαιοι εἰς τόν αἰῶνα ζῶσι»
Στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ
φιλοαθωνίτου Ἰωάννη Γλεντουσάκη,
μέ ἀφορμή τό τεσσαρακονθήμερο
Μνημόσυνό του στίς 10 Σεπτεμβρίου 2017
Τόν
γνωρίσαμε χαμογελαστό καί χαρούμενο νά μᾶς ὑποδέχεται πρίν ἀρκετά χρόνια στό ἀεροδρόμιο,
ὅταν προσκεκλημένοι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυδωνίας φθάναμε γιά πρώτη φορά στά ὄμορφα
Χανιά γιά μία πνευματική Ὁμιλία. Τό ὄνομά του, Ἰωάννης, σήμαινε δῶρο καί χάρις
Θεοῦ. Καί τό ἐπώνυμό του, Γλεντουσάκης, ἔδινε ταυτότητα στό κεφάτο γιά
πνευματική ζωή, γιά τήν ὄντως ζωή, πρόσωπό του.
Τόν συναναστραφήκαμε ὡς φιλόξενο οἰκοδεσπότη
πού μαζί μέ τήν χαριέστατη σύζυγό του κυρία Χριστίνα μᾶς προσέφερε πάντοτε ξενίαν
δεσποτικήν. Εὐχόμαστε, ὁμοτράπεζοι νά παρακαθήσουν στό τραπέζι τῆς Βασιλείας τῶν
Οὐρανῶν πού ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιά ὅλους τούς ἀγαπώντες τόν Κύριο.
Τόν
χαρήκαμε ὡς ἐνημερωμένο καί εὐλαβέστατο συνοδοιπόρο μας στά Προσκυνήματα τῆς ἁγιοτόκου
νήσου Κρήτης. Οἱ ἅγιοι τῆς Κρήτης νά τόν εὐλογοῦν.
Τόν
θαυμάσαμε ὡς ἄξιο καί ταπεινόφρονα συνεργάτη τῆς Μητροπόλεως πού ἔχαιρε τῆς ἐμπιστοσύνης
τοῦ Σεβασμιωτάτου καί τοῦ πρωτοσυγγέλου του, τῶν δύο πολυσέβαστων Δαμασκηνῶν, ὅπως
χαριτωμένα τούς ἀποκαλοῦσε.
Τόν ὑποδεχθήκαμε ὡς προσκυνητή στό ταπεινό Ἡσυχαστήριό
μας κατά τήν Πανήγυρη τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου. Μαζί μέ τήν πηγαία εὐλάβειά του, μᾶς
προσκόμισε τότε μαζί μέ τόν ἀγαπητό μας κουμπάρο του Κωνσταντίνο καί τά πλούσια
καί εὔγευστα δῶρα πού τό εὔοσμο ἄνθος τῶν Χανίων κυρία Γιασεμῆ εἶχε φροντίσει
μέ ἀγάπη νά ἑτοιμαστοῦν ἀπ᾿ αὐτήν καί τίς ἄλλες ἀγαπητές κυρίες καί τόν πολυσέβαστο
παπᾶ Χρῆστο καί νά φθάσουν σε μᾶς καί νά ὁμορφήνουν τήν γιορτή.
Τόν χαιρόμασταν πάντοτε ὡς γλυκύτατο ἄνθρωπο,
πού ἡ εὐγένεια τῆς ψυχῆς του ἀντανακλοῦσε μέ περίσσεια τήν πλημμυρίδα τῆς ἀγάπης
τοῦ Θεοῦ στή ζωή του.
Στό ὄμορφο καί κατανυκτικό παρεκκλήσι τῆς
Παναγίας τοῦ Ἄξιόν Ἐστιν καί τοῦ ἐν Χώναις Θαύματος τοῦ ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, πού
εἶχε δημιουργήσει καί συντηροῦσε στά περίχωρα τῶν Χανίων πρός δόξαν Θεοῦ, μέ
χαρά καί ταπείνωση ὑποδεχόταν ὅλους τούς συνδαιτημόνες τῆς πνευματικῆς
τράπεζας, πού ἔμελλαν νά παρακαθήσουν κατά τή Θεία Μυσταγωγία. Στήν τελευταῖα ἀγρυπνία
πού ἀξιώθηκε νά ὀργανώσει, κατά τήν Πανήγυρη τοῦ παρεκκλησίου στίς 11 Ἰουνίου
2017, εἴμασταν ὅλοι ἐκεῖ! Γιά νά τόν στηρίξουμε στήν παρατεινόμενη
δοκιμασία τῆς ὑγείας του, πού ὅλους μας ἀνησυχοῦσε. Ὅμως καί τότε, ἄν καί
φανερά καταβεβλημένος καί ταλαιπωρημένος, δέν εἶχε χάσει τό χαμογελό του: «Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ
τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου», τοῦ ἄρεσε, ἄλλωστε, νά ἀναφωνεῖ,
κατά τίς πνευματικές συζητήσεις μας, ὅταν ἀναφερόταν μέ δέος στήν ἰδιαίτερη
τιμή πού ἀποδίδουν οἱ Ἁγιορεῖτες μοναχοί στήν Κυρία Θεοτόκο.
Μέ συγκίνηση θυμόμαστε μέ πόση χαρά ἀνακοίνωσε
τότε στό ἐκκλησίασμα τήν ἄφιξή μας καί τήν παράθεση γιά προσκύνηση τμήματος τοῦ
ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ὁσίου Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, πού προσκομίζαμε μαζί μας,
εἰδικά γιά τόν κύριο Γιάννη, πού τόσο εὐλαβεῖτο τόν Ὅσιο. Γιά νά τόν ἔχει
συνταξιδευτή στίς δύσκολες ὥρες πού περνοῦσε, ὅπως καί στήν τελευταία του, μετά
ἀπό λίγες μέρες, ὅταν ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου τόν κάλεσε κοντά του.
Πρόωρα; Στήν ὥρα του; Μόνο ὁ Κύριος γνωρίζει. Σέ μᾶς ἀπομένει ἡ θερμή ἀσκητική
προσευχή ἀπό τήν Ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού ἑνωμένη μέ τίς προσευχές ὅλων ὅσοι
τόν γνώριζαν, στό Περιβόλι τῆς Παναγίας καί στόν κόσμο, τῶν συγγενῶν καί τῶν
φίλων του, ἀναπέμπεται πρός τόν Θεό:
«Μνήσθητι Κύριε ὡς ἀγαθός τοῦ δούλου Σου, καί ὅσα ἐν βίῳ ἥμαρτε
συγχώρησον… ὅτι Σύ εἶ ὁ δυνάμενος καί τοῖς μεταστᾶσι δοῦναι τήν ἀνάπαυσιν».
Αἰωνία
σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε καί ἀείμνηστε Ἰωάννη!
Ἡ φωτογραφία τοῦ μακαριστοῦ Ἰωάννη
Γλεντουσάκη εἶναι ἀπό τήν Πανήγυρη τῆς Καλύβης τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου κατά τήν
Κυριακή τῶν Μυροφόρων 2013
